دنیای کودکان دنیای جذابیست و در عین جذابیت ، راز و رموز پیچیده ای دارد.شناخت این راز و رمزها گاهی آنقدر پیچیده می شود که اطرافیان کودک را با چالش مواجه می سازد.کودکانی که برای مشکلات ناسازگاری و ... توسط والدین به روان شناس مراجعه می کنند گاهی آنقدر ماهرانه آن روان شناس را به اشتباه وا می دارند که حتی این فریب دادن از بزرگسالان هم برنمی آید و این فقط و فقط به خاطر دنیای پیچیده کودکان است که بسیاری از ما از آن بی خبریم.
امروزه راه های گوناگونی توسط روان شناسان ابداع شده که از طریق آنها بتوان با کمترین خطا به دنیای پر رمز و راز کودکان پی برد.کشیدن نقاشی توسط کودک یکی از راه هاست.در تصویر کشیده شده توسط کودک ، حذف یک شخصیت ، بزرگتر کشیده شدن یک شخصیت نسبت به شخصیت های دیگر ، خط کشیده شدن به صورت یک شخصیت و ... بیانگر موضوعی است که شاید کودک از اظهار آنها واهمه دارد.
نقاشی های رنگی
کودکان هرچه در سنی پایین تر قرار دارند دوست دارند از رنگ های متنوع در نقاشی ها استفاده کنند.در حقیقت آن قدر که رنگ ها در نقاشی سان اهمیت دارد شکل ظاهری بی اهمیت است.همزمان با بالا رفتن سن کودک این تمایل برعکس شده و تقدم شکل ظاهری بر رنگ بیشتر می شود.در سنین پایین تر که کودک علاقه به رنگ آمیزی دارد معمولا از رنگ های گرم و تند بیشتر استفاده می کند و فقط کودکانی که در خانه با خلاء عاطفی رو به رو هستند از رنگ های سرد و بی روح استفاده می کنند.کودکان سازگار در نقاشی هایشان به طور متوسط از 4-5 رنگ مختلف استفاده می کنند.کودکان گوشه گیر از یک یا دو رنگ بیشتر استفاده نمی کنند.
رنگ هایی که حرف می زنند
روان شناسان کودک معانی رنگ ها را از دید کودک مورد تجزیه و تحلیل قرار داده اند.آنها معتقدند که دو دسته رنگ ها یعنی رنگ های گرم و سرد به لحاظ روانی دارای معانی عمیقی است که توجه به آنها برای والدین و مربیان کودک بسیار حائز اهمیت می باشد.به گفته آنان رنگ های گرم که شامل رنگ های قرمز ، زرد و نارنجی است ، تحریک کننده محسوب می شوند.وجود این رنگ ها در نقاشی های کودکانه از شادمانی و رضایت کودک سخن می گویند در حالی که رنگ های سرد که شامل سبز، آبی و بنفش می شود نارضایتی کودک و حالت های انفعالی او را بازگو می کند.از سوی دیگر رنگ خاکستری بیانگر درونگرایی کودک است.همچنین رنگ سرخ در ابتدا برای کودکان به شدت جذاب است.آنان در سنین پایین تر به سرعت جذب این رنگ می شوند ولی تمایل به این رنگ در سنین بالاتر نشان دهنده تمایلات پرخاشگرانه می باشد.
کودکانی که به مرحله درک قوانین و قواعد رسیده اند تمایل خاصی به رنگ آبی پیدا می کنند و کودکانی که در نقاشی هایشان از رنگ سبز زیاد استفاده می کنند می خواهند واکنش خود را نسبت به قوانین خشک والدین نشان دهند اما رنگ سیاه را در نقاشی های کودک تان به وفور دیدید بدانید که از موضوعی واهمه دارد و دچار اضطراب و ترس شده اما رنگ نارنجی در نقاشی های کودک تان نشان دهنده آرامش اوست.
تصاویری که گویای واقعیتند
همان طور که گفته شد کودک هرچه بزرگ تر می شود تمایلش به رنگ آمیزی کمتر و دوست دارد تصاویر بهتر و دقیق تری ترسیم نماید.حالا دیگر باید از روی قسمت های مختلف تصاویر به افکار و اندیشه های درونی او پی برد.گاهی مواقع ترسیم یک خانه ساده روی کاغذ سفید رازهایی را از کودک برای مان می گشاید که شاید تا به حال به آن فکر هم نکرده باشیم.ترسیم یک خانه به همراه گل ،باغچه ،پنجره های بزرگ ،دودکش و .. به معنای زندگی خوش و خرم کودک در خانه خود به همراه پدر و مادر است در حال که به عنوان مثال خانه ای که بدون در ورودی ترسیم شود نشانگر خجالتی بودن کودک خواهد بود.کودکانی که خانه ای با دو در ورودی ترسیم می کنند و یا آن را به صورت دو تکه می کشند ،اکثرا کودک طلاقند و یا والدین شان جدا از یکدیگر زندگی می کنند.
وجود درخت ،ماه و خورشید و ... در نقاشی کودک هر یک بیانگر رضایت یا عدم رضایت کودک از زندگی در کنار والدین است پس به نقاشی های کودکان مان بیشتر توجه کنیم.
