1- قوز و بـرجـسـتگی روی بیـنـی که عــلت آن بزرگ بودن غضروف طــــرفی فوقانی و استخوان بینی است را توسط راسپ (سوهان جراحی) و اسـتئوتوم (ابزاری شبیه اسکنه) تراش داده و با چاقوی
جراحی کوچک میکنند.
2- بـرای کـوچـک کـردن استخوان بینی پهن، با استئوتومی محل اتـصـال استـخـوان بینی و استخوان کامی را می شـکـنـنـد و دو اسـتخوان را با فشار به یکدیگر نزدیک می کنند. این عمل پس از تـراشـیدن قوز بینی نیز انجام میگرد چراکه پس از تراشیدن قوز، سقف بینی شکافته میشود. 
3- زاویه بینی با تراشیدن تیغه بینی اصلاح میگردد
4- برای کوچک کردن نوک بینی غضروف طرفی تحتانی تراش داده میشود.
5- برای باریک کردن پره های بینی دو برش 3 گوش در دوطرف بینی و در محل تلاقی با صورت ایجاد شده و سپس لبه های برش داده شده را به یکدیگر نزدیک کرده و بخیه میزنند.
6- برای بزرگ کردن اجزاء بینی نیز از ایمپلنت های سیلیکونی و یا پیوند استخوان و غضروف استفاده میشود.
نکته:برخی اوقات پس از عمل در داخل بینی اسپلینت(SPLINT) قرار داده میشود تا بینی شکل خود را حفظ کند. همچنین یک گازاستریل زیر بینی قرار داده میشود تا خونآبه های بینی را جذب خود کند. پس از برداشته شدن گچ برای کمک به خوابیدن ورم میتوانید بینی خود را توسط 3 نوار چسب مانند شکل ببندید:
