مدل زندگی، فرهنگ و سبک زندگی در زندگی زناشویی بسیار مهم می باشد. زوجین جوان باید این مسئله را در زندگی خود مهم قرار بدهند…

مدل زندگی در جامعه کنونی ما مدل زندگی صحیحی نیست و اگر مدل زندگی اسلامی در جامعه ما وجود داشت زندگی های مشترک بهتری میان زوجین بود.

درست است که دنیای غرب در تکنولوژی از ما پیشرفته تر هستند و ما به دلیل آنکه بشر نیاز به پیشرفت دارد می بایست از آنها علم بیاموزیم ولی این دلیل نمی شود که در مباحث سبک زندگی ما بخواهیم از آنان تقلید کنیم چرا که آنها خود در این مسائل با مشکل مواجهند و در مسائل خانواده به صورت علمی پیشرفتی نداشته و موفق نبوده اند.

اگر بخواهیم سبک زندگی اسلامی را برای شروع یک زندگی مشترک انتخاب کنیم نمی توانیم قسمتی از آن را حذف کنیم و فرهنگی غربی جایگزین آن کنیم چرا که اینگونه شیوه ها برای زندگی به نتیجه نمی رسد و باعث پاشیده شدن زندگی ها از هم خواهد شد.

مدل زندگی در جامعه ما مدل زندگی اسلامی نیست و نشأت گرفته از سبک زندگی غربی است که در آن نگاه به “زوجیت” جایگاهی ندارد و این خود باعث جدایی پس از ازدواج خواهد بود.

البته قوانین خوبی هم در دولت های غربی وضع شده که امنیت در ازدواج ها را بالا می برد؛ برای مثال قانونی که می گوید نصف درآمد حاصل از دست رنج شوهر متعلق به همسر او خواهد بود. حدود ۷۰ درصد از خانواده های آمریکایی به صورت قراردادی زندگی می کنند و متعهدانه با هم ازدواج می کنند.

دوره نامزدی در فرهنگ جوامع غربی گاها تا ۱۵ سال یا بیشتر ادامه می یابد و ممکن است زوجین هنوز برای ازدواج اطمینان کاملی نداشته باشند حتی اگر دارای فرزند هم شوند و عقد نکرده باشند به زندگی خود ادامه می دهند تا شاید پس از آن به کلیسا بروند و مراسم ازدواج خود را برگزار کنند.

در فرهنگ غربی به دلیل اینکه زوجین از انتخاب خود مطمئن نیستند رابطه های عاطفی ناپایدار شکل می گیرد، حال اینکه ریشه ناپایداری عاطفی چیست و این ریشه ها در فرهنگ ما هم وجود دارد یا خیر بحث قابل توجهی است که نیاز به تحقیق و بررسی دارد.

یکی از مشکلات عمده طلاق در ایران عدم اعتماد بین زوجین و خیانت به یکدیگر است، آمارهای تکان دهنده ای در این زمینه ها وجود دارد که گویای چنین مشکلاتی است؛ ۹۸ درصد از خانم های تازه ازدواج کرده در تهران گوشی موبایل همسر خود را چک می کنند و دائما از همسر خود می پرسند: “کی بهت زنگ زد؟”، “به کی پیامک دادی؟” و …

و از همه مهمتر تماس ها و پیامک ها را روزانه چک می کنند که این غیر اخلاقی می باشد…

این موضوعات متأسفانه یکی از عوامل اصلی طلاق در ایران می باشد.

طبیعی است که در هر موضوعی از زندگی بخواهیم رفتاری را الگو قرار دهیم می‌بایست دستاورد های آن الگو را هم بپذیریم و چون ما در ایران عمدتاً روش غربی را برای زندگی جامعه خود در نظر گرفته ایم باید منتظر دستاورد آن که بالا رفتن آمار طلاق است باشیم.

مشکل دیگری که در دنیا وجود دارد این است که هویت بسیاری از کودکان به دلیل عدم ازدواج والدین نامعلوم است و حدود ۲۰ میلیون فرزند در دنیا وجود دارند که پدران خود را نمی شناسند، این موضوعی بود که چندی پیش باعث شد تا یکی از این کودکان ۱۷ نفر را در مدرسه ای در آمریکا بکشد چرا که به گفته خودش مادر او تا کنون ۵ مرد را به عنوان پدر به او معرفی کرده و بعدا هم در دادگاه گفته که بی تقصیر است.

همچنین آماری در سال ۲۰۰۷ منتشر شد که در سال رقمی بالغ بر ۱۷۱۴۶۴۳ کودک (در جهان) از زنان ازدواج نکرده متولد می شوند و آماری غیر رسمی و نگران کننده هم از ایران درباره سقط جنین گویای مرگ روزانه ۱۰۰۰ انسان به وسیله سقط جنین است.

آماری دیگر از کشور آمریکا متوسط مردم آمریکا عمده عمر خود را در زندگی ازدواج نکرده به سر می برند و موفق به ازدواج نمی شوند. راضی نشدن به یک نفر در زندگی مشترک یکی از مهمترین مشکلات خانواده در غرب است.

به گوشی همسرتان سرک نکشید!

باید این را قبول کرد که در زندگی مشترک لازم است به حریم خصوصی همسرتان احترام بگذارید.

تلفن همراه، رايانه و تبلت همسر شما محدوده‌هاي شخصي او هستند. 

تصور نكنيد ممنوع بودن وارد شدن به اين محدوده‌ها، به معناي اين است كه اتفاقات ممنوعه وحشتناكي در آنها مي‌گذرد.

شما حق نداريد به تلفن همسرتان سرك بكشيد، نه به اين دليل كه ممكن است در پيامك‌ها و تماس‌هايش رد پاي رابطه ممنوعه‌اي را ببينيد؛ اين حق همسرتان است كه درد دل‌هاي پيامكي‌اش با خواهرش را دور از چشم شما نگه دارد يا اينكه در دفترچه يادداشت گوشي‌اش، حرف‌هاي دلش را بنويسد.

اگر شما هم فكر مي‌كنيد فردی كه رمز ورودي رايانه، ايميل و تلفن همراهش را به همسرش نمي‌دهد، به طرف مقابل بي‌علاقه است يا به همسرش خيانت مي‌كند؛ بايد راهي براي شست‌و‌شوي ذهن‌تان پيدا كنيد و بفهميد شك‌هایتان از كجا آب مي‌خورد.

مریم عبدالهی کارشناس روانشناسی در گفتگویی با خبرنگار اخبار داغ باشگاه خبرنگاران در رابطه با این موضوع گفت: در زندگی زناشویی تا حد امکان نباید چیزی از یکدیگر پنهان شود .

اگر بنای یک زندگی بر پایه اعتماد متقابل پیش رود هیچ گاه سرک کشیدن به گوشی و یا چک کردن ایمیل های شخصی دغدغه زوجین در زندگی مشترک نمی شود.

اما اگر تمام راهکارهای جلب اطمینان برای طرف مقابل انجام شود و هنوز هم به سرک کشیدن خود در مسائل شخصی طرف مقابل بدون خواست او ادامه دهد به احتمال زیاد مشکل ریشه در جایی دیگر دارد.

فردی که مدام همسرش را چک می‌کند دچار عدم امنیت و مشکلات مربوط به اعتمادبه‌نفس است.

حتی اگر ایمیل‌های خودمان را هم مشکوکانه چک کنیم، بالاخره یک ایمیل مشکوک پیدا خواهیم کرد.

اگر نگاهتان اینطور باشد هر نوع صحبتی را ممکن است تیک زدن ببینید.

اگر به دنبال پیدا کردن سند و مدرک برای شیطنت همسرتان هستید، مطمئناً آن را خواهید یافت.

در نهایت برای پایان دادن به این عذاب بزرگ در زندگی بهتر است از متخصص کمک بگیرید.

چقدر همسرتان را چک می‌کنید

پسورد ایمیل همسرتان را دارید؟ پیامک هایش را می خوانید؟ مراقب رفت و آمدهایش هستید؟ دوست دارید در این مورد با تبیان حرف بزنید؟ این صفحه متعلق به شماست ...

نظر شما درباره ی حریم شخصی در زندگی متاهلی،چیه؟

* خوب معلومه که حریم شخصی چیز مهمیه. درسته من و همسرم ازدواج کردیم اما هر کدوم از ما می توانیم روابط و زندگی خصوصی خودمون رو داشته باشیم البته نه به پررنگی زمان مجردی!

پس همسر شما می تونه با خیال راحت تلفن همراهش رو پیش شما بگذاره ؟

* نه تنها می تونه بلکه باید این کار رو بکنه . این حق مسلم منه که بدونم چه کسایی به همسرم پیامک می زنن؟

شما که گفتید :حریم شخصی مهمه!

* بله حریم شخصی مهمه و باید بهش احترام گذاشت اما نه تا این حد. مثلا اگه همسرم غذایی رو دوست نداره ،من مجبورش نمی کنم اونو بخوره! می تونه کتاب بخونه و فیلم هایی که دوست داره ببینه.البته اگه فیلم هایی که من می گم رو ببینه خوب بهتره!

*****

همه ی انسان ها زندگی شخصی خودشان را دارند ، وقتی بله می گویند و یک «ما» می شوند، تکلیف بعضی چیزها را باید معلوم کنند.

اولین چیزی که باید مشخص شود ،تکلیف «من» گذشته ی آنهاست. هیچ کس منکر این نیست که  بعد از ازدواج باید تغییر کرد، آدمی که صفحه ی دوم شناسنامه اش خالیست با کسی که مشخصات همسر در شناسنامه اش پر شده است، زندگی متفاوتی را تجربه می کند اما این به معنی آن نیست که بعد از ازدواج دیگر خبری از هویت فردی و حریم خصوصی نباشد. فکر می کنم تا اینجای بحث با من موافق باشید؛ اما تعریف این حریم خصوصی چیست؟

برای هر کسی و در هر فرهنگی این تعریف متفاوت است و این تفاوت تعریف ها می تواند زندگی را با مشکلاتی روبه رو کند.

نظر شما چیست؟ شما که ازدواج کرده اید و داخل گود زندگی هستید و یا شما که هنوز در عالم مجردی به سر می برید اما برای زندگی آینده تان نقشه های رنگارنگی دارید.

جالب بود