پررو 
معلومه که اگه من گریه کنم باید ملت همه فرار کنن. چون من اگه گریه کنم از غم شخصی که نیست، از غم و خشم ملیه! و وای به روزی که قبله عالم خشمگین بشه. مولانا خطاب به دیگران میگوید(دقت کنید منظورش از او، من هستم) :
خشم کسی کند کی او جان و جهان ما بود
خشم مکن تو خویش را مسخره جهان مکن
نه اصلا بحث من احترام به رای و ... نیست(هر چند اونم مهمه). اما وقتی تو یه برنامه میسازی که میلیون ها نفر بیننده داره و تمام زندگی و درامد و قدرت و ... بستگی به این داره که میلیونها بیننده از کارت راضی باشن و بازم بیننده شبکه ت بمونن، ممکنه بخاطر یکی مثل چمیدونم آرش و تابان و مابان و ... و کل انداختن با اینا، خودت رو ضایع کنی و برنامه ت رو ضایع کنی(به فرض که اگه مثلا آرش حذف بشه یهو 200 هزار بیننده کم بشه)؟ اصلا محاله. مطمئن باش اگه اینا میومدن یه برنامه میساختن و بعد جذاب ترینا از نظر مردم رو به دلیل کل کل باهاشون مینداختن بیرون، الان ورشکست شده بودن رفته بودن. بعدم حالا من کاری به خوب و بدی اینا ندارم. قطعا بدیهایی هم دارن. اما تهیه کننده های منوتو اصلا اهمیتی نمیدن به تابان بیاد کی بره، الهه بیاد کی حذف بشه. اونا دارن یه جای دیگه رو نگاه میکنن. وقتی تو تقلب میکنی خوب باید فواید زیادی برات داشته باشه که همچین ریسکی بکنی و شبکه ت رو در معرض بی اعتبار شدن قرار بدی. حالا مثلا آرش پنجم بشه یا هفتم واقعا تاثیری داره برای تهیه کننده های شبکه ای با این تعداد بیننده و سرمایه عظیم؟
اصلا ولش کن منم دیگه نگاه نمیکنم فکم درد گرفت از بس حرف زدم. اوحوووواوحوووووو اوحو 
