بهترین جمله یا پاراگراف از كتابی كه خوندید رو اینجا بنویسید

ممنون از همکاریتون دوست عزیز

باران: مادرم یادداشت اون روزش رو با یه سوال تموم کرده : «کیه که حتی یه بار ارزو نکرده باشه کاش میتونست همه چیز رو بزاره و بره و یه زندگی دیگه رو شروع کنه» یادداشت های مادرم را دارم می خونم و میبینم من هم مثل پدرم اهل خداحافظی ام اولین خداحافظی ام با مادرم بود بعد با اولین پسری که میگفت عاشقمه خداحافظی کردم . بعد با کشوری که توش به دنیا اومدم . بعد خداحافظی با پدرم . خاله آلما میگه ادما دو دسته اند :ادم هایی که میمونن ادم هایی که میرن .دایی آروین هم میگه ادما دو دسته اند : ادم هایی که به رویاشون خیانت میکنن ادم هایی که دنبال رویاشون میرن . مادرم آی سودا هم میگفت ادما دو دسته اند: ادم هایی که به ماه بالای سرشون خیره شدن و ادم هایی که به ماه توی آب.

ماه در اب / محمد یعقوبی

این تاپیک منو مجبور کرد که عضو سایت بشم

تو هیچ ناتوانی نداشتی
من داشتم
من عاشق بودم
برتولت برشت

یک پاراگراف زیبا از کتاب "نه آبی نه خاکی" نوشته علی مؤذنی

من همه جای زمین را دوست دارم،زیرا جایی از آن نیست که به سرانگشت آفرینش تو موجود نشده باشد.و در هیچ کجا احساس غربت نمیکنم، زیرا تو همه جا هستی،و دوست تر از تو کیست؟تو در سطح آب همچنانی که در عمق،هر چند من تو را در عمق بیشتر احساس میکنم، زیرا در عمق از سطح،خودم را تنهاتر یافته ام.وزن آب در عمق بر دوشهای من به یاد تو تحمل پذیر میشد...

آدمها نباید در اتاق هایشان آیینه آویزان کنند همان طور که نباید دفترچه های حساب پس انداز یا نامه هایی را پیش چشم دیگران بگذارند.که جنایتی پنهان را افشا میکنند.

کتاب بانو در ایینه:یک تصویر
نویسنده:ویرجینیا ولف

خوشحالم که همراه مایی ریحانه جون

اين كتاب رو خوندم در زمانش تاثيري جالبي برام داشت كه هنوز بعده 10 سال از اون تاريخ بعضي از سطراش يادم مياد.مرسي

پدر خیال می کردکه آدم وقتی در حجره خودش تنها باشد تنهاست ، نمی دانست که تنهایی را در شلوغی می شود حس کرد .           سمفونی مردگان
               عباس معروفی

وقی آدم یک نفر را دوست داشته باشد، بیشتر تنهاست
چون نمی تونه به هیچ کس جز به همان آدم بگوید که چه احساسی دارد
و اگر آن آدم کسی باشد که تو را به سکوت تشویق می کند، تنهایی تو کامل می شود .
سمفونی مردگان
عباس معروفی

مغزم ، مغزم درد می کند از حرف زدن ، چقدر حرف زده ام ، چقدر در ذهنم حرف زده ام!
سلوک (دولت آبادی)

دوست عزیز Elman
اگر مایل باشید می تونید توی دو تاپیک زیر هم همکاری کنید :
http://www.zibakade.com/Topics/بیاید-با-هم-مجموعه-های-داستان-کوتاه-خوب-رو-بخونیم-و-نقد-کنیم-TP15662-IX8
http://www.zibakade.com/Topics/بیاید-با-هم-رمان-های-خوب-ایرانی-رو-بخونیم-و-نقد-کنیم--TP15490-IX10

با کمال افتخار

فکر می کردم آدم ها همان طور که آمده اند ، می روند. نمی دانستم که نمی روند.
می مانند . اثرشان می ماند ختی اگر همه چیزشان را با خودشان بردارند و بروند ...
رویای تبت
فریبا وفی

به درختان بی بر کسی آزار نمی رساند.تنها به درختانی سنگ می زنند که پیشانی شان به میوه های زرین آراسته است.

دو اقلیم _ آندره موروآ

دلم می‌خواهد بخوابم. دلم می‌خواهد دیگر به هیچ‌چیز فکر نکنم. خسته‌ام. چه‌طوری بگویم؟ پیرم. موشی دارد گوشه‌ی تُشک را می‌جود. این حوالی یک گربه بود. صدایش را می‌شنیدم. از وقتی سرد شده پیدایش نیست. فردا می‌روم بیرون و چندتا تله می‌خرم. گربه‌ی همسایه را هم خبر می‌کنم. به‌قولِ آقای حیدری «هر دردی چاره داره. صبر می‌خواد و استقامت. بالأخره فتح با ماست.»

گلی ترقّی _ خوابِ زمستانی

وقتی کسی را دور انداختیم دیگر نباید سعی کنیم اشتباهاتش را تشریح کنیم و وقتی دنبال چراهای اشتباهات او می رویم که هنوز او را کاملا دور نینداخته باشیم ...!

زندگی جنگ و دیگر هیچ _ اوریانا فالاچی

از وقتی که خودم را شناختم فقط تحمل کردم. اول برای پدرم، بعد شوهرم، حالا پسر و نوه ام. هیچ وقت کاری را که دوست داشتم بکنم، نکردم.

چراغ ها را من خاموش می کنم _ زویا پیرزاد

" سیبی که برسد حکما خودش میفتد یا بادی می اندازدش یا کسی درخت را تکان می دهد، یا... . اینها اصل نیستند، اصل سیب رسیده است که حکما خودش میفتد . پدر تو هم حکم همان سیب رسیده را داشت . سیب کال است که به ضرب و زور حکیم و مرض و ناخوشی و زیر اتول رفتن باید چیدش.
میپرسی انگشتش چه؟ معمول سیبی که میفتد روی زمین زخمی میشود دیگر!
البت حکما اگر سالم می ماند بهتر بود . ولی خریدار سخت طالب بوده . همین جوری هم خریده."

منِ او _ رضا امیرخانی

قسمت هایی از رمان زیبای پرنده من از فریبا وفی که در حال مطالعه جمعی آن هستیم :

*محله مثل جعفر عشقی شده است که عینک آفتابی می زند و موهایش را به بالا شانه می کند ولی کفش هایش همیشه پاره است .

*صاحب خانه شیطان نیست ولی همان اندازه می تواند روح آدم را تسخیر بکند .


*امیر خبر ندارد که روزی صد بار به او خیانت می کنم . وقتی که زیرشلواری اش به همان حالتی که در اورده وسط اتاق است . وقتی توی جمع آن قدر سرش گرم است که متوجه من نیست . وقتی سیر شده و یادش می افتد که منتظر ما نمانده است . وقتی مرا علت ناکامی هایش به حساب می آورد . وقتی زن دیگری را به رخ من می کشد . وقتی که می تواند از هر چیزی به تنهایی لذت ببرد . وقتی که تنهایم می گذارد ، به او خیانت می کنم .

*رویای من معیوب است . مثل ان بلور ترک برداشته است که حیفم آمد توی سطل آشغال بریزم ولی می دانم که دیگر به درد نمی خورد . چرخ فلکی که در آن هستم نمی تواند مرا جای دوری ببرد . می چرخم و می چرخم و در جای اولم هستم

*امیر هم چراغ هایش زیاد است . وقتی مال خانه خاموش است می تواند بیرونی ها را روشن کند . برای همین وقتی از من قهر است می تواند استخر برود . صبحانه کله پاچه بخورد . خودش را به یک آب میوه ی خنک مهمان کند و با دوستانش به کوه و دشت بزند .
من هم مثل مامان فقط یک چراغ دارم . وقتی خاموش می شود درونم ظلمت مطلق است . وقتی قهرم با همه ی دنیا قهرم با خودم بیشتر .