بیاید با هم مجموعه های داستان کوتاه خوب رو بخونیم و نقد کنیم

مهرنوش مرسی از آهنگ های پینک فلوید که گذاشتی گروه بسیار قوی هستند و آدم های پیشرو از همچین گروهی خوششون میاد . بنظر میاد کسی که آهنگ های پینگ فلوید رو دنبال میکنه یه سرتیفیکیت (گواهینامه) راه و روش فکر ی میگیره ناخودآگاه . هر کسی با این گروه آشنا نیست . این گروه صاحب سبکندو قابل تقدیر و احترام

آفرین مرمری جون، اتفاقا به نظر من رویا کاملا متوجه اون پیشنهاد شده بود ولی هنوز به تصمیم مشخصی برای پاسخ دادن نرسیده بود.

دوست جونیا منم اومدم توجمعتون . رمان جدید شروع کردین به منم بگین که بتونم باهاتون پیش برم. من رمان خیییلی دوست میدارم

خوش امدی الهام جونم

دقیقا مرمری جون من عاشق این گروه موسیقی و آلبوم هاشون هستم

الهام جون خوش اومدی

مرسی مهرنوش

خوب من داستان اعترافات یک عشق رو هم خوندم، نمی دونم کی مواقثید که بهش بپردازیم؟

الان بگو مهرنوش جون پریسان گفت دو روزو نیم وقت هست

بچه ها داستان بعدی رو شروع کنید .

اعترافات یک عشق
خوب دوستان عزیز اول اشاره کنم که من برداشتها و نظرات شخصی خودمو می نویسم و اینکه بعضی جاهاش مثبت نیست خدایی نکرده یهو ملاک قضاوت قرار نگیره...
داستان اعترافات یک عشق بصورت وحشتناکی تکراری و ملال آور شروع شذ و تا اواسط داستان بیشتر به این شبیه بود که شخصیت ها و مکان و زمان چشم هایی که مال توست رو عوض کرده و دوباره نویسی کرده! دوباره یک جدایی و ادامه دادن یک عشق یک طرفه که حتی تنفر هم توش نیست و یک فرار دائمی از واقعیت که خیلی کسل کننده جلو می رفت و بیشتر شبیه فیلم فارسی ها ی هم زمان با اتفاقات داستان پر از اغراق به سبک بالیوود بود ولی از نیمه داستان که گذشت اوضاع کمی بهتر شد و جهت گیری داستان به صورتی جلو رفت که خواننده الزاما با یک نتیجه گیری کلیشه ای روبرو نباشه، مثلا من کم کم با این حس روبرو شدم که وحید انتخاب اشتباهی نکرده و با واقعبینی آدم مچ تری رو برای خودش انتخاب کرده که با روحیات هنریش همخونی بیشتری داشته و 8 سال پس از اون انتخاب نشون می داد که اشتباه نکرده بود، مخصوصا بعد از اونکه محتوای نامه نگین فاش شد و نگرانی و وابستگی نگین به وحید در بیمارستان به خوبی قابل تشخیص بود، اینجا انگار خود بهاره رهنما هم با یک تضاد روبرو شده بود و بدون هیچ نشانه و دلیلی از قول پرستار عاشق حدس زو که اونهمه خوشبختی وحید و نگین انگار خیلی هم واقعی نیست در حالی که از واکنش های نگبن کاملا مشخص بود که واقعی هست!!! در نهایت این داستان انتهای خیلی بهتری داشت و اجازه می داد که حق رو به پرستار، وحید یا نگین یا به همه بدی و از کلیشه آدم بد یکمی فاصله گرفته بود، امیدوارم فرهنگ دخترای ایرانی به نحوی توسعه پیدا کنه که همیشه بتونن موقعیت خودشون رو تشخیص بدن و تعقیب نکردن احساسات بی پایه و نابودی شخصیت و روح خودشون همیشه براشون شدنی باشه، امیدوارم همه پسرا و دختر ها در دنیا مرز عشق و همبستگی رو از وابستگی تشخیص بدن و رابطه های 2 طرفه خوبی بسازن

پریسان! پس چرا از نوشته های خودت خبری نیست؟

آفرین پریسان جون، خیلی خوب تونستی خودتو به زاویه نگاه بهاره رهنما نردیک کنی، درواقع نویسنده خیلی تلاش می کنه که خواننده رو از قضاوت بر حذر داره و توجه رو به احساس اون لحظات و زجر بی پایان شخصیت اصلی جلب کنه! می دونم که این منظور رو با جدیت دنبال می کنه ولی نمی دونم چرا؟ در واقع ترجیح می ده خواننده اصلا به این موضوع فکر نکنه که "چرا" وحید رابطه خودش رو رها کرد و رفت دنبال یک سلبریتی به عنوان عشق! نمی دونم شاید اون بعدا موضوع یک داستان دیگه باشه!

در داستان چهارم هیجان بیشتری در خواننده ایجاد می شه چون داره اتفاقی رو روایت می کنه.در این داستان من بیشتر توجه هم به زن دوم بود تا مرد داستان.
یک نکته جالب اینکه پرستار با اینکه از طرف مرد اذیت شده بود ولی در اون لحضه حساس بهشون کمک کرد.
این داستان چون اتفاقی را روایت می کرد ، برام سرگرم کننده تر بود و سریعتر از بقیه تموم کردم

حالا موافقی مهرنوش جونم یا مخالف ؟

پریسان جونم فکر کنم مسخره باشه که بگم موافق یا مخالف زاویه نگاهی هستم که نویسنده انتخاب کرده، خواننده می تونه در نهایت بگه که از این اثر خوشش اومد یا نه که من خیلی طرفدارش نیستم ولی بدمم نیومد! کلا همونطور که قبلا گفتم چون زیاد از توصیف زجر و بدبختی مردم خوشم نمی یاد از این روایت ها و اینجور فیلم ها که اواخر دهه 70 تا نیمه دهه 80 تو ایران مد شده بود زیاد استقبال نمی کنم.

ممنون ساناز جون، من احساس می کنم که ساناز بعد سرگرم کنندگی داستان ها رو خیلی خوب روشن می کنه

این داستان یک بار دیگه شکست عشقی یک خانم را به رشته تحریر میاره نشون میده که توی جامعه ی ما چقدر زنان ما در توهم هستند و عشق یک طرفه در جامعه ما بسیار است و جالب که ما این داستان ها را که می خوانیم ناراحت و مغبون میشویم و با شخصیت اصلی داستان هم دردی اما بنظرم نویسنده ها باید بگونه ای اشتباه این جامعه از زنان را بهشان گوشزد کنند . عشق یک طرفه مانند کبکی سر در برف که متوجه زندگی خودو عشق اصلی یعنی مادرش که با بی توجهی های مداوم به او زندگی را برای اوهم سخت می کند.
متاسفانه به علت نبود آموزش مناسب به دختران جامعه اکثرا در توهم عشق یک طرفه به چالش می افتند و برای خود محیطی مالامال از تخیلات برای خود درست می کنند.
امیدوارم متوجه اصل مطلب مد نظرم شده باشید.
الان نظر بقیه رو هم میخونمم دوستای گلم

نه منظورم اینه که موافقی با نظر من ؟

پریسان جون به نظرم اینکه چجور کسی  جای آدم رو توی یک رابطه گرفته ممکنه اولش برای تجربه اندوزی مهم باشه ولی تعقیبش اصلا معنی نمی ده، ممکنه اگه آدم اتفاقی بشنوه که اوضاشون خوب نیست یا دختره آدم خوبی نیست یا متوجه بشه که خوشگل نیست دل آدم خنک بشه ولی این حس قابل دفاع نیست! به نظر من یه رابطه تا وقتی ارزش تعقیب داره که امیدی به برگردوندنش با حفظ شان انسانی باشه و در غیر اینصورت نباید نه خودتو و نه طرف مقابل رو اذیت کرد.