خانه
56.3K

بیماریــها و بـهداشــت زنان

  • ۱۴:۱۵   ۱۳۹۲/۱۲/۱۰
    avatar
    کاربر فعال|447 |521 پست
     بيرون‌زدگي‌ رحم‌ و راههای درمان



    توضيح‌ كلي‌ :
    بيرون‌زدگي‌ رحم‌ عبارت‌ است‌ از افتادن‌ يا نشست‌ كردن‌ رحم‌ از مكان‌ طبيعي‌ خود كه‌ باعث‌ مي‌شود داخل‌ مهبل‌ برآمده‌ شود.
    در
    واضح‌ترين‌ نوع‌، از مهبل‌ بيرون‌ مي‌زند. ممكن‌ است‌ همراه‌
    بيرون‌زدگي‌، يورتروسل‌ و سيستوسل‌ (برآمدگي‌ رحم‌ و يا مثانه‌ در امتداد
    جدا قدامي‌ مهبل‌) و ركتوسل‌ (برآمدگي‌ ديواره‌ مقعد به‌ جدار خلفي‌ مهبل‌)
    وجود داشته‌ باشد.

    علايم‌ شايع‌ :
    توده‌ در جلو يا پشت‌ مهبل‌ يا توده‌اي‌ كه‌ از مهبل‌ بيرون‌ بزند.
    ناراحتي‌ مبهم‌ در ناحيه‌ لگن‌ كمردردي‌ كه‌ با بلند شدن‌ بدتر مي‌شود.
    بي‌اختياري‌ استرسي‌ گهگاه‌ (نشت‌ ادرار در هنگام‌ خنديدن‌، عطسه‌ يا سرفه‌) اشكال‌ در اجابت‌ مزاج‌ درد در هنگام‌ مقاربت‌ جنسي‌
    علل‌ بيرون‌زدگي‌ :
    زماني‌ رخ‌ مي‌دهد كه‌ عضلات‌ و رباط‌هاي‌ قاعده‌ شكم‌، معمولاً در اثر زايمان‌ يا سالخوردگي‌، كاملاً كشيده‌ شوند.
    عوامل‌ افزايش‌دهنده‌ خطر :
    چاقي‌،
    زايمان‌ مكرر، گرچه‌ يك‌ بار بارداري‌ و زايمان‌ به‌روش‌ طبيعي‌ مي‌تواند
    ناحيه‌ را چنان‌ ضعيف‌ كند كه‌ سرانجام‌ منجر به‌ بيرون‌زدگي‌ گردد. سن‌
    بالا بيماري‌هايي‌ كه‌ باعث‌ افزايش‌ فشار داخل‌ شكم‌ مي‌شوند مثل‌
    تومورها، سرفه‌ مزمن‌، يبوست‌ مزمن‌ تناسب‌ فيزيكي‌ نامناسب‌ شغل‌هاي‌
    مستلزم‌ بلند كردن‌ اجسام‌ سنگين‌

    پيشگيري‌ :وزن‌ مناسبي‌ را حفظ‌ كنيد.
    در طول‌ بارداري‌ و پس‌ از زايمان‌، تمرينات‌ ورزشي‌ انجام‌ دهيد.
    از يك‌ رژيم‌ غذايي‌ طبيعي‌ و كاملاً متعادل‌ استفاده‌ كنيد.
    براي‌ حفظ‌ قدرت‌ عضلاني‌ مناسب‌، در يك‌ برنامه‌ ورزشي‌ منظم‌ شركت‌ جوييد.
    از يبوست‌ دوري‌ كنيد. عواقب‌ مورد انتظار هميشه‌ درمان‌ شديد لازم‌ نيست‌ زيرا بيرون‌زدگي‌ خطري‌ براي‌ سلامت‌ به‌ شمار نمي‌رود.
    ورزش‌ مي‌تواند غالباً كاركرد عضلات‌ را بهبود بخشد.
    اگر بيرون‌زدگي‌ شديد باشد، مي‌تواند با جراحي‌ معالجه‌ شود.
    عوارض‌ احتمالي‌ :
    زخم‌ شدن‌ گردن‌ رحم‌
    افزايش‌ خطر عفونت‌ يا آسيب‌ به‌ اعضاي‌ لگن‌
    انسداد مجراي‌ ادرار
    درمان‌ اصول‌ كلي‌ :
    آزمون‌هاي‌
    تشخيصي‌ مي‌توانند شامل‌ پاپ‌اسمير، آزمايش‌ ادرار، سونوگرافي‌ يا
    سي‌تي‌اسكن‌ لگن‌، بيوپسي‌ آندومترو پيلوگرافي‌ داخل‌ وريدي‌ (كه‌ روشي‌
    جهت‌ بررسي‌ كليه‌ها و مجاري‌ ادراري‌ با تزريق‌ ماده‌ حاجب‌ در جريان‌
    خون‌ است‌) باشند. بيشتر آزمون‌ها بايد براي‌ رد كردن‌ ساير اختلالات‌
    انجام‌ پذيرند.

    برنامه‌ درماني‌ به‌ شدت‌ بيرون‌زدگي‌، سن‌، فعاليت‌ جنسي‌، اختلالات‌ لگني‌ همراه‌ و تمايل‌ براي‌ بارداري‌ در آينده‌ بستگي‌ دارد.
    علايم‌
    خفيف‌ معمولاً با برنامه‌ ورزشي‌، هورمون‌درماني‌ و شياف‌ مهبل‌ در صورت‌
    لزوم‌ درمان‌ مي‌شوند. ساير موارد ممكن‌ است‌ به‌ جراحي‌ نياز داشته‌
    باشند. مراقبت‌ از خود (تمرينات‌ ورزشي‌)، آزمون‌ شناخت‌، كنترل‌ و تكامل‌
    عضلات‌ لگن‌، اينها مواردي‌ هستند كه‌ از آنها براي‌ متوقف‌ كردن‌ ادرار
    كردن‌ در وسط‌ آن‌ استفاده‌ مي‌كنيد.

    ممكن‌ است‌
    شياف‌ مهبل‌ (دستگاه‌ حلقه‌اي‌ كوچكي‌ كه‌ براي‌ كمك‌ به‌ نگه‌ داشتن‌
    رحم‌ در يك‌ موقعيت‌ طبيعي‌ در مهبل‌ گذاشته‌ مي‌شود) تجويز گردد. جراحي‌
    براي‌ برداشتن‌ رحم‌ (گاهي‌) داروها درمان‌ با استروژن‌ مي‌تواند جريان‌
    خون‌ بافت‌هاي‌ مهبل‌ و قدرت‌ بافت‌هاي‌ حمايت‌كننده‌ را افزايش‌ دهد.
    فعاليت‌ محدوديتي‌ وجود ندارد. اگر جراحي‌ لازم‌ باشد، فعاليت‌هاي‌ طبيعي‌
    خود را به‌ تدريج‌ از سر گيريد. رژيم‌ غذايي‌ اگر چاق‌ هستيد، وزن‌ خود
    را كم‌ كنيد. براي‌ پيشگيري‌ از يبوست‌، از يك‌ رژيم‌ غذايي‌ پرفيبر
    استفاده‌ كنيد. در اين‌ شرايط‌ به‌ پزشك‌ خود مراجعه‌ نماييد اگر خود يا
    عضوي‌ از خانواده‌تان‌ علايم‌ بيرون‌زدگي‌ رحم‌ را داشته‌ باشيد. اگر
    علي‌رغم‌ درمان‌ يا ورزش‌ علايم‌ ظرف‌ 3 ماه‌ بهبود نيابند يا علايم‌
    غيرقابل‌ تحمل‌ شوند و شما مايل‌ باشند جراحي‌ را مدنظر قرار دهيد.
  • leftPublish
  • ۱۴:۲۹   ۱۳۹۲/۱۲/۱۰
    avatar
    بهارک
    یک ستاره ⋆|455 |1240 پست
    واااااااااااااااااای عالیه عزیزم، نتونستم کامل بخونم اما ممنون از مطالب خوبت
  • ۱۴:۲۹   ۱۳۹۲/۱۲/۱۰
    avatar
    TAMA
    کاربر فعال|447 |521 پست


    دردهای قاعدگی را دور بزنید



    PMS یا همان سندرم پیش از قاعدگی، معمولا سراغ تمام خانم‌ها می‌رود، اما کم یا زیاد آن به شرایط و دلایل زیادی بستگی دارد. این سندرم معمولا در طول یک هفته مانده به شروع عادت‌ماهانه در خانم‌ها باعث ایجاد علائمی نظیر پف و ورم صورت و دست و پا، یبوست، سردرد، شکم‌درد و حتی تغییر خلق و خو و احساسات می‌شود.


    کافی است کمی جست‌و‌جو کنید تا متوجه شوید که تقریبا تمامی خانم‌های دور و برتان، حداقل یکی از علائم پی ام اس را دارند و از آن رنج می‌برند.
    گاهی سن و سال و مسائل موروثی و نژادی، تفاوت‌هایی در علائم این دوران به وجود می‌آورد.
    معمولا بیشترین علائم پی ام اس، بین سال‌های پایانی دهه دوم تا سال‌های میانی دهه چهارم زندگی پدیدار می‌شود.
    معمولا خانم‌های با پوست تیره بیشتر از سفیدپوستان دچار افزایش اشتها می‌شوند.
    در خانم‌های سفیدپوست معمولا افزایش وزن بیشتری نسبت به تیره‌پوستان رخ می‌دهد و تغییرات رفتاری و خلق‌وخو در آنها بیشتر است.
    خانم‌های جوان نسبت به نوجوانان پی ام اس شدیدتری دارند.
    یادتان باشد گاهی پی ام اس روی برخی بیماری‌های مزمن دیگر مانند آسم، افسردگی و دلهره، صرع و میگرن تاثیر بدی می‌گذارد و آنها را شدیدتر کند. پس بهتر است اگر خدای نکرده به هر یک از این بیماری‌های مزمن مبتلا هستید و قبل از قاعدگی علائم آنها وخیم‌تر می‌شود، حتما پزشک معالج‌تان را در جریان بگذارید.

    علائم هشداردهنده سندرم پیش از قاعدگی
    - اشتهای زیاد: برخی خانم‌ها پیش از قاعدگی، اشتهایشان نسبت به شیرینی‌ها، خوراکی‌های نشاسته‌دار مثل کیک ‌شکلاتی و نظایر این، به طور قابل ملاحظه‌ای افزایش پیدا می‌کند. دلیل این امر هنوز کاملا مشخص نیست، اما جالب است بدانید که در برخی دیگر از خانم‌ها، این حالت کاملا برعکس است و دچار بی‌اشتهایی زیادی می‌شوند.
    معمولا در دوران پیش از قاعدگی خانم‌ها بسیار زودرنج می‌شوند، به سرعت از کوره درمی‌روند و هر موضوع کوچکی می‌تواند آنها را خشمگین و عصبانی کند


    - آکنه: همان جوش‌های آزاردهنده، چرکی و دردناک خودمان که یکی از متداول‌ترین علائم پی ام اس است و صرفا مربوط به جوانان و غرورشان نیست. در اصل تغییرات هورمونی بدن باعث ایجاد این غده‌های چربی زشت زیر پوست می‌شوند. این غده‌های چربی ممکن است منافذ پوستی را بسته و به جوش‌های چرکی تبدیل شوند که نشانه واضحی برای نزدیک شدن به دوران قاعدگی است. ممکن است بعد از مدت‌ها حتی جای این جوش‌ها که مرتبا با هر دوره قاعدگی پر و خالی می‌شوند، روی پوست باقی بماند.


    - درد: متاسفانه این دوران عامل ایجاد دردهای زیادی در بدن می‌شود، مثل کمردرد، سردرد، شکم‌درد، دردهای مفصلی و درد قفسه‌سینه. پس اگر احساس کردید این هفته دردهای مزمن و عذاب‌دهنده در بدنتان زیاد شده است، بد نیست نگاهی به تقویم‌تان بیندازید و مطمئن شوید که در هفته شروع دوران قاعدگی‌تان هستید.
    - تغییر احساسات: این یکی را حتما یک بار در طول این دوران تجربه کرده‌اید. مشکل‌سازترین عارضه‌ای که دوران پی ام اس برای اغلب خانم‌ها به وجود می‌آورد، تغییر خلق‌وخو، احساسات و حالات روحی و روانی است. معمولا در این دوران، خانم‌ها بسیار زودرنج می‌شوند، به سرعت از کوره درمی‌روند و هر موضوع کوچکی می‌تواند آنها را خشمگین و عصبانی کند.
    معمولا خشونت، گریه‌های بی‌دلیل و بی‌وقفه، افسردگی شدید و دلشوره‌ای که گاهی در روزهای نزدیک به قاعدگی به وجود می‌آید و گاهی حدود یک تا دو هفته به قاعدگی مانده شروع و چند روز بعد از آن تمام می‌شوند.
    گاهی کم‌حافظگی، حواس‌پرتی و از دست دادن تمرکز هم از علائم همین دوران است.

    درمان سندرم پیش از قاعدگی
    تمام دردها درمان دارند، به شرط اینکه دلیلشان مشخص باشد. متاسفانه پزشکان و محققان هنوز دلیل قطعی برای پی ام اس پیدا نکرده‌اند.

    معمولا یک هفته قبل از شروع دوران قاعدگی، هورمون‌های استروژن و پروژسترون به شدت افت پیدا می‌کنند. یکی از دلایل ایجاد علائم شدید، به هم خوردن تنظیم این هورمون‌هاست.

    همچنین کمبود برخی ویتامین‌ها و موادمعدنی هم باعث بروز این مشکلات و البته شدید شدن این علائم می‌شود.

    گاهی دردهای قبل از قاعدگی با بیماری‌های دیگری مثل افسردگی، استرس، اضطراب و دلهره یا بیماری‌های تیروئیدی تداخل پیدا می‌کنند. برای اینکه بتوانید دردهای این دوره را از بیماری‌های مزمن تشخیص دهید، باید سعی کنید علائم آزاردهنده را مرتبا یادداشت کنید. اگر این نشانه‌ها مانند نشانه‌های زیر بودند، شما دچار دردهای مرموز قبل از قاعدگی شده‌اید و در غیر این صورت باید برای درمان به پزشک مراجعه کنید.
    دردها و عوارض قاعدگی حدودا پنج روز قبل از شروع قاعدگی خود را نشان می‌دهند. معمولا این دردها و نشانه‌ها تا چهار روز بعد از قاعدگی همچنان وجود دارند. این دردها و عوارض معمولا تا سه دوره کامل قاعدگی عینا تکرار می‌شوند

    به این ترتیب می‌توانید نشانه‌هایی را که هر بار قبل از عادت ماهانه دچارش می‌شوید، بررسی کنید و مطمئن شوید که مربوط به قاعدگی است.
    اگر احساس کردید این دردها و نشانه‌ها بیش از اندازه آزاردهنده هستند تا جایی که روی زندگی و کارتان تاثیر منفی دارند، حتما به پزشک مراجعه کنید.

    دردهای قاعدگی کشنده یا PMDD
    وحشت نکنید؛ این دردها هم شبیه دردهای پی ام اس یا همان سندروم پیش از قاعدگی هستند، منتها کمی شدیدتر.
    افرادی که مبتلا به این مشکل هستند ممکن است احساس هول و هراس شدیدی داشته باشند. ممکن است به فکر خودکشی بیفتند، گریه‌های بی‌دلیل شدید، بی‌خوابی یا مسائل آزاردهنده دیگری که به شدت روی زندگی روزانه‌شان تاثیر می‌گذارد.
    خوشبختانه برای نوع متعادل و شدید این دردها و نشانه‌ها (PMS,PMDD) روش‌های درمانی وجود دارد.
    معمولا زمانی که نشانه‌های پیش از قاعدگی شدیدتر از حد معمول باشد، به سابقه شخص در رابطه با ابتلا به افسردگی، تغییرات خلق‌وخو و احساسات یا آسیب دیدگی‌های روحی او برمی‌گردد.

  • ۱۴:۳۰   ۱۳۹۲/۱۲/۱۰
    avatar
    TAMA
    کاربر فعال|447 |521 پست
    زنان هورمون‌درمانی انجام دهند یا نه؟



    یائسگی دوره ای طبیعی در زندگی زنان است که نشانه اش، توقف فعالیت تخمدان ها و قطع قاعدگی است. این دوره ممکن است ناگهانی یا تدریجی اتفاق بیفتد. قاعدگی معمولا در اواخر دهه پنجم زندگی روی می دهد. برخی مسایل مربوط به این دوره مثل پوکی استخوان و بیماری های قلبی عروقی، علاوه بر سن، به کمبود های هورمونی هم مربوط می شود و به همین دلیل، لازم است هورمون درمانی نیز در این سنین، مورد توجه باشد.




    هورمون درمانی چه نفعی برای خانم ها دارد؟
    درمان جایگزین توسط هورمون یا همان هورمون درمانی را می توان به تمام زنانی که علایم زیر را دارند پیشنهاد کرد:
    گرگرفتگی، خشکی واژن، مشکلات ادراری، خانم هایی که بیشتر در معرض خطر پوکی استخوان هستند مثلا سابقه خانوادگی پوکی استخوان دارند یا سابقه مصرف دخانیات دارند و وزن شان کم است یا علایم رادیولوژیک پوکی استخوان دارند و همینطور افرادی که در معرض بیماری های قلبی و عروقی هستند و سابقه خانوادگی فشارخون بالا یا بیماری قلبی عروقی دارند.

    فکر می کنم در این میان، گرگرفتگی شایع ترین علامت باشد. اینطور نیست؟
    بله، گرگرفتگی شایع ترین علامتی است که بیمار را وادار به مصرف هورمون می کند. البته درمان هورمونی مانع بیماری های قلبی عروقی از جمله پارگی های عروق کرونری قلب و سکته مغزی نیز می شود و خطر سکته قلبی و مغزی را تا 50 درصد کم می کند.
    هورمون درمانی با کم کردن چربی های مضر و کاهش کلسترول خون، اثر محافظتی بر قلب و عروق کرونر دارد. هورمون درمانی با استروژن سبب کاهش تجمع پلاکت ها و مهار تشکیل لخته خون می شود.

    حالا این درمان، چه عوارضی ممکن است داشته باشد؟
    به نظر می رسد خطرات هورمون درمانی وابسته به دوز دارو باشد و بیشتر با دوز بالا دیده می شود. برخی تحقیقات، افزایش مختصر در بروز سرطان پستان در خانم هایی که بیشتر از 5 سال هورمون درمانی شده اند را نشان می دهد.
    هورمون درمانی بیشتر به صورت قرص های خوراکی استروژن و پروژسترون استفاده می شود، اما انواع تزریقی هورمون های استروژن و پروژسترون هم وجود دارد


    خطر سرطان آندومتر (دیواره رحم) هم در کسانی که فقط هورمون استروژن مصرف می کنند، 4 تا 7 برابر افزایش می یابد، ولی اگر استروژن همراه پروژسترون مصرف شود، این خطر به طور قابل ملاحظه ای کاهش می یابد، بنابراین هر خانم یائسه در صورتی که خون ریزی نامنظم داشته باشد حتما باید مورد بررسی دقیق قرار گیرد.
    در برخی تحقیقات، در زنانی که در دوران یائسگی هورمون استروژن مصرف می کنند خطر بیماری کیسه صفرا افزایش می یابد.
    خطر ترومبوفلبیت یا تشکیل لخته در وریدها نیز در مصرف کنندگان قرص های ضدبارداری ثابت شده است، ولی این خطر در زنان یائسه که میزان استاندارد هورمون را مصرف می کنند افزایش نمی یابد و تغییر اساسی در فاکتورهای انعقادی زنان سالم ایجاد نمی کند. ولی در زنانی که سابقه بیماری زمینه ای قلبی عروقی دارند، خطر اختلالات انعقادی و تشکیل لخته افزایش می یابد.
    استروژن تاثیر اندکی نیز بر فشارخون دارد و از آنجایی که فشارخون بالا به صورت مزمن از عوامل خطرساز برای سکته قلبی و سکته مغزی است، در افراد مبتلا به این اختلال باید فرد را به حفظ میزان فشارخون در سطح پایین و بهره مندی از آثار محافظتی هورمون درمانی برای جلوگیری از بیماری های قلبی عروقی ترغیب کرد.



    هورمون درمانی به چه صورت انجام می شود؟
    هورمون درمانی بیشتر به صورت قرص های خوراکی استروژن و پروژسترون استفاده می شود، اما انواع تزریقی هورمون های استروژن و پروژسترون هم وجود دارد.
    انواع هورمون استروژن به صورت برچسب هایی که روی پوست چسبانده می شود و جذب پوست دارند هم وجود دارد. کِرِم های واژینال استروژن هم در دسترس است.
    معمولا قرص های خوراکی بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند، به دو صورت. یک فرم مداوم که روزانه قرص های استروژن و پروژسترون را به صورت مرتب مصرف می کنند. در فرم دوم به مدت سه هفته استروژن و 7 تا 10 روز آخر از پروژسترون به صورت متناوب استفاده می شود که اغلب یک هفته دارو قطع می شود و ماهانه سبب پریود می شود.

    این درمان به چه کسانی توصیه می شود؟
    برای خانم های یائسه، به خصوص در یائسگی زودرس که قبل از سن 35 تا 40 سالگی اتفاق می افتد، توصیه می شود.
    در کسانی که از گرگرفتگی شکایت دارند و کسانی که از خشکی واژن و درد به هنگام مقاربت شکایت دارند نیز همین طور.
    خانم هایی که مشکلات دستگاه ادراری دارند، آنهایی که خطر پوکی استخوان در آنها بیشتر است نیز همین طور.
    هورمون درمانی از بیماری های قلبی عروقی، فشارخون بالا، سکته قلبی و مغزی در زنان یائسه جلوگیری می کند


    و در چه کسانی نباید تجویز شود؟
    در موارد خون ریزی رحمی و ترومبوفلبیت (تشکیل لخته خون در وریدها) فعال و همین طور بیماری های فعلی کبدی و کیسه صفرا. در مواردی که فرد سابقه سرطان پستان یا سابقه ترومبوفلبیت راجعه داشته باشد، نیز مصرف دارو منع نسبی دارد.

    هورمون درمانی برای چه افرادی مفید و برای چه افرادی مضر است؟
    هورمون درمانی در جلوگیری از پوکی استخوان مۆثر است. آثار سودمندی بر پوست دارد. در افرادی که گرگرفتگی دارند، تاثیر مثبت دارد. خشکی واژن، اختلالات دستگاه ادراری و مقاربت دردناک را بهبود می بخشد. از بیماری های قلبی عروقی، فشارخون بالا، سکته قلبی و مغزی جلوگیری می کند.
    در این موارد هم مضر است، مثلا بیماری های کبدی و کیسه صفرای فعال و یا سابقه سرطان پستان، بیماری های ترومبوفلبیت فعال و خون ریزی غیرطبیعی رحم.
    پس از مشاوره کافی با پزشک و آزمایش های لازم و ماموگرافی و اطمینان از سلامت سینه ها می توان از هورمون درمانی استفاده کرد
  • ۱۴:۳۰   ۱۳۹۲/۱۲/۱۰
    avatar
    TAMA
    کاربر فعال|447 |521 پست
    چرا خانم‌های یائسه خیلی عرق می‌کنند؟



    در طی دوران یائسگی، ترشح کم هورمون استروژن بر دمای بدن اثر می گذارد و باعث گرگرفتگی خانم های یائسه می شود. لذا برای دفع گرمای اضافی بدن، رگ های خونی پوست گشاد می شوند و غدد عرق را وادار به فعالیت می کنند. با این کار احساس برافروختگی در فرد کم می شود.



    گرگرفتگی و تجربه کردن چنین شرایطی در هر دوره‌ای از زندگی ممکن است اتفاق بیفتد. در چنین شرایطی فرد عرق کرده و صورتی برافروخته و قرمز پیدا می‌کند.

    اگرچه شرایط هورمونی خاصی می‌تواند باعث بروز این حالت شود، اما معمولاً یائسگی علت اصلی آن است. این مشکل کاملاً رایج و متداول بوده و 3 نفر از هر 4 زن در دوران یائسگی، این شرایط را تجربه می‌کنند.

    چنانچه به خوبی بتوانید این شرایط را تحمل کنید، نیازی به درمان نخواهد بود، اما اگر گرگرفتگی باعث اذیت و آزار شما شود، باید گزینه‌های مختلفی را برای درمان در نظر داشت. البته به یاد داشته باشید که یافتن شیوه درمانی مناسب و موثر به زمان کافی نیاز دارد.

    علائم و نشانه‌های گرگرفتگی
    هنگامی که فرد دچار گرگرفتگی می‌شود ممکن است علائم خاصی را تجربه کند از جمله: احساس فشار در ناحیه سر، احساس گرمای خفیف تا بسیار شدید که در بدن و به خصوص صورت پخش می‌شود، قرمز شدن رنگ پوست صورت، گردن و قسمت‌های بالای قفسه سینه، افزایش سرعت ضربان قلب، ‌تعریق زیاد و احساس سرما پس از اتمام حالت گرگرفتگی.

    البته در کنار این علائم و نشانه‌ها، به‌ندرت ممکن است فرد احساس ضعف، خستگی و سرگیجه نیز داشته باشد.
    به خاطر داشته باشید که شرایط و علائم گرگرفتگی متغیر است. ممکن است شما چندین بار در طول روز این شرایط را تجربه کنید، یا فقط یک بار در چند هفته متوالی. ممکن است تمام ساعت‌های روز و شب عرق کرده و از گرما آزار ببینید و یا این‌که تنها کمی احساس گرما کنید

    بااین‌که این حالت‌ می‌تواند حتی تا نیم ساعت نیز ادامه پیدا کند، اما اغلب پس از چند دقیقه برطرف می‌شود.

    مشکلات خواب نیز یکی از عوارض ناخوشایند گرگرفتگی است. به طوری که بروز این حالت در طول شب می‌تواند فرد را از خواب بیدار کرده و در نتیجه به مرور زمان، وی را دچار بی‌خوابی کند. این اختلالات خواب همچنین می‌توانند سبب افسردگی و اضطراب فرد نیز بشوند.

    عوامل افزایش‌دهنده خطر گرگرفتگی
    همه زنان در دوران یائسگی چنین شرایطی را تجربه نخواهند کرد. البته هنوز مشخص نیست که چرا تنها برخی افراد دچار این حالت شده و دیگران مشکلی در این زمینه ندارند. اما طبق نظر متخصصان، عواملی وجود دارند که احتمال بروز این حالت را افزایش می‌دهند.

    سیگار کشیدن یکی از این عوامل است. به طوری که زنان سیگاری بیشتر از دیگران با این حالت روبه‌رو هستند.

    افراد چاق نیز بیشتر از سایرین این شرایط را تجربه می‌کنند.

    در این زمینه فعالیت بدنی نیز مهم بوده و کسانی که تحرک کافی نداشته باشند، در دوران یائسگی بیشتر دچار این وضعیت می‌شوند.

    اقداماتی برای بهبود گرگرفتگی
    اگر این حالت‌ها خفیف باشند، خود فرد نیز می‌تواند با تغییراتی ساده برای بهبود آنها اقدام نماید. بنابراین بهتر است در این شرایط دمای محیط را کنترل کرده و فضایی خنک ایجاد نمایید.

    همچنین می‌توانید هنگامی که احساس گرما شروع می‌شود، مقداری مایعات خنک بنوشید.

    علاوه بر این باید به مواد غذایی و نوشیدنی‌ها نیز دقت داشته و از خوردن مواد غذایی تند و دیگر موادی که سبب بروز این حالت می‌شوند، خودداری کنید.

    سیگار را نیز ترک کرده و با این کار نه تنها علائم گرگرفتگی را کاهش دهید، بلکه احتمال بروز بسیاری از بیماری‌های جدی و مهم را نیز به حداقل برسانید.
  • ۱۵:۱۴   ۱۳۹۲/۱۲/۱۰
    avatar
    TAMA
    کاربر فعال|447 |521 پست
    یماری شایع در خانم ها



    برای اینکه خانم ها را تشویق کنیم تا به سلامتی خود بها دهند، باید در ابتدا اطلاعات مفیدی را درباره مشکلات شایع سلامتی شان در اختیارشان قرار دهیم و عوامل خطر برای بیماری های شایع را بیان کنیم تا خود آنها با شناخت این موارد، از مبتلا شدن به این بیماری ها پیشگیری کنند.




    1- بیماری های قلبی
    بیماری های قلبی، هم در مردان و هم در زنان شایع می باشد. اگرچه مرگ و میر مردان در اثر بیماری های قلبی نسبت به زنان بیشتر است، اما در زنان این بیماری زود تشخیص داده نمی شود و هنگامی فرد متوجه می شود که دیر شده و امکان کمک کمتری برای او وجود دارد.

    زنان دچار بیماری قلبی، اغلب فکر می کنند که مشکلاتی نظیر درد قفسه سینه دارند و کمتر به مشکلات قلبی توجه می کنند، اما گاهی با داشتن علائمی مانند درد شانه، تهوع، استفراغ و مشکلات تنفسی، در حقیقت به مشکلات قلبی مبتلا هستند.

    عوامل خطر برای بیماری های قلبی شامل موارد زیر است :
    - سن بالا
    - جنس مذکر (مردها بیشتر به مشکلات قلبی دچار می شوند)
    - وراثت (افرادی که سابقه خانوادگی برای این مشکل را دارند)
    - سیگار کشیدن
    - کلسترول خون بالا
    - عدم تحرک و فعالیت بدنی
    - چاقی
    - دیابت


    2- سرطان سینه
    سرطان سینه شایع‌ترین سرطان در بین خانم ها می باشد.

    عوامل خطر سرطان سینه عبارتند از :
    - سن : با افزایش سن احتمال ابتلا به سرطان سینه بیشتر می شود.
    - مناطق جغرافیایی : شیوع این سرطان در نقاط مختلف جغرافیایی و کشورها فرق می کند. اگر چه میزان فعالیت روزانه فرد بسیار مهم تر از وراثت در این نوع سرطان می باشد.
    - سن شروع قاعدگی یا یائسگی : خانم هایی که خیلی زود قاعده شده و خیلی دیر یائسه می شوند، استعداد بیشتری برای ابتلا به سرطان سینه دارند. خانم هایی که بعد از 55 سالگی یائسگی طبیعی دارند، نسبت به خانم هایی که قبل از 45 سالگی دچار یائسگی می شوند، دو برابر بیشتر احتمال ابتلا به سرطان سینه را دارند.
    - سن افراد در زمان اولین بارداری : نداشتن بچه یا بچه‌دار شدن در سن بالا، احتمال ابتلا به سرطان سینه را افزایش می دهد. خطر ابتلا به این سرطان برای زنانی که بعد از 30 سالگی اولین بچه خود را به دنیا آورده اند، دو برابر بیشتر از زنانی است که قبل از سن 20 سالگی بچه اول خود را به دنیا آورده اند.
    - عوامل وراثتی
    - سابقه ابتلا به بیماری های دیگر سینه
    - در معرض اشعه قرار گرفتن : برخی خانم ها به دلیل ابتلا به برخی بیماری ها، باید در معرض اشعه x قرار بگیرند و پرتو درمانی شوند که این کار احتمال ابتلا به سرطان سینه بالا می برد.
    - نحوه زندگی کردن : مطالعات مختلف نشان می دهد که نحوه زندگی و رژیم غذایی افراد ارتباط مستقیم با سرطان دارد.
    - چاقی : زنان چاق بیشتر از افراد معمولی در معرض ابتلا به سرطان سینه قرار دارند.
    - مصرف الکل در زنان شانس ابتلا به سرطان سینه را زیاد می کند.
    - هورمون ها : زنانی که از روش های هورمونی (قرص های هورمونی) برای جلوگیری از بارداری استفاده می کنند، شانس زیادتری برای ابتلا به این سرطان را دارند. طول مدت مصرف، سن فرد در آغاز مصرف، دوز و نوع هورمون مورد استفاده از مواردی است که اثر مهمی بر احتمال ابتلا به این سرطان می گذارند.
    خطر ابتلا به سرطان سینه در زنانی که بعد از 30 سالگی اولین بچه خود را به دنیا آورده اند، دو برابر بیشتر از زنانی است که قبل از سن 20 سالگی بچه اول خود را به دنیا آورده اند


    سرطان سینه چه علایم ظاهری دارد؟
    - سرطان سینه در ابتدا دردناک نیست و فرد هیچ گونه احساس دردی ندارد.
    - امروزه سرطان سینه با غربالگری سینه در زنانی که هیچ علایمی ندارند، تشخیص داده می شود. تقریبا 6 نفر از هر هزار نفر در تست های غربالگری سرطان سینه تشخیص داده می شوند .
    - توده در سینه: برخی زنان با احساس توده در سینه خود، احتمال بروز مشکلی را می دهند. این کار هنگامی رخ می دهد که فرد در حال بررسی سینه خود می باشد و بافت توده ای شکل نامنظمی را در سینه خود حس می کند.
    - تغییرات در پوست: دندانه دار شدن پوست و تشکیل چین و چروک از تغییرات مهم در پوست فرد است. حتی مکن است از نوک سینه ترشحاتی خارج شود. سینه متورم شده و قرمز می شود و پوست سینه، مانند پوست پرتقال می شود.
    - گاهی بیماران با توده در زیر بغل مواجه می شوند که نشان دهنده رشد سرطان تا غدد لنفاوی زیر بغل است.



    3- پوکی استخوان
    پوکی استخوان مشکل بسیاری از زنان به خصوص درسن بالای 50 سال می باشد. پوکی استخوان زمانی رخ می دهد که بدن فرد نتواند توده استخوان تازه ای بسازد.
    کلسیم و فسفر دو عنصر مهم برای ساخت استخوان هستند. حال اگر این دو عنصر به بدن نرسند، فرایند تولید استخوان کامل نمی شود و بدن با مشکل استخوان سازی مواجه می شود. اگر بدن فرد آنقدر با کمبود کلسیم و فسفر روبرو شود که از تجزیه استخوان ها، کلسیم و فسفر خود را تامین کند، بافت استخوان ها نرم شده و با کمترین ضربه ای می شکنند.
    در زنان این مشکل در سن یائسگی شدت می یابد و آن هم به خاطر کاهش هورمون استروژن می باشد.

    علائم :
    - درد استخوان حتی هنگام لمس کردن آن
    - شکستگی استخوان با کوچک ترین ضربه
    - کوتاه شدن قد و خمیدگی پشت
    - کمردرد به خاطر شکستگی در مهره های کمر رخ می دهد
    - گردن درد

    عوامل خطر:
    - مصرف داروهای ضد صرع
    - پاراتیروئید پرکار
    - کمبود ویتامین D
    - قطع قاعدگی برای مدت طولانی در خانم ها
    - مصرف الکل
    - سابقه خانوادگی ابتلا به پوکی استخوان
    - سیگار کشیدن
    - مصرف کم کلسیم در برنامه غذایی روزانه
    - سابقه هورمون درمانی برای بیماری سرطان سینه

    زنان می توانند با در نظر گرفتن این سه بیماری شایع و کسب اطاعات لازم درمورد این بیماری ها، نقش مهمی را در پیشگیری از ابتلا به آنها ایفا کنند.
  • leftPublish
  • ۱۵:۱۴   ۱۳۹۲/۱۲/۱۰
    avatar
    TAMA
    کاربر فعال|447 |521 پست
    خانم‌هایی که عادت ماهانه نمی‌شوند





    آمنوره یعنی فقدان خونریزی های ماهانه در زنان. آمنوره اولیه یعنی این که یک دختر خانم از همان اول، عادت نمی شود.







    علل و عوامل خطر

    بیشتر دختران در سن 9 تا 18 سالگی (به طور میانگین 12 سالگی) خونریزی عادت ماهانه دارند.

    معمولا آمنوره اولیه، در دختران بیشتر از 15 سال و دخترانی که تغییرات طبیعی دیگر دوران بلوغ را ندارند، دیده می شود.

    متولد شدن با ضعف اندام تناسلی و یا لگن ( از دست دادن رحم، تنگی گردن رحم و یا سپتوم واژن) می تواند فرد را به سوی آمنوره اولیه بکشاند.

    هورمون ها در عادت ماهانه زنان، نقش مهمی دارند.



    در شرایط زیر مشکلات هورمونی رخ می دهند:

    - تغییراتی در قسمتی از مغز اتفاق افتاده باشد. آن قسمتی که هورمون ها به تنظیم دوره عادت ماهیانه کمک می کنند.

    - تخمدان ها به درستی کار نکنند.



    آمنوره اولیه ممکن است در اثر موارد زیر باشد:

    - اختلال ژنتیکی

    - عفونت بوجود آمده در رحم مادر و یا بعد از تولد

    - سایر نقایص هنگام تولد

    - تومورها

    در بسیاری موارد، علت آمنوره اولیه هنوز ناشناخته مانده است.


    اگر آمنوره به علت کاهش وزن است (به علت بی اشتهایی و زیاد ورزش کردن)، با افزایش وزن و کاهش ورزش می توان عادت ماهانه داشت



    عوارض آمنوره اولیه
    - سندرم آدرنوژنیتال

    - بی اشتهایی عصبی (آنورکسیا)

    - ناهنجاری کروموزومی مانند: سندرم ترنر

    - بیماری های قلبی مادرزادی

    - هیپرپلازی غده فوق کلیوی مادرزادی

    - بیماری های مزمن و طولانی مدت

    - بیماری کوشینگ

    - فیبروز سیستیک

    - عدم رشد غدد جنسی

    - کم کاری و پرکاری تیروئید

    - هیپوگنادیسم هایپوگنادوتروپیک

    - افزایش پرولاکتین در خون

    - چاقی

    - تخمدان پلی کیستیک

    - دو جنسیتی

    - تومور غده هیپوفیز و یا غده فوق کلیوی

    - تومورهای تخمدان



    علائم

    - فقدان خونریزی ماهیانه

    - نداشتن دیگر علائم بلوغ



    راه های تشخیص

    پزشک، معاینه بدنی می کند و از سابقه پزشکی فرد سئوال می کند.

    آزمایش بارداری نیز انجام خواهد شد.

    آزمایش خون شامل اندازه گیری: FSH، LH، پرولاکتین، TSH، T3 و T4 می باشد.

    آزمایشات دیگر نیز ممکن است انجام گیرد، از جمله: تجزیه کروموزوم، سی تی اسکن از سر، ام آر ای از سر و لاپاراسکوپی، سونوگرافی لگن، خروج پروژسترون و سرم پروژسترون.



    درمان

    درمان بستگی به علت دارد.

    آمنوره اولیه به دلیل نقایص تولد، نیاز به دارو (هورمون)، جراحی و یا هر دو دارد.

    اگر آمنوره به علت تومور در مغز (تومور هیپوفیز) باشد:

    - داروها ممکن است، تومور را کوچک کند.

    - گاهی جراحی برای از بین بردن تومور لازم است.

    - پرتودرمانی در صورتی که درمان های دیگر موثر نباشد.

    اگر این شرایط به علت بیماری سیستمیک باشد، با درمان این بیماری می توان دوره های عادت ماهانه را برگرداند.

    اگر آمنوره به علت کاهش وزن است (به علت بی اشتهایی و زیاد ورزش کردن)، با افزایش وزن و کاهش ورزش می توان عادت ماهانه داشت.



    پیش آگهی

    اگر آمنوره به یکی از دلایل زیر ایجاد شود، با کمک دارو درمانی، تغییرات شیوه زندگی و جراحی می توان آن را درمان کرد:

    - سندرم آدرنوژنیتال

    - بیماری های مزمن

    - بیماری قلبی مادرزادی

    - کاهش وزن شدید

    - هیپوگنادیسم هیپوگنادوتروپیک

    - پرده بکارت بسته شده

    - سوء تغذیه

    - چاقی

    - تاخیر شروع عادت ماهیانه (بیشتر از سن 14 تا 15 سالگی)

    - فعالیت زیاد تیروئید

    اگر آمنوره به یکی از دلایل زیر باشد، عادت ماهیانه به خودی خود شروع نمی شود:

    - ناهنجاری های مادرزادی سیستم تناسلی فوقانی

    - فیبروز سیستیک

    - رشد غیر طبیعی تخمدان ها

    - سندرم بیضه زنانه

    - دو جنسیتی

    - سندرم ترنر



    اگر آمنوره برنگردد، می توان با کمک داروها، یک وضعیتی را همانند عادت ماهانه ایجاد کرد.

    دارو درمانی کمک می کند که شما احساسات خود را با خانواده و دوستان در میان بگذارید و همچنین از پوکی و شکننده بودن استخوان ها نیز محافظت می کند.
  • ۱۵:۱۵   ۱۳۹۲/۱۲/۱۰
    avatar
    TAMA
    کاربر فعال|447 |521 پست
    خونریزی شدید قاعدگی در خانم‌ها



    خونریزی قاعدگی که بیش از حد طبیعی باشد را منوراژی (Menorrhi) گویند.


    بسیاری از زنان گاهی اوقات در برخی از دوره‌های قاعدگی خود دچار خون‌ریزی‌های شدید می‌شوند که متاسفانه خیلی از آنها دلیل اصلی خون‌ریزی را نمی‌دانند و بسیار نگران می‌شوند.
    گاهی این خون‌ریزی‌ها آن‌قدر شدید است که نباید مورد غفلت واقع شود و سریعا باید به پزشک مراجعه کرد.

    در صورتی که خون‌ریزی شما به حدی است که لازم است هر یک یا دو ساعت، پد خود را عوض کنید و یا قاعدگی شما بیش از یک هفته طول کشید، دچار خون‌ریزی‌ شدید هستید و باید با پزشک متخصص صحبت کنید.
    بعضی خانم‌ها قاعدگی شدیدتری نسبت به سایر افراد دارند.
    در صورتی‌که خونریزی قاعدگی بیش از 7 روز طول بکشد، و با نوار بهداشتی کنترل نشود و یا حاوی لخته های بزرگ خون باشد، به عنوان منوراژی محسوب می شوند

    در بعضی موارد، این حالت می تواند با درد در قسمت پایین شکم همراه باشد. همچنین قاعدگی می تواند نامنظم باشد.
    خونریزی‌های شدید قاعدگی می تواند منجر به کم خونی فقر آهن، از حال رفتن و خستگی گردد.

    منوراژی بیشتر در خانم‌هایی که به سن یائسگی می رسند و یا زنان بالای چهل سال شایع است.

    دلایل منوراژی
    - عدم تعادل هورمونی در دوران نوجوانی یا دوران نزدیک به سن یائسگی: در نوجوانی وقتی برای دختری اولین قاعدگی اتفاق می‌افتد، همچنین چند سال قبل از شروع یائسگی، سطح هورمون‌ها متغیر شده و این سبب خون‌ریزی شدید در دوران قاعدگی می‌شود.
    در صورتی که عدم تعادل هورمونی سبب بروز خون‌ریزی شدید شده باشد می‌توان آن را با قرص‌های ضدبارداری یا سایر هورمون‌هایی که پزشک تجویز می‌کند درمان کرد.

    - تومورهای فیبرویید رحمی : مهم است که بدانیم تومورهای فیبروییدی اغلب خوش‌خیم و غیرسرطانی هستند که بیشتر در سن 30 تا 40 سالگی در زنان دیده می‌شود. اگر چه دلیل فیبروم‌ها نامشخص است، اما به دلیل اینکه آنها وابسته به استروژن هستند، برای درمان فیبروییدها، درمان‌های متعددی از جمله جراحی و درمان‌های دارویی وجود دارد.
    با شروع یائسگی فیبروییدهای رحمی خود به خود چروک شده و بدون درمان از بین می‌روند.

    - پولیپ‌های دهانه رحمی: این پولیپ ها که سطح دهانه رحم را می‌پوشانند، می‌توانند سبب خون‌ریزی شدید شوند. دلیل این پولیپ‌ها مشخص نیست، اما ممکن است در اثر عفونت یا افزایش غیرطبیعی استروژن ایجاد شود.
    این پولیپ‌ها معمولا در زنان بالای 20 سال و آنهایی که زایمان کرده‌اند دیده می‌شود.
    با جراحی‌های کوچک، همراه با آنتی‌بیوتیک درمانی می‌توان این پولیپ‌ها را درمان کرد.

    - پولیپ‌های داخل رحمی: بیشتر این پولیپ ها، غیرسرطانی هستند و در بافت رحم رشد کرده و سبب خون‌ریزی شدید می‌شوند. دلیل این پولیپ‌ها هم مشخص نیست. اگر چه این پولیپ‌ها استروژن زیاد تولید می‌کنند، اما قابل درمان هستند.
    مشاهده رحم و عمل جراحی بسیار کوچک و نمونه‌برداری آزمایشگاهی برای ارزیابی این پولیپ‌ها انجام می‌شود و در صورتی که سرطانی باشند، برداشته می‌شوند.

    - بیماری لوپوس: لوپوس یک بیماری دستگاه ایمنی است که بخش‌های مختلف بدن را تحت تاثیر قرار می‌دهد و می‌تواند سبب خون‌ریزی شدید قاعدگی شود. دلیل این بیماری نامشخص است، اما ممکن است ابتلا به عفونت، آنتی‌بیوتیک‌های خاص، استرس و هورمون‌ها سبب بروز آن شود.
    خانم‌هایی که با گذاشتن آی یو دی، هنگام قاعدگی دچار خون‌ریزی شدید می‌شوند، می‌توانند با مشورت پزشک از وسیله دیگری برای جلوگیری از بارداری استفاده کنند


    - بیماری‌های التهابی لگن: عفونتی است که ارگان‌های متعددی از جمله رحم، لوله‌های رحمی و دهانه رحم را مبتلا می‌کند. این بیماری ممکن است در اثر بیماری‌های جنسی ایجاد شود.
    - سقط جنین: قاعدگی شدیدی که با تأخیر رخ می دهد، می تواند یک سقط جنین باشد. گاهی هنگام زایمان، سقط به وجود می‌آید که آن هم می‌تواند سبب بروز خون‌ریزی شدید در قاعدگی شود.

    - سرطان دهانه رحم: یکی از دلایل دیگر خون‌ریزی‌های غیرطبیعی و شدید سرطان‌ دهانه رحم است. این سرطان بافت‌های سالم رحم را درگیر می‌کند و ویروس پاپیلومای انسانی از دلایل عمده ابتلا به سرطان رحم است. درمان آن جراحی، شیمی‌درمانی و اشعه درمانی است.

    - دستگاه داخل رحمی یا آیودی (IUD) : یک روش پیشگیری از بارداری است و می‌تواند سبب بروز خون‌ریزی‌های شدید رحمی شود.
    خانم‌هایی که با گذاشتن این وسیله از بارداری جلوگیری می‌کنند و هنگام قاعدگی دچار خون‌ریزی شدید می‌شوند، می‌توانند با مشورت پزشک از وسیله دیگری برای جلوگیری از بارداری استفاده کنند.

    - اختلالات خون‌ریزی دهنده که خون فرد بسیار سخت بند می‌آید: این اختلالات خون‌ریزی‌دهنده انواع مختلفی دارند و به دلیل بروز مشکلاتی در عوامل انعقادی خون ایجاد می‌شوند.
    ابتلا به این اختلالات خون‌ریزی‌دهنده می‌تواند سبب بروز خون‌ریزی‌‌های شدید در دوران قاعدگی شود.

    - اختلالات هورمونی نظیر کم کاری تیروئید: این حالت بیشتر در خانم های چاق شایع است.

    تشخیص منوراژی
    پزشک فرد را معاینه می کند و آزمایشات خون جهت اندازه گیری سطوح هورمونی و بررسی علائم کم خونی انجام می شود.
    بررسی های بعدی نظیر سونوگرافی به منظور جستجوی فیبروم یا پولیپ در رحم ممکن است ضرورت داشته باشد.
    ممکن است هیسترو سالپنگوگرافی به عمل آید که در این اقدام، یک وسیله معاینه از میان دهانه رحم عبور نموده و رحم مورد معاینه قرارمی گیرد.
    نمونه کوچکی از آندومتر (دیواره داخلی رحم) جهت تجزیه و تحلیل ممکن است برداشته شود.

    درمان منوراژی
    درمان بستگی به عامل ایجاد کننده، سن فرد و شدت خونریزی دارد. اگر عامل خونریزی مشخص نگردد، در ابتدا ممکن است داروهای هورمونی برای کاهش خونریزی، داده شوند.

    در صورتیکه فرد از IUD استفاده می نماید، ممکن است تغییر روش جلوگیری از حاملگی نیاز باشد.

    در صورت چاقی، کم کردن وزن می تواند سودمند و مؤثر باشد.

    در صورتیکه درمان‌های اولیه مؤثر نبود یا منوراژی شدید باشد، فرد ممکن است به عمل جراحی جهت برداشتن آندومتر یا جراحی جهت برداشتن رحم که به آن هیسترکتومی گویند نیاز داشته باشد. این اقدامات غیر قابل بازگشت می باشند و فقط هنگامی پیشنهاد می شوند که زن تمایلی به بچه دارشدن در آینده نداشته باشد.
    برداشت آندومتر عمل کوچکی است، اما خطر کمی مبنی بر عود مجدد منوراژی خواهد داشت و این در صورتی است که قسمتی از بافت آندومتر باقی مانده باشد.
    هیسترکتومی عمل بزرگی است، اما این اطمینان را می دهد که منوراژی مجدداً عود نخواهد نمود.
  • ۱۵:۱۵   ۱۳۹۲/۱۲/۱۰
    avatar
    TAMA
    کاربر فعال|447 |521 پست


    وقتی تخمدان‌ها تنبل می‌شوند





    سندرم تخمدان پلی کیستیک که در برخی موارد از آن به عنوان تنبلی تخمدان یاد می شود از بیماری های شایع در زنان است و به دلیل عوارضی که می تواند داشته باشد، بسیار مهم است. در این بیماری تخمک گذاری انجام نمی شود یا کم است.





    یک دختربچه بعد از تولد 4 میلیون تخمک در تخمدان ها دارد که هر ماه یکی از تخمک ها، بعد از طی مراحلی کامل می شود و به داخل رحم پرتاب می شود.

    در افرادی که تخمک کامل شده ولی به داخل رحم پرتاب نمی شود، بیماری کیست تخمدان دیده می شود.

    بر خلاف تصور عمومی، بروز این اتفاق در سنین پایین (16 تا 17 سالگی) بی اهمیت نیست و حتی این بیماری می تواند از همین زمان شروع شود.



    تنبلی تخمدان یا تخمدان پلی‌کیستیک

    در پزشکی و در تخصص زنان و زایمان، اصطلاحی به نام تنبلی تخمدان نداریم. تنبلی تخمدان یک اصطلاح عامیانه است و در مورد افرادی به کار برده می‌شود که دچار عدم تخمک‌گذاری هستند یا تخمک‌گذاری‌های خوبی ندارند.

    یک گروه عمده از این افراد هم، مبتلایان به تخمدان پلی‌کیستیک یا PCO هستند. در واقع می‌توان گفت که تخمدان پلی‌کیستیک اصطلاح پزشکان و تنبلی تخمدان اصطلاح مردم عامه است.

    هورمون‌های مترشحه این افراد از هیپوتالاموس، هیپوفیز و تخمدان، دچار اختلال است و در نتیجه عملکرد مناسبی هم ندارد.


    مهم ترین علامت بیماری تنبلی تخمدان، دیده شدن کیست های متعدد کوچک در تخمدان ها در سونوگرافی است



    علل تنبلی تخمدان
    این عارضه شامل تخمدان ‌هایی می ‌‌شود که به دلایل مختلفی از کار افتاده ‌‌اند.

    سابقه این بیماری، در بستگان (خواهر، مادر، عمه، خاله و...) نیز مهم است.

    ولی مهم ترین اختلال مربوط به غدد درون ریز است که در آن افزایش هورمون های مردانه یا آندروژن ها دیده می شود.



    علائم تنبلی تخمدان

    - مهم ترین علامت این بیماری، تخمک گذاری های کم و نامنظم، عدم تخمک گذاری به مدت طولانی و حتی طی ماه هاست که این مشکل خود را به صورت پریودهای دیر به دیر و گاهی، هر چند ماه یک بار نشان می دهد.

    - افزایش آندروژن های تخمدان و غده فوق کلیوی باعث بروز پرمویی، چرب شدن پوست و آکنه در زنان بیمار می شود.

    افزایش آندروژن غالباً به قدری زیاد است که موجب عضلانی شدن اندام ، کلفت شدن صدا و ریزش موهای شقیقه می شود. لذا در صورت پیشرفت سریع و شدید علائم فوق، باید به فکر بیماری های دیگری مثل بدخیمی و مشکلات غده فوق کلیه بود.

    - چاقی‌های غیرمتقارن و به اصطلاح مردانه در خانم های بیمار دیده می شود. چاقی موجب افزایش هورمون تستوسترون آزاد و نیز تولید دائمی استروژن از آندروژن می شود. همچنین ضایعات پررنگ پوستی که قهوه ای مایل به سبز و قرینه هستند و در لمس ظریف به صورت مخمل حس می شوند را ایجاد می کند. چاقی بیشتر در گردن، زیربغل و کشاله ران دیده می شود.

    - مهم ترین علامت این بیماری، دیده شدن کیست های متعدد کوچک در تخمدان ها در سونوگرافی است که برخلاف کیست های بزرگ تر و منفرد تخمدان، طی 2 تا 3 ماه بعد از بین نمی روند.


    افزایش هورمون مردانه در تنبلی تخمدان باعث پرمویی، چرب شدن پوست و آکنه در زنان بیمار می شود




    درمان تنبلی تخمدان

    درمان بیماران مبتلا به تنبلی تخمدان، شامل درمان پرمویی، آکنه، عدم تخمک گذاری و ضخیم شدن لایه درونی رحم ( آندومتر) است. در افراد چاق، کاهش وزن می تواند در در درمان تمامی این موارد کمک کند.

    در درمان پرمویی باید نکات زیر را مد نظر قرار داد:

    - موهایی که در بدن وابسته به آندروژن هستند و به درمان طبی پاسخ می دهند، عبارتند از: موهای صورت، سینه، شکم و کشاله ران. موهای سایر نقاط بدن نظیر: اطراف سینه، بازوها، پشت و ساق پاها پاسخ مناسبی به درمان طبی نمی دهند.

    - حداقل مدت زمان لازم برای مشاهده اثرات درمانی دارو، حدود 66 ماه است.

    - در بیش از نیمی از بیمارانی که معالجه شده اند، پس از قطع دارو موها مجدداً رشد می کنند.

    - تا حصول نتیجه مطلوب، بهتر است از روش مکانیکی (دکلره کردن، تراشیدن و کندن مو) نیز استفاده شود.

    - موهایی که مدت های مدیدی است رشد کرده و دارای ضخامت زیادی هستند، به درمان طبی پاسخ مناسب نمی دهند و باید به روش فیزیکی آنها را از بین برد.



    عوارض تنبلی تخمدان

    سبب رشد بی‌رویه مخاط داخلی رحم می‌شود که می‌تواند در طولانی‌مدت باعث بروز سرطان رحم شود.

    افزایش مقدار انسولین و هورمون مردانه در این بیماری باعث می شود، تخمدان ها هورمون مردانه بسازند و باعث پیدایش آکنه (جوش) و موهای ضخیم و تیره رنگ بر روی بدن شود.

    دیگر عوارض این بیماری شامل: دیابت، حملات قلبی و چاقی می باشند.

    زنان بیمار مستعد ابتلا به دیابت و فشارخون بالا هستند.

  • ۱۵:۱۵   ۱۳۹۲/۱۲/۱۰
    avatar
    TAMA
    کاربر فعال|447 |521 پست
    افتادگی رحم در خانم‌ها



    افتادگی رحم و مثانه یکی از مشکلات بعد از زایمان‌های مکرر است، ولی اگر خانم‌ها از قبل، ورزش کرده باشند و به آمادگی جسمانی و مراقبت‌های مربوط به سلامت رحم توجه کنند، می‌توان به راحتی از آن پیشگیری کرد.

    اینها نمونه سوالاتی است که از متخصصان زنان پرسیده شده و امید است بتوانیم با توجه به این نکات از این مشکل پیشگیری کنیم.

    چطور ممکن است رحم از جای خود جابجا شود؟
    رباط‌ها و عضلات، رحم، مثانه و واژن را در محل خود درون لگن نگه می‌دارند. اگر این عضلات و رباط‌های حمایت کننده ضعیف یا در اثر کشیدگی شل شوند، رحم جابه جا می‌شود و به داخل مجرای واژن افتادگی پیدا می‌کند.
    پرولاپس یا افتادگی رحم، معمولا در زنان پس از دوران یائسگی رخ می‌دهد، یعنی زمانی که حداقل یک یا دو مورد زایمان طبیعی داشته‌اند. آسیب به بافت‌های نگهدارنده رحم در دوران بارداری و هنگام زایمان از یک طرف و کاهش هورمون استروژن و تکرار فشار به رحم از طرف دیگر می‌تواند عضلات کف لگن را ضعیف کند و باعث افتادگی رحم شود.
    در پرولاپس رحم، رحم به سمت واژن حرکت می‌کند و وارد واژن می‌شود. مقدار حرکت و جابجایی، گاهی خفیف و تا درون واژن است و گاهی هم رحم کاملا از واژن خارج می‌شود.
    پرولاپس رحم ممکن است با پرولاپس مثانه یا سیستوسل (که در آن مثانه به دیواره ضعیف جلوی واژن فشار می‌آورد) یا پرولاپس مقعد یا رکتوسل (رکتوم به دیواره ضعیف پشتی واژن فشار وارد می‌کند) همراه باشد.

    با چه نشانه‌هایی می‌توان متوجه افتادگی رحم شد؟
    درجه و شدت افتادگی رحم متفاوت است. در افتادگی خفیف معمولا هیچ علامتی وجود ندارد، اما اگر شدید باشد، بیمار احساس پری در واژن می‌کند.
    توده جلوآمده درون واژن یا حتی بیرون آن، احساس سنگینی یا درد خفیف در قسمت تحتانی پشت، اشکال در دفع مدفوع و ادرار، ناراحتی مبهم در لگن، درد حین روابط زناشویی، کمردردی که با بلند شدن شدت می‌یابد، بی‌اختیاری ادرار(نشت ادرار هنگام خندیدن، عطسه یا سرفه)، احساسی مثل نشستن روی یک توپ کوچک یا چیزی که انگار از واژن خارج شده است، از دیگر علایم است. در این موارد نگرانی‌های جنسی نظیر احساس از دست دادن قوام بافت واژن هم ممکن است زنان را آزار دهد.
    باید توجه کرد که این نشانه‌ها صبح‌ها کمتر است، اما در طول روز فرد مبتلا را بیشتر آزار می‌دهد.

    چه عواملی خطر افتادگی رحم را افزایش می‌دهد؟
    عواملی که باعث فشار خارجی بر عضلات و رباط‌ها می‌شوند، می‌توانند افتادگی ایجاد کنند. چاقی از مهم‌ترین این عوامل است، زایمان‌های طبیعی مکرر مخصوصا زایمان کودک درشت یا زایمان سخت که در آن عضلات کف لگن و بافت‌های نگهدارنده آسیب ببیند، وارد آمدن ضربه، افزایش سن، کاهش میزان هورمون استروژن، بیماری‌هایی که باعث افزایش فشار داخل شکم می‌شوند مثل تومورها، سرفه مزمن و زور زدن زیاد به هنگام یبوست مزمن، تناسب جسمی نامناسب، شغل‌هایی که در آن زن مجبور باشد اجسام سنگین را بلند کند در بروز این مشکل دخیل هستند. البته گاهی عوامل ژنتیکی در این امر دخالت دارند.
    خشکی واژن و افت هورمون استروژن پس از یائسگی در ایجاد افتادگی‌های واضح‌تر رحم موثر می‌باشد. این امر یکی از عوامل تشدید این عارضه است، اما باید توجه داشت که خود یائسگی باعث ایجاد پرولاپس نمی‌شود


    آیا می‌توان از بروز این مشکل پیشگیری کرد؟
    وزن مناسبی را حفظ کنید.
    در طول بارداری و پس از زایمان، تمرینات ورزشی انجام دهید.
    از یک رژیم غذایی سالم استفاده کنید.
    برای حفظ قدرت عضلانی مناسب، در یک برنامه ورزشی منظم شرکت کنید.
    از یبوست جلوگیری کنید.

    چگونه و چه زمانی باید به دنبال درمان بود؟
    اگر پرولاپس رحم خفیف باشد، نیازی به درمان نیست و معمولا تمرین‌ها و ورزش‌هایی که باعث سفت شدن عضلات و رباط‌های کف لگن می‌شوند، به درمان آن کمک می‌کنند، اما اگر شدید و علایم آن آزاردهنده باشد و فعالیت‌های روزانه فرد را مختل کند، حتما باید تحت درمان قرار گیرد.
    معاینه لگن و استفاده از اسپکلوم، پرولاپس رحم و واژن را مشخص می‌کند. پزشک از فرد مبتلا می‌خواهد سرفه کند یا زور بزند، با این کار پرولاپس بیرون می‌زند و تشخیص داده می‌شود.
    در فردی که یائسه شده است و پرولاپس خفیف دارد، پزشک گاهی استروژن تجویز می‌کند که هم به شکل خوراکی تجویز می‌شود و هم به شکل کرم برای استعمال خارجی در دیواره واژن. استروژن باعث استحکام بافت حفاظتی لگن خواهد شد.
    گاهی یک وسیله پلاستیکی به نام حلقه واژینال یا پِسِّری داخل واژن استفاده می‌شود که به نگهداری رحم در جای خود کمک می‌کند. گاهی روش‌های جراحی نیز ممکن است به کار روند.
    اگر پرولاپس رحم شدید باشد و فرد تمایل به داشتن فرزند در آینده نداشته باشد، پزشک عمل هیسترکتومی را برای بیرون آوردن کامل رحم توصیه می‌کند.

    اگر این مشکل درمان نشود، چه عوارضی خواهد داشت؟
    در موارد شدید پرولاپس رحم، گردن رحم زخم می‌شود. با بیرون زدگی رحم، به دلیل تماس با لباس زیر امکان عفونت رحمی افزایش می‌یابد. گاهی هم افتادگی سایر اندام‌ها اتفاق می‌افتد، مثل افتادگی مثانه و رکتوم و همین امر باعث بروز اشکال در ادرار کردن و افزایش خطر عفونت می‌شود.
    ضعف بافت‌های همبند اطراف رکتوم، اشکال در دفع اجابت مزاج را به دنبال دارد. افزایش خطر عفونت یا آسیب به اعضای لگن، انسداد مجرای ادرار، بی اختیاری ادرار و عفونت مثانه به دلیل عدم تخلیه کامل مثانه از دیگر عوارض است.
  • ۱۵:۱۶   ۱۳۹۲/۱۲/۱۰
    avatar
    TAMA
    کاربر فعال|447 |521 پست
    التهاب لگن در زنان






    بیماری التهاب لگن یک بیماری حاد است که بر اثر ورود میکروب از دستگاه تناسلی زنان به قسمت‌های فوقانی، بدون ارتباط به بارداری یا جراحی رخ می‌دهد. بیماری التهابی لگن شامل عفونت رحم، عفونت تخمدان، لوله‌های رحمی (لوله فالوپ) و کلیه ارگان‌های تولید مثلی می‌باشد.





    ابتلا به این عفونت اغلب در زنان جوان تر از 25 سال رخ می‌دهد و به ندرت پیش از اولین قاعدگی، در حین بارداری یا پس از یائسگی بروز می‌کند.

    اگر بیماری التهابی لگن درمان نشده باقی بماند، بیمار در معرض خطر ناباروری، بارداری خارج رحمی، زخم شدن و درد مزمن لگن قرار می‌گیرد.



    علل

    - این بیماری با انواع مختلفی از باکتری‌ها ایجاد می‌شود اما شایع‌ترین آن‌ها میکروب‌هایی هستند که عفونت‌های سوزاک یا قارچ کلایمیدیا را ایجاد می‌کنند که هر دو، از گروه بیماری‌های مقاربتی هستند.

    - بیماری التهاب لگن می‌تواند توسط لوازم جراحی آلوده نیز ایجاد شود.



    علایم

    تب

    درد دوطرفه قسمت تحتانی شکم یا لگن

    ترشح واژینال

    خونریزی قاعدگی غیرطبیعی

    درد در حین ادرار کردن

    درد در حین مقاربت

    البته در برخی زنان این علایم تا حدی خفیف می‌باشد که تشخیص داده نمی‌شوند.



    عوامل خطر

    - سن کم (زیر 25 سال). دهانه رحم زنان جوان، تکامل نیافته و در نتیجه انتقال عفونت‌ها از راه جنسی و بیماری التهابی لگنی افزایش می‌یابد.

    - وضعیت اجتماعی - اقتصادی پایین

    - اعتیاد

    - بهداشت سطح پایین

    - قاعدگی

    - مصرف سیگار

    - دارا بودن وسیله داخل رحمی مثل IUD . اگر قبل از استفاده از IUD، از نظر بیماری جنسی بررسی شوید و در صورت ابتلا به بیماری درمان شوید، این خطر کم می‌شود.



    عوارض

    - در صورت عدم درمان، به دستگاه تولید مثل آسیب دائمی وارد می‌شود.

    - باکتری مولد بیماری، آرام آرام به لوله رحمی آسیب می‌رساند و بافت سالم آن را به بافت اسکار (آسیب دیده) تبدیل می‌کند.

    - این بافت اسکار در حرکت طبیعی تخمک به طرف رحم اختلال ایجاد می‌کند.


    اگر لوله رحمی زن به طور کامل توسط بافت آسیب دیده بسته شود، اسپرم نمی‌تواند تخمک را بارور کند و در نتیجه بیمار نازا می‌شود


    - انسداد نسبی یا آسیب خفیف لوله رحمی می‌تواند منجر به باقی ماندن تخم بارور در لوله رحمی شود. اگر این تخم بارور شروع به رشد در لوله کند، حاملگی خارج رحمی رخ می‌دهد.

    - در اثر رشد تخم ممکن است لوله رحمی پاره شود و منجر به درد شدید شکم، خونریزی داخلی و حتی مرگ بیمار شود. اسکار داخل لوله رحمی یا سایر ارگان‌های لگنی می‌تواند منجر به درد مزمن لگنی شود.



    تشخیص

    - حساسیت زیاد در ناحیه تحتانی شکم و حساسیت در حرکات گردن رحم

    - تب بالاتر از 3/38 درجه سانتیگراد

    - آزمایش خون برای وجود یا عدم وجود عفونت

    - سونوگرافی لگن برای بررسی بزرگی لوله‌های رحمی و یا وجود آبسه لگنی

    - بیوپسی و یا نمونه برداری از اندومتر

    - به منظور تشخیص عفونت، لاپاراسکوپی انجام می‌شود. لاپاراسکوپی از طریق وارد کردن یک لوله نازک انعطاف پذیر با یک پایانه نوری (لاپروسکوپ) از شکاف کوچکی در شکم به منظور مشاهده اعضای تناسلی و نمونه‌های بافتی به دست آمده انجام می‌شود.



    پیشگیری

    * موثرترین روش، پیشگیری از ابتلا به بیماری‌های مقاربتی است.

    * زنانی که در معرض خطر بالای ابتلا به بیماری التهاب لگن قرار دارند، باید معاینات منظم داشته باشند و در عین حال اطمینان از آزمایش همسر بیمار و درمان بیماری مقاربتی بسیار مهم است. این کار به پیشگیری از وقوع مکرر بیماری التهاب لگن و بیماری‌های مقاربتی کمک خواهد کرد.

    * هر علامت تناسلی از قبیل زخم غیرطبیعی، ترشح بودار، سوزش ادرار و لکه بینی بین دوره‌های قاعدگی می‌تواند به معنای یک عفونت منتقله از راه جنسی باشد. اگر شخصی هر یک از این علائم را داشته باشد، بایستی از تماس جنسی خودداری کرده و سریعاً به پزشک مراجعه کند.

    * همسر شخص نیز بایستی معاینه شود و در صورت وجود بیماری تحت درمان قرار گیرد.



    رژیم غذایی

    بیمار باید تا فروکش کردن التهاب حاد، از خوردن هر گونه غذا یا آشامیدنی خودداری کند تا لوله گوارشی بتواند استراحت کند. مایعات و مواد مغذی از طریق وریدی برای شما تجویز می‌شود. هنگامی که دستگاه گوارشی تحمل خوراکی را پیدا کرد، می‌توانید تغذیه دهانی را از سر بگیرید.



    درمان

    1- درمان بیماری التهاب لگن شامل مصرف دو یا تعداد بیشتری آنتی‌بیوتیک است. در بیشتر موارد، داروی خوراکی می‌تواند بیماری التهابی لگن را درمان کند. اغلب پس از شروع مصرف آنتی بیوتیک، علایم به سرعت ناپدید می‌شوند، اما به منظور اطمینان از درمان مناسب مهم است که دوره کامل درمان به پایان برسد.

    2- در موارد شدید بیماری التهاب لگن، آنتی بیوتیک ها به صورت وریدی تجویز می‌شوند.

    3- در صورت بیماری شدید، باردار بودن بیمار و یا در صورتی که بیمار به ایدز مبتلا باشد یا سیستم ایمنی او در اثر بیماری‌های دیگر تضعیف شده باشد، ممکن است بستری شدن در بیمارستان ضروری باشد.

    4- افزایش اندازه آبسه یا عدم قطع تب ظرف 72 ساعت بعد از شروع آنتی بیوتیک، نشانه شکست درمان است و نیاز به جراحی دارد. بیمارانی که به صورت سرپایی درمان می‌گردند، باید در عرض 72 ساعت دو بار ویزیت شوند و در صورت عدم پاسخ مطلوب، بستری گردند.



    درمان خانگی

    - مصرف مایعات کافی

    - استراحت کردن در موقعیت خاصی که semi fowler نامیده می‌شود که در آن لگن پایین تر از سطح بدن قرار می‌گیرد و علت استراحت، محدود کردن عفونت به لگن و تسکین درد می‌باشد.

    - IUD باید خارج گردد.

    - بیمار باید تا بهبودی کامل، از تماس جنسی خودداری نماید.

    - همسر از 60 روز قبل باید بررسی شده و عفونت گنوکوک و کلامیدیا درمان شوند.
  • leftPublish
  • ۱۵:۱۶   ۱۳۹۲/۱۲/۱۰
    avatar
    TAMA
    کاربر فعال|447 |521 پست
    یائسگی زودرس چیست؟




    یائسگی یک فرآیند بیولوژیک طبیعی و گذر از مرحله‌ای به مرحله دیگر است. این اتفاق همراه با تغییرات هورمونی، جسمی و روانی است که کاملا طبیعی محسوب می‌شود.


    یائسگی به طور طبیعی زمانی شروع می‌شود که تخمدان‌ها میزان کمتری استروژن و پروژسترون تولید می‌کنند و تخمک‌های باقی‌مانده در تخمدان‌ها احتمال کمی برای باروری دارند، همچنین خونریزی ماهانه متوقف می‌شود.
    هر زنی یائسگی را متفاوت‌تر از دیگری تجربه می‌کند، حتی سنی که یائسگی در آن شروع می‌شود در تمام زنان یکسان نیست.
    واضح‌ترین چیز، اضافه شدن بخش جدیدی از چربی‌ها در بدن است. کافیست که فرد فعالیتش کم شود و بیشتر از قبل غذا بخورد، به سرعت چندین کیلو اضافه وزن در محل‌های خاصی، خصوصاً شکم دیده می شود.

    علائم یائسگی
    ممکن است در فردی، یائسگی با علائم کم شروع شود یا ممکن است با علائم بسیاری همراه باشد. یائسگی معمولا به دو دوره،‌ دوران حوالی یائسگی و دوران پس از یائسگی تقسیم می‌شود.
    در دوران حوالی یائسگی، علام یائسگی شروع می‌شوند، ولی هنوز خونریزی ماهانه وجود دارد. سطوح هورمونی به صورت نامنظم بالا و پایین رفته و فرد دچار گرگرفتگی و تغییرات عادت ماهانه می‌شود.
    خونریزی فرد ممکن است به نسبت معمول کمتر، بیشتر یا نامنظم شود. این یک روند طبیعی است که به یائسگی منجر می‌شود و معمولا 3 سال قبل از آخرین خونریزی ماهانه شروع می‌شود.
    12 ماه بعد از آخرین دوره قاعدگی، دوران پس از یائسگی شروع می‌شود که تخمدان‌ها، استروژن و پروژسترون کمی تولید کرده و تخمک آزاد نمی‌شود. البته گاهی افزایش موقتی هورمون‌ها باعث خونریزی ماهانه می‌شود که این لکه بینی، عادت ماهانه محسوب نمی‌شود.
    در صورت وقوع خونریزی یا لکه بینی بعد از 12 ماه از آخرین عادت ماهانه، حتما با پزشک خود مشورت کنید، چون این موضوع می‌تواند نشانه بیماری جدی‌تری باشد

    یائسگی زودرس چیست؟
    اغلب زنان در سنین 47 تا 51 سالگی و با توجه به شرایط محیطی و فردی، یائسه می‌شوند. اما اگر یائسگی در زمانی زودتر از موعد طبیعی رخ دهد (قبل از 40 سالگی)، یائسگی طبیعی محسوب نمی‌شود. در این حالت تخمدان‌ها قادر به ساخت هورمون نیستند و به تحریکات غده هیپوفیز که تنظیم‌کننده تخمدان‌هاست، پاسخی نمی‌دهند. یائسگی زودرس معمولا در یک درصد زنان اتفاق می‌افتد.

    علائم یائسگی زودرس
    با کاهش میزان هورمون استروژن، بافت پوششی واژن و پیش‌آب راه خشک‌تر و شکننده می‌شود و خاصیت ارتجاعی خود را از دست می‌دهد و سوزش و خارش همراه با افزایش خطر عفونت مجاری ادراری واژن به وجود می‌آید. فرد ممکن است دچار بی‌اختیاری ادرار شود.

    به دنبال کاهش هورمون استروژن، رگ‌های خونی به سرعت گشاد شده و به دنبال آن فرد احساس گرما و سرخ شدن ناگهانی که اصطلاحا به آن گرگرفتگی می‌گویند، می‌کند. این حالت ممکن است هر چند ساعت یک بار یا فقط گاهی رخ دهد و یا می‌تواند در روز یا شب اتفاق بیفتد.
    اختلالات خواب و عرق شبانه از پیامدهای گرگرفتگی است. خانم ها معمولا از گر گرفتگی شکایت دارند و می‌گویند در حالی از خواب می‌پرند که بدنشان خیس عرق شده و به دنبال آن دچار لرز می‌شوند و حتی ممکن است در دوباره به خواب رفتن یا یک خواب عمیق دچار مشکل شوند.
    کمبود خواب و تغییرات هورمونی بر خلق و خوی این افراد و همچنین سلامتی آن‌ها تاثیر سوء می‌گذارد و معمولا این افراد دچار خستگی، بی‌قراری، کاهش حافظه و عدم تمرکز می‌شوند.
    گاهی در طی یائسگی میل جنسی کاهش می‌یابد، علت آن می‌تواند تغییرات هورمونی و خلقی با تحریک‌پذیری فرد باشد.

    عوامل یائسگی زودرس
    - هیستروکتومی کامل (برداشتن رحم و تخمدان‌ها) باعث یائسگی می‌شود، ولی در هیستروکتومی (برداشتن رحم)، تخمدان‌ها برداشته نمی‌شود و معمولا باعث یائسگی نمی‌شود.
    - شیمی‌درمانی که برای درمان سرطان‌ها به کار می‌رود. معمولا روند یائسگی، به صورت تدریجی رخ داده و ممکن است قبل از این که خانمی به دوران یائسگی برسد، ماه‌ها و یا سال‌ها علائم دوران یائسگی را داشته باشد.
    - اختلالات کروموزومی که علت آن اختلال مادرزادی در کروموزوم x می‌باشد.
    - اختلالات خود ایمنی: در این حالت بدن بر ضد تخمدان‌ها و رحم شروع به ساخت پادتن می‌کند که در نهایت باعث از کار افتادن تخمدان‌ها می‌شود.
    - سابقه خانوادگی ابتلا به یائسگی زودرس
    - عفونت‌های ویروسی مثل ویروس عامل اوریون
    بروز اشکال در قاعدگی در هر سنی، ممکن است آغازی برای یائسگی زودرس به حساب بیاید. پس به همه زنان و دختران توصیه می‌شود در صورت مشاهده چنین اختلالاتی، بلافاصله به پزشک متخصص زنان مراجعه کنند


    جلوگیری از عوارض یائسگی
    برای جلوگیری از عوارض یائسگی، این نکات را نادیده نگیرید:
    1- ماساژ دادن : بدنتان را به مدت طولانی ماساژ دهید. عمل ماساژ، چربی‌ها را به حرکت درمی‌آورد. باید روی محل‌هایی که با قشری از چربی پوشیده شده‌اند، تأکید بیشتری داشته باشید.

    2- مرطوب کردن پوست : پس از یائسگی، پوست خشک‌تر و شل می‌شود. پس هر روز، تمام بدن از جمله صورتتان را مرطوب کنید. برای این کار، کرم مناسب با نوع پوستتان را انتخاب کنید.

    3- ورزش کردن : با ورزش، از اضافه وزن، بیماری‌های قلبی و عروقی و پوکی استخوان پیشگیری کنید. اگر نمی‌توانید ورزش کنید، به هر بهانه‌ای تحرکتان را بیشتر کنید: راه بروید، باغبانی کنید، کارهای تعمیرات را انجام دهید، گرد گیری کنید و ... .

    4- تغذیه مناسب : برخی عادات غلط غذایی را به تدریج اصلاح کنید: مصرف سس‌های چرب و مایونزها را کم کنید. خوردن خوراکی‌های چرب و شیرین را ترک کنید. مواد غذایی فرآوری نشده را مصرف کنید (غلات کامل، نان کامل، آرد، برنج و ماکارونی کامل)، مصرف ماهی، گوشت‌های سفید، فرآورده‌های لبنی کم چرب را به بقیه‌ی خوراکی‌ها ترجیح دهید و مصرف میوه و خصوصاً سبزیجات را افزایش دهید.

    5- به طور مرتب خودتان را وزن کنید. در یائسگی مثل بقیه دوره‌های زندگی، کم کردن 1 یا 2 کیلو راحت‌تر از کم کردن، 5 تا 6 کیلو خواهد بود.

    6- زندگی بدون استرس داشته باشید. سعی کنید آرامش خود را حفظ کنید. مشکلات خواب را از بین ببرید. برای حل مشکلات خواب این موارد را رعایت کنید (زمان منظم برای خوابیدن و از خواب برخاستن، دعای قبل از خواب، ورزش نکردن در شب، حمام آب گرم، شام سبک، عدم استفاده از نوشیدنی‌های کافئین‌دار و ...).
    زمانی را برای کارهایی مثل مطالعه، گشت و گذار و غیره بگذارید.

    توصیه‌های پزشکی
    1- طی چند سال اول پس از یائسگی، تراکم استخوان‌ها با سرعت بیشتری کاهش می‌یابد. این کاهش می‌تواند منجر به پوکی استخوان شود. پوکی استخوان باعث شکنندگی و ضعف استخوان‌ها می‌شود.
    2- تغذیه سالم به خصوص مصرف مواد غذایی حاوی کلسیم، ویتامین D همچنین رژیم غذایی سالم که شامل میوه‌جات، سبزیجات، غلات و کاهش مصرف چربی‌های اشباع و قندها می‌باشد می‌تواند کمک زیادی در پیشگیری از پوکی استخوان و کاهش علائم یائسگی داشته باشد.
    3- ورزش منظم و حداقل روزانه 30 دقیقه و به صورت ملایم مانند پیاده‌روی، شنا و... می‌تواند باعث کاهش علائم یائسگی شود.
    4- در مرحله اولیه یائسگی، برای کاهش علائم آن و حفظ سلامتی فرد معمولا پزشک هورمون استروژن و پروژسترون را به صورت دوره‌ای تجویز می‌کند تا سیکل قاعدگی ایجاد شود. اما این زنان حتما باید تحت نظر پزشک باشند و هورمون درمانی را اجرا کنند.
  • ۱۵:۱۸   ۱۳۹۲/۱۲/۱۰
    avatar
    TAMA
    کاربر فعال|447 |521 پست


    سرطان تخمدان، قاتل خاموش است!



    سرطان تخمدان، قاتل خاموش است؟! سرطان تخمدان را " قاتل خاموش " نامیده ‌اند زیرا معمولا علایم آن وقتی ظاهر می ‌شود که بیماری به مراحل پیشرفته رسیده است و عمدتا غیرقابل درمان است.
    اما کارشناسان بهداشتی مجموعه ‌ای از علایم جسمی را شناسایی کرده ‌اند که در زنان مبتلا به سرطان تخمدان رخ می‌ دهند و ممکن است نشانه‌ های هشدار دهنده اولیه برای این بیماری باشند. این علایم بسیار شایع هستند و اغلب زنانی که آن ها را بروز می‌ دهند، مبتلا به سرطان تخمدان نیستند. اما برای زنان مبتلا به سرطان تخمدان، امید این است که آگاهی بیشتر در مورد آن ها به تشخیص زودرس و درمان بیماری منتهی شود.
    جامعه سرطان آمریکا و جامعه متخصصان سرطان‌ های زنان آمریکا بر این چهار علامت به عنوان علایمی که در زنان مبتلا به سرطان تخمدان از عموم مردم شایع ‌تر هستند، ‌تاکید دارند: آروغ زدن و افزایش اندازه شکم؛ درد شکمی یا لگنی؛ اشکال در غذا خوردن و احساس سیری زودرس و تکرر و فوریت ادرار.
    بر اساس این رهنمود هر زنی که یک یا تعداد بیشتری از این علایم را تقریبا هر روز برای چند هفته تجربه می ‌کند باید به یک پزشک بالینی ترجیحا متخصص زنان و زایمان مراجعه کند تا مورد معاینه لگنی قرار گیرد. اگر معاینه لگنی فرد مشکوک بود، معمولا به دنبال آن از یک روش غیرتهاجمی تشخیصی، سونوگرافی از راه واژن و احتمالا اندازه ‌گیری خونی یک شاخص سرطان به نام CA- 125 استفاده می‌ شود.
    تنها راه تشخیص قطعی سرطان تخمدان در حین جراحی است که بهتر است به وسیله متخصص زنانی که در زمینه سرطان تخمدان تجربه دارد، انجام شود.
    پژوهش ‌ها نشان داده است که بسیاری از زنانی که دچار سرطان تخمدان هستند، مدت ‌ها پیش از تشخیص سرطان، از علایمی که در بالا ذکر شد، شکایت داشته‌ اند اما این علایم یا نادیده گرفته‌ شده ‌اند یا به بیماری ‌های دیگر نسبت داده شده ‌اند. چهار علامتی که ذکر شد در بسیاری از بیماری ‌های دیگر مانند اختلالات قاعدگی، نشانگان روده تحریک ‌‍‌پذیر و عفونت ‌های مثانه بروز می ‌کنند.
    اما اگر چنین علایمی بدون سابقه قبلی بروز کنند، برای چند هفته ادامه پیدا کنند و در طول زمان بدتر شوند،‌ ممکن است نشانه سرطان تخمدان باشند.
    سرطان‌ های رحم، تخمدان،‌ پستان و دهانه‌ رحم به سرطان ‌های زنانه معروف هستند. از میان این سرطان‌ ها، ‌هفته نامه سلامت به سراغ سرطان تخمدان رفته‌ تا ما را با روش‌ های پیشگیری از آن آشنا کند. دکتر شیرین نیرومنش، متخصص زنان و زایمان و فوق‌ تخصص بارداری‌ های پُرخطر، پاسخ‌ گوی سوالات در این زمینه هستند.


    سرطان تخمدان در چه دوره ‌ای از زندگی زنان بیشتر است؟

    رشد بدخیم و غیرطبیعی سلول های تخمدان موجب ایجاد سرطان تخمدان می‌ شود که در سنین مختلف از قبل از بلوغ، دوران بارداری و پس از یائسگی دیده می ‌شود. سرطان ‌های تخمدان بسیار متعدد و متنوع هستند و شدت رشد و سرعت بیماری بر حسب نوع سرطان تخمدان متفاوت است. ولی به طور کلی در سنین قبل از یائسگی شایع‌ تر است. در حدود یک درصد از سرطان ‌های تخمدان زیر 20 سالگی ایجاد می ‌شود. شایع ‌ترین سن ابتلا حدود 40 تا 50 سالگی است و 30 تا 40 درصد بدخیمی ‌های تخمدان بعد از 65 سالگی رخ می ‌دهد.


    علت این سرطان چیست؟

    علت آن در تمام موارد قابل تشخیص نیست. ارتباط ژنتیک و ارثی در برخی انواع سرطان تخمدان وجود دارد. بنابراین اگر در مادر یا خواهر یک خانم، سابقه سرطان تخمدان وجود داشته باشد، خطر ابتلا در ایشان بیشتر از سایر افراد است. چاقی و مصرف غذاهای چرب هم در افزایش سرطان‌ های مختلف از جمله سرطان تخمدان موثر است. سرطان تخمدان در خانم‌ هایی که زایمان نداشته ‌اند بیشتر از کسانی است که بارداری و زایمان داشته ‌اند. بلوغ زودس و یائسگی دیررس هم خطر این سرطان را افزایش می ‌دهد. مصرف قرص ‌های ضدبارداری ممکن است در کاهش سرطان تخمدان نقش داشته باشد و کسانی که از قرص‌ های ضدبارداری استفاده می‌ کنند کمتر به این سرطان مبتلا شوند.


    می ‌توان از آن پیشگیری کرد؟

    بله، قرص ‌های ضد بارداری خوراکی تنها روش توصیه شده برای پیشگیری از سرطان تخمدان است. خطر ابتلا به این نوع سرطان در بیمارانی که قرص ‌های ضد بارداری خوراکی مصرف کرده‌ اند، به نسبت کسانی که از داروهای ضد بارداری استفاده نمی ‌کنند کمتر است. بارداری و زایمان هم به کاهش شیوع آن کمک می ‌کند.


    چه علایمی دارد؟

    به علت قرار گرفتن تخمدان ‌ها در عمق لگن، علایم سرطان تخمدان دیر ظاهر می ‌شود. مهم‌ ترین علامت آن، وجود یک توده یا تومور در داخل لگن به هنگام معاینه است که ممکن است با درد و فشار در لگن، یبوست یا تکرر ادرار، خود را نشان بدهد. درد شدید در قاعدگی و درد در موقع مقاربت ممکن است از علایم دیگر این تومورها باشد. بنابراین توجه به علایم فوق اهمیت دارد و به خصوص خانم‌ ها در صورت احساس بزرگی شکم حتما باید مورد بررسی قرار گیرند. اختلالات قاعدگی و خون‌ ریزی در خانم‌ های مُسن که سال‌ ها است یائسه شده‌ اند از دیگر علایم این تومورها است. متاسفانه وقتی تومور تخمدان موجب بزرگی شکم، خون ‌ریزی یا وجود مایع در شکم می ‌شود ممکن است مدت‌ ها از شروع بیماری گذشته باشد، بنابراین به کلیه خانم‌ ها در سنین باروری و پس از یائسگی باید توصیه کرد که حتی در صورتی که هیچ‌ گونه مشکلی ندارند حداقل سالانه مورد معاینات لگنی انجام پاپ ‌اسمیر قرار گیرند و در صورت شک به توده‌ های لگنی، سونوگرافی رحم و تخمدان ‌ها خصوصا به طریق واژینال برای بررسی دقیق، انجام شود.


    با مشاهده کدام علایم باید به پزشک مراجعه کرد؟

    برای تشخیص زودرس لازم است کلیه خانم‌ ها حداقل سالی یک بار به پزشک مراجعه و تحت معاینه دقیق لگنی و پاپ ‌اسمیر و در صورت نیاز سونوگرافی قرار گیرند چون این بیماری اگر زود و در مراحل اولیه تشخیص داده شود موفقیت در درمان بسیار خوب خواهد بود. متاسفانه در اکثریت موارد سرطان‌ های تخمدان، خانم‌ ها در مراحل پیشرفته به پزشک مراجعه می ‌کنند. خانم ‌هایی که سابقه سرطان تخمدان در خانواده دارند لازم است به طور مرتب تحت معاینه و آزمایشات لازم قرار گیرند.


    در صورت مشاهده این موارد باید به پزشک مراجعه شود:
    احساس سنگینی و فشار در لگن، احساس بزرگی شکم، تغییر در وضعیت قاعدگی، خون‌ ریزی یا لکه ‌بینی پس از یائسگی، تغییر در وضعیت اجابت مزاج و یبوست، تکرر ادرار، درد یا خون ‌ریزی به هنگام مقاربت و تهوع، بی ‌اشتهایی و سیری زودرس.


    این سرطان چگونه درمان می ‌شود؟

    درمان در اکثر موارد جراحی است. وسعت درمان به نوع سرطان و میزان انتشار آن در داخل لگن و سایر قسمت‌ های بدن و سن وتمایل بیمار برای بارداری بعدی بستگی دارد.
    بر اساس نوع تومور ممکن است از شیمی ‌درمانی هم استفاده شود.
    در خانم‌ های یائسه برداشتن رحم و لوله‌ ها و تخمدان ‌های دو طرف و نمونه‌ گیری از قسمت‌ های مختلف لگن و شکم انجام می‌ شود.
    در خانم‌ های جوان در صورتی که سرطان زود تشخیص داده شود، می ‌توان رحم را حفظ کرد تا در سال‌ های بعد بارداری داشته باشد.

  • ۱۵:۱۹   ۱۳۹۲/۱۲/۱۰
    avatar
    TAMA
    کاربر فعال|447 |521 پست


    سندروم تخمدان پلی کیستیک(1)

    تعریف، علائم و تظاهرات همراه بیماری






    سندروم تخمدان پلی کیستیک یکی از بیماری های شایع در دوران باروری است که به دلیل عوارضی که در ظاهر فرد ایجاد می نماید و نیز به دلیل اختلالات در باروری خانم ها مورد توجه قرار می گیرد. ولی باید ذکر کرد که این بیماری عوارض سیستمیک هم به دنبال دارد که باید کنترل گردد.
    تعریف


    سندرم تخمدان پلی کیستیک شایع ترین اختلال هورمونی در میان زنان در سنین باروری است. نامگذاری این سندروم به دلیل وجود تخمدان های بزرگ محتوی تعداد زیادی کیست کوچک (در اغلب زنان مبتلا و نه در همه) است که در لایه بیرونی هر تخمدان قرار گرفته است.
    قاعدگی های نا منظم، رشد موهای زاید، جوش های پوستی(آکنه) و چاقی در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک مشاهده می شود. این عارضه می تواند در نوجوانی با دوره های قاعدگی نامنظم مشخص گردد یا این که بعد ها به دنبال افزایش وزن یا مشکل در باروری تشخیص داده شود. علت دقیق سندرم تخمدان پلی کیستیک هنوز ناشناخته است. زنان مبتلا ممکن است به دلیل مشکلات به وجود آمده در تخمک گذاری، برای باردار شدن با مشکل مواجه شوند. تشخیص زود هنگام و شروع درمان می تواند به پیشگیری عوارض طولانی مدت آن مثل دیابت نوع 2، بیماری های قلبی و سکته کمک کند.
    علائم

    علائم سندرم تخمدان پلی کیستیک اغلب بلافاصله بعد از اولین دوره قاعدگی شروع می شود. در پاره ای از موارد نیز در سال های بعدی باروری، به دلیل افزایش تدریجی وزن رخ می دهد. علائم آن، هم از لحاظ شدت و هم از لحاظ نوع آن، از فردی به فرد دیگر متفاوت است.
    پزشک شما برای تشخیص به دنبال حداقل دو نشانه از نشانه های زیر است:


    * قاعدگی های نامنظم
    این امر یکی از شایع ترین مشخصات این بیماری است. منظور از قاعدگی های غیر معمول، فاصله بیش از 35 روز بین دو قاعدگی، کمتر از 8 دوره قاعدگی در یک سال، عدم قاعدگی برای 4 ماه یا بیشتر و وقوع قاعدگی با تاخیر که ممکن است همراه با خونریزی خیلی کم یا شدید باشد، است.

    * افزایش آندروژن ها یا هورمون های مردانه
    سطوح بالای هورمون های مردانه(آندروژن ها) می تواند سبب ایجاد علائم ظاهری مثل رشد موهای زاید در صورت و بدن(هیرسوتیسم)، ایجاد آکنه در بزرگسالی یا آکنه های شدید در نوجوانی و طاسی با الگوی مردانه شود.
    علائم ناشی از آندروژن بالا می تواند بر اساس نژاد فرد متفاوت باشد. پس شما بسته به زمینه نژادی ممکن است این علائم را نشان دهید یا خیر. مثلا زنان نژاد آسیایی یا اروپای شمالی ممکن است تظاهرات متفاوت را بروز دهند.


    * تخمدان های پلی کیستیک
    با کمک سونوگرافی می توان تخمدان های بزرگ حاوی تعداد زیادی کیست کوچک را مشخص کرد. اما برخلاف آن چه از نام آن پیداست، تنها با وجود تخمدان های پلی کیستیک نمی توان تشخیص قطعی داد.
    برای تشخیص قطعی سندرم تخمدان پلی کیستیک وجود دوره های قاعدگی نامنظم یا علائم ناشی از میزان آندروژن بالا نیز لازم است. ممکن است برخی از زنان با وجود تخمدان های پلی کیستیک در سونوگرافی به سندروم تخمدان پلی کیستیک مبتلا نباشند. از طرف دیگر نیز ممکن است در بعضی از افراد مبتلا به این سندروم، تخمدان ها در سونوگرافی طبیعی باشند.

    تظاهرات همراه با سندروم تخمدان پلی کیستیک (PCOS)


    * ناباروری
    زنان مبتلا به PCOS ممکن است به دلیل کمبود تخمک گذاری، در باردار شدن با مشکل مواجه شوند. بد نیست بدانید که این بیماری شایع ترین دلیل ناباروری در زنان است.


    *چاقی
    در حدود نیمی از زنان مبتلا به PCOS چاق هستند. در مقایسه با زنان هم سن که سندرم تخمدان پلی کیستیک ندارند، زنان مبتلا، احتمال بیشتری دارد که دچار اضافه وزن یا چاقی باشند.

    * پیش دیابت یا دیابت نوع 2
    بسیاری از زنان مبتلا به PCOS، دچار مقاومت به انسولین هستند که این امر توانایی بدن برای استفاده ی بهینه از انسولین جهت تنظیم قند خون را مختل می کند. این موضوع می تواند سبب بالا رفتن قند خون و در نتیجه دیابت نوع 2 گردد. نام دیگر پیش دیابت، اختلال در تحمل گلوکز است.

    * آکانتوز سیاه (Acanthosis nigricans)
    یک اصطلاح پزشکی است که به وجود پوست مخملی و تیره بر روی پشت گردن، زیر بغل، اعضای تناسلی خارجی و زیر پستان ها اطلاق می شود. وجود این شرایط در پوست یکی از نشانه های مقاومت به انسولین است.
    چه هنگام باید به پزشک مراجعه کرد؟


    تشخیص و درمان زودهنگام سندرم تخمدان پلی کیستیک می تواند به کاهش ابتلا به عوارض بلند مدت آن مثل دیابت نوع 2، فشار خون بالا، بیماری های قلبی و سکته کمک کند.
    اگر قاعدگی های نامنظم مثل تاخیر در قاعدگی یا قطع آن و موهای زاید روی بدن یا صورت یا آکنه دارید با پزشک خود مشورت کنید.

  • ۱۵:۱۹   ۱۳۹۲/۱۲/۱۰
    avatar
    TAMA
    کاربر فعال|447 |521 پست


    سندروم تخمدان پلی کیستیک (2)

    آزمایشات تشخیصی- شیوه زندگی و تغذیه




    آزمایشات تشخیصی


    تست اختصاصی ای برای تشخیص قطعی سندروم تخمدان پُلی کیستیک وجود ندارد. تشخیص بر مبنای رد موارد دیگر است. یعنی پزشک تمامی علائم و نشانه های شما را بررسی کرده و سپس سایر احتمالات را رد می کند.
    در طی این پروسه، پزشک شما بسیاری از عوامل را در نظر می گیرد:


    * سابقه پزشکی:
    پزشک تان ممکن است سوالاتی در مورد دوره های قاعدگی، تغییرات وزن و سایر علائم شما بپرسد.

    * معاینه:
    پزشک می تواند اطلاعات کلیدی ای را ثبت کند مثل قد، وزن و فشار خون. علاوه بر آن معاینات لگنی نیز می تواند اطلاعات مفیدی را در اختیار پزشک قرار دهد.

    * آزمایش خون:
    خون شما برای بررسی سطح بعضی از هورمون ها برای تعیین علت اختلالات در قاعدگی یا آندروژن بالا، گرفته می شود. آزمایشات دیگر خون شامل تست کلسترول و تری گلیسرید ناشتا و تست تحمل گلوکز است. در تست تحمل گلوکز میزان قند خون در حالت ناشتا و بعد از مصرف نوشیدنی حاوی گلوکز بررسی می گردد.

    * سونوگرافی لگنی:
    اولتراسوند لگن می تواند ظاهر تخمدان ها و ضخامت دیواره رحم را نشان دهد. در طول این آزمایش، شما بر روی تخت یا میز آزمایش دراز کشیده و دستگاهی شبیه قلم در واژن شما قرار می گیرد.
    تغییر شیوه زندگی و رژیم غذایی


    احتمالا شما توصیه های متناقض بسیاری از طریق رسانه ها، و یا پزشکان درباره نقش رژیم در کنترل وزن شنیده اید. اکثر این عدم توافق ها در مورد میزان و نوع کربوهیدرات ها در مواد غذایی است.
    توصیه های متخصصین تغذیه معمولا بر داشتن یک رژیم غذایی پُرکربوهیدرات با استفاده از کربوهیدارت های با شاخص گلایسمی پایین می باشد. شاخص گلایسمیک میزان افزایش سطح انسولین پس از مصرف کربوهیدرات ها را نشان می دهد. نشاسته، کربوهیدراتی با شاخص گلایسمیک بالا است که در مقایسه با کربوهیدرات های با شاخص گلایسمیک پایین مثل سبزیجات برگ سبز، سطح انسولین را به میزان بیشتری افزایش می دهد.
    برخی از متخصصین تغذیه پیشنهاد می کنند که زنان مبتلا به PCOS از یک رژیم پُرپروتئین، بدون در نظر گرفتن سطح شاخص گلایسمیک آن، استفاده کنند. برای جبران این کمبود کربوهیدرات فرد باید از پروتئین بیشتری در رژیم استفاده کند. پروتئین موجود در گوشت قرمز می تواند سبب افزایش مصرف چربی های اشباع حیوانی و در نتیجه بالا رفتن سطح کلسترول و افزایش ریسک ابتلا به بیماری های قلبی شود.
    پژوهش های اخیر نشان می دهند که در بیماران خاص و زیر نظر متخصصین تغذیه استفاده از رژیم های غذایی پُرپروتئین می تواند مفید باشد ولی باید میزان چربی دریافتی حتما کنترل گردد.
    مطالعات بیشتری برای تعیین این که آیا یک رژیم حاوی کربوهیدرات های با اندکس گلایسمیک پایین و چربی های حیوانی محدود، انتخاب مناسبی برای افراد دچار مقاومت انسولین مثل خیلی از زنان مبتلا به PCOS هست یا نه، مورد نیاز است.


    * کربوهیدرات های پیچیده را انتخاب نمایید:
    کربوهیدرات هایی را انتخاب کنید که حاوی فیبر بالایی هستند. هر چه فیبر موجود در غذا بیشتر باشد، سرعت هضم آن کندتر شده و قند خون هم به آهستگی بالا می رود.
    کربوهیدرات های با فیبر بالا شامل: نان ها و غلات و ماکارونی سبوس دار، بلغور، جو، برنج قهوه ای و حبوبات است.
    مصرف کربوهیدرات های نا سالم و ساده مثل نوشابه، آبمیوه های صنعتی، کیک، آبنبات، بستنی، کیک، کلوچه و دونات را محدود سازید.
    تحقیقات بیشتر می تواند به شناخت بهترین برنامه غذایی کمک کند اما به هر حال واضح است که کاهش وزن از طریق کاهش کالری مصرفی، فواید بسیاری برای سلامت کلی زنان مبتلا به PCOS دارد.
    شما برای کنترل رژیم غذایی به عنوان یکی از اصول درمانی باید با متخصص تغذیه برای تعیین برنامه غذایی مناسب با شرایط خود مشورت نمایید.


    * ورزش کنید:
    ورزش به کاهش سطح قند خون و نیز مقاومت به انسولین کمک می کند. در زنان مبتلا به PCOS افزایش فعالیت بدنی روزانه و شرکت در یک برنامه ورزشی منظم برای درمان و پیشگیری از مقاومت انسولین و کمک به کاهش وزن، ضروری است.
    در انتخاب نوع و میزان فعالیت بدنی با پزشک متخصص مشورت نمایید. ترکیب ورزش های هوازی و مقاومتی در تخمدان پلی کیستیک توصیه می شود.

    ورزش های هوازی منظم، در از بین بردن مقاومت به انسولین کمک شایانی می نماید. پس باید به عنوان یک عنصر اساسی درمان به آن توجه گردد.
    لازم نیست در فردی که تا دیروز هیچ فعالیتی نداشته است ورزش حرفه ای و سنگین آغاز شود تا نتایج درمانی مشاهده گردد.
    پیاده روی منظم روزانه نیز در شکستن مقاومت به انسولین و نیز بهبود علائم، بسیار کمک کننده است.
    ورزش های مقاومتی نیز با افزایش بافت عضلانی به کاهش مقاومت به انسولین کمک می نماید.
    لازم به ذکر است که همه بیماران مبتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیک دچار چاقی نمی باشند. ولی مطالعات نشان داده است که بیماران مبتلا که دارای وزن طبیعی نیز می باشند از مقاومت به انسولین رنج می برند. لذا توصیه هایی که درباره ی شیوه زندگی و نیز نوع تغذیه مطرح می باشد فقط مربوط به افراد چاق مبتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیک نخواهد بود.
    در بیماران لاغر نیز باید با استفاده از کربوهیدرات های پیچیده و نیز فعالیت بدنی از مقاومت به انسولین کاسته شود تا نتایج درمانی مطلوب ایجاد گردد. البته در افراد لاغر انرژی دریافتی نباید محدود گردد.
    بر این اساس کنترل رژیم غذایی و شیوه زندگی مبتلایان به سندروم تخمدان پلی کیستیک ملاحظات خاصی را می طلبد که برنامه ریزی دقیق و مشاوره با متخصصین تغذیه را می طلبد.

    ویرایش شده توسط TAMA در تاریخ ۱۰/۱۲/۱۳۹۲   ۱۵:۲۰
  • ۱۵:۲۰   ۱۳۹۲/۱۲/۱۰
    avatar
    TAMA
    کاربر فعال|447 |521 پست


    سندروم تخمدان پلی کیستیک (3)

    علل- عوارض- آمادگی برای ویزیت



    علل بیماری


    چرخه های نرمال باروری توسط تغییرات ایجاد شده در سطوح هورمون های تولید شده توسط غده هیپوفیز در مغز و تخمدان ها تنظیم می گردد. غده هیپوفیز هورمون های محرک فولیکول و هورمون سازنده جسم زرد را ترشح می کند که این دو هورمون، رشد و آزاد سازی تخمک در تخمدان ها را کنترل می کنند. در طول چرخه یک ماهه، تخمک گذاری تقریبا دو هفته قبل از قاعدگی رخ می دهد.
    تخمدان ها هورمون های استروژن و پروژسترون را ترشح می کنند که دیواره ی رحم را برای دریافت تخم بارور، آماده می سازند. همچنین تخمدان ها تولید هورمون های مردانه(آندروژن ها) مثل تستوسترون را نیز برعهده دارند. اگر بعد از تخمک گذاری بارداری رخ ندهد، ترشح استروژن و پروژسترون کاهش می یابد و دیواره رحم در طول قاعدگی ریزش می کند.
    در سندروم تخمدان پُلی کیستیک، ممکن است غده هیپوفیز مقادیر بالایی هورمون سازنده جسم زرد ترشح کند و تخمدان ها مقادیر بالایی آندروژن ها را تولید نمایند. این امر چرخه ی نرمال قاعدگی را مختل می سازد و می تواند سبب ناباروری، پُرمویی بدن و آکنه گردد.
    اگرچه دانشمندان علت وقوع سندروم تخمدان پلی کیستیک را نمی دانند ولی عوامل زیر می توانند در این میان نقش داشته باشند:


    * انسولین بالا:
    انسولین هورمونی است که توسط پانکراس تولید می شود و به سلول های بدن اجازه می دهد که از قند(گلوکز) استفاده کنند. قند منبع اولیه انرژی بدن است. اگر شما دچار مقاومت به انسولین باشید، توانایی بدن برای مصرف بهینه انسولین مختل می گردد و پانکراس شما برای مهیا کردن گلوکز مورد نیاز سلول ها، انسولین بیشتری ترشح می کند. تصور می شود که انسولین بالا، سبب افزایش ساخت آندروژن ها در تخمدان ها می گردد.

    * درجه های پایین التهاب:
    گلبول های سفید خون در طی فرایند التهاب، برای مبارزه با عفونت، ماده ای را ترشح می کنند.
    استفاده از بعضی از غذاهای خاص در افراد مستعد می تواند سبب ایجاد پاسخ التهابی گردد. در این شرایط گلبول های سفید ماده ای را تولید می کنند که می تواند سبب مقاومت به انسولین و تجمع کلسترول در رگ های خونی (آترواسکلروز) شود. آترواسکلروز موجب بیماری های قلبی می گردد. تحقیقات نشان می دهد که زنان مبتلا به PCOS، درجات پایین التهاب دارند.
    * وراثت:
    اگر خواهر یا مادر شما PCOS داشته باشد، احتمال این که شما نیز به آن مبتلا شوید بالا است. محققان به دنبال امکان ارتباط ژن های جهش یافته با PCOS هستند.
    * رشد غیر نرمال جنینی:
    تحقیقات جدید نشان می دهد که مواجهه زیاد با هورمون های مردانه(آندروژن ها) در طول دوره جنینی می تواند ژن های نرمال را به طور همیشگی از عمل طبیعی خود باز دارد(پروسه ای که به نام "بیان ژن" نامیده می شود). به این ترتیب ممکن است الگوی مردانه گسترش چربی ها در شکم که ریسک مقاومت به انسولین و درجات پایین التهاب را افزایش می دهد، رخ دهد. تحقیقات برای یافتن این موضوع که این فاکتورها تا چه حد به ایجاد PCOS کمک خواهد کرد، ادامه دارند.
    عوارض

    وجود PCOS می تواند احتمال ایجاد مواردی را که در پایین ذکر شده افزایش دهد به خصوص اگر همراه با چاقی باشد:
    * دیابت نوع 2
    * فشار خون بالا
    * کلسترول غیر طبیعی، تری گلیسرید بالا یا کاهش HDL یا همان کلسترول خوب.
    * سطح بالای پروتئین C- reactive. یکی از شاخص های بیماری های قلبی.
    * سندروم متابولیک، مجموعه ای از علایم و نشانه ها که سبب ریسک بالای ابتلا به بیماری های قلبی می شوند.
    * کبد چرب غیر الکلی
    * قطع تنفس در خواب
    * خونریزی های غیرمعمول رحمی
    * سرطان دیواره رحم(سرطان آندومتر) که به دلیل مواجه مکرر با مقادیر بالای استروژن ایجاد می شود.
    * دیابت بارداری یا فشار خون بالای بارداری

  • ۱۵:۲۱   ۱۳۹۲/۱۲/۱۰
    avatar
    TAMA
    کاربر فعال|447 |521 پست


    سندروم تخمدان پلی کیستیک (4)

    روش های درمانی، داروها و جراحی


    روش های درمانی و داروها

    درمان سندروم تخمدان پلی کیستیک به طور کلی بر پایه ی کنترل نگرانی های فردی شما مثل باروری، پُرمویی، آکنه و چاقی است.
    توصیه های زیر در کنترل علائم و عوارض این بیماری موثر هستند:

    به طور منظم چکاپ شوید:
    کنترل طولانی مدت ریسک فاکتورهای بیماری های قلبی مثل چاقی، کلسترول بالا، دیابت نوع 2 و فشار خون بالا از اهمیت بالایی برخوردار است.
    برای کمک به درمان به موقع، پزشک نیاز دارد تا به صورت منظم برای انجام آزمایشات فیزیکی، اندازه گیری فشار خون و تعیین سطح گلوکز و چربی خون، شما را ببیند.

    عادات و سبک زندگی خود را اصلاح نمایید:
    انتخاب های درست غذایی و ورزش منظم، اولین درمانی است که ممکن است پزشک به شما توصیه کند؛ به خصوص اگر اضافه وزن داشته باشید. چاقی سبب وخیم تر شدن مقاومت به انسولین می شود.
    کاهش وزن می تواند سطوح انسولین و آندروژن را پایین بیاورد و ممکن است تخمک گذاری را به حالت اولیه بازگرداند.
    بر این اساس، کنترل رژیم غذایی زیر نظر متخصص تغذیه یکی از اصولی ترین روش های درمانی برای این بیماری است.

    چرخه های قاعدگی خود را تنظیم نمایید:
    * اگر شما برای بارداری تلاش نمی کنید ممکن است پزشک قرص های ضد بارداری با دوز پایین تجویز کند که حاوی ترکیبی از استروژن و پروژسترون مصنوعی است.
    این قرص ها تولید آندروژن را کاهش داده و به بدن شما بعد از مواجهه طولانی با استروژن، استراحتی می دهد.
    این کار سبب کاهش سرطان آندومتر می شود و خونریزی های غیر معمول را اصلاح می کند.

    * یک روش دیگر مصرف پروژسترون به مدت 10 تا 14 روز در ماه است. این روش دوره های قاعدگی شما را تنظیم می کند و نقش حفاظتی در مقابل ابتلا به سرطان آندومتر دارد ولی سطح آندروژن را بهبود نمی بخشد. عارضه ای که در استفاده از این داروهای هورمونی وجود دارد ایجاد چاقی و یا تشدید آن است که می تواند از طرف دیگر سیر درمانی شما را دچار اختلال نماید.

    * با توجه به زمینه اصلی در این بیماری که اختلال حساسیت به انسولین است، متخصصین از داروی متفورمین به عنوان یک داروی اصلی در کنترل این بیماری استفاده می نمایند.
    متفورمین یک داروی خوراکی برای مبتلایان به دیابت نوع 2 است و سبب حساسیت بیشتر سلول ها نسبت به انسولین می شود. این دارو تخمک گذاری را بهبود می بخشد و در نهایت سبب ایجاد چرخه های منظم قاعدگی می گردد. همچنین اگر شما پیش دیابتی باشید، مصرف این دارو می تواند ابتلا به دیابت نوع 2 را به تاخیر بیاندازد و اگر تحت یک برنامه رژیمی و ورزشی هستید استفاده از این دارو می تواند به کاهش وزن شما کمک کند. جالب است بدانید که این دارو از آن جا که بر خلاف داروهای هورمونی درمان علامتی نمی کند عوارض آن داروها را نخواهند داشت.

    رشد موهای زاید را کاهش دهید:
    * ممکن است پزشک برای کاهش تولید آندروژن مصرف قرص های پیشگیری از بارداری یا داروی دیگری به نام اسپیرونولاکتون را تجویز کند. این دارو تاثیرات آندروژن ها را بر روی پوست بلوکه می کند. از آن جا که اسپیرونولاکتون می تواند سبب نقص جنین شود، هنگام مصرف این دارو استفاده از یک روش مطمئن پیشگیری از بارداری توصیه می شود و در افراد باردار یا برای کسانی که قصد بارداری دارند، تجویز نمی گردد.
    * تراشیدن موی صورت و استفاده از موم و کرم های موبَر برای از بین بردن موها انتخاب مناسبی نیستند زیرا تنها برای چند هفته دوام دارند و لازم است بعد از مدتی تکرار شود.
    * ممکن است پزشک روشی را پیشنهاد کند که در آن، از جریان الکتریک(الکترولیز) یا لیزر برای از بین بردن فولیکول های مو و کنترل رشد موهای جدید ناخواسته استفاده می شود. اما استفاده از این روش ها نیز بدون کنترل اختلالات متابولیک اولیه بی فایده خواهد بود.
    از دارو برای تحریک تخمک گذاری استفاده کنید:
    اگر شما قصد بارداری داشته باشید شاید نیاز باشد تا برای تحریک تخمک گذاری از این داروها مصرف کنید.

    * کلومیفن یک داروی خوراکی ضد استروژن است که در نیمه اول چرخه قاعدگی مصرف می شود. لازم به ذکر است که پزشکان برای تحریک تخمک گذاری معمولا با متفورمین آغاز می نمایند و بعد در صورت لزوم از کلومیفن هم برای کمک به تحریک تخمک گذاری استفاده می شود.

    * اگر با وجود مصرف کلومیفن و متفورمین باردار نشدید، ممکن است مصرف گنادوتروپین ها(هورمون محرک فولیکول یا FSH و هورمون جسم زرد یا LH) از طریق تزریق توصیه شود. تاکید مجدد این موضوع اهمیت دارد که هیچ کدام از این داروها را به طور خودسرانه و بدون تجویز پزشک نباید استفاده نمایید.

    عمل جراحی


    اگر داروها به باردار شدن شما کمک نکنند یک جراحی بر روی تخمدان به وسیله لاپاروسکوپی می تواند یک گزینه درمانی دیگر برای بعضی از زنان مبتلا به سندروم تخمدان پُلی کیستیک باشد. پزشک می تواند به شما بگوید که آیا این نوع جراحی مناسب شرایط شما هست یا خیر.
    در این عمل، جراح یک شکاف کوچک بر روی شکم ایجاد کرده و از این طریق یک لوله که متصل به یک دوربین ریز است را وارد می کند(لاپاروسکوپ).
    این دوربین تصاویر لازم از تخمدان های شما و اعضای تناسلی مجاور را برای جراح مشخص می کند. سپس پزشک وسیله جراحی را وارد کرده و از انرژی الکتریکی یا لیزر برای سوزاندن سوراخ های موجود در فولیکول روی سطح تخمدان ها استفاده می کند.
    هدف این کار تحریک تخمک گذاری به وسیله کاهش سطح آندروژن ها است

  • ۱۵:۲۱   ۱۳۹۲/۱۲/۱۰
    avatar
    TAMA
    کاربر فعال|447 |521 پست
    تنبلی تخمدان ها



    تنبلی تخمدان اصطلاحی عامیانه است و بسیاری از زنان با این مشکل مواجه‌ هستند. این عارضه شامل تخمدان ‌هایی می ‌‌شود که به دلایل مختلفی از کار افتاده ‌‌اند:
    یائسگی زودرس، توقف رشد تخمدان ‌ها و قاعدگی 2 الی 3 ماه یک ‌بار از جمله موارد تنبلی تخمدان‌ است.

    گاهی دختران به دلیل تولید نشدن محرکه‌ ای برای رشد تخمدان از سوی مغز، عادت ماهیانه نمی‌ شوند که به آن آمنوره می ‌گویند و عده ‌ای دیگر با این که تخمدان دارند، ولی سلول ‌های تولید مثل در آن ها شکل نیافته و در نتیجه اوایل بلوغ یا پس از چند سال با قطع ناگهانی قاعدگی مواجه می‌ شوند که به آن یائسگی زودرس گفته می ‌شود که می ‌تواند به ‌دلیل ژنتیک، جراحی یا اشعه‌ درمانی باشد.
    به گفته وی اگر به تخمدان افرادی که تحت درمان اشعه‌ درمانی هستند اهمیت داده نشود، آن ها رو به تنبلی می ‌روند و بعدها قطع عملکرد(تولید تخمک)‌ در آن ها رخ می ‌دهد.
    دکتر صارمی درخصوص تخمدان ‌های پلی ‌کیستیک خاطرنشان می ‌کند: تنبلی تخمدان به 2 ‌بخش تخمدان ‌های پلی کیستیک و تخمدان ‌های مولتی‌ کیستیک تقسیم می ‌شود که در تخمدان ‌های پلی ‌کیستیک، قاعدگی ‌ها نامنظم و به صورت هر 2 ‌الی 3 ماه یک ‌بار رخ می ‌دهد که چاقی و رویش موهای زائد نیز از علائم آن محسوب می‌ شود.
    در این بیماری کیست‌ های متعدد ریز یک سانتی‌ متری همچون گردنبند مرواریدی اطراف تخمدان را احاطه کرده ‌اند.
    طبق تحقیقات صورت گرفته در جوامع شرقی به خصوص در رنگین پوست ‌ها(مثل ایرانی، هندی و آریایی‌ نژادها)‌ زمینه این بیماری بیشتر از سفید‌ پوست‌ها است، پس شانس این افراد نیز در ابتلا به نازایی، سرطان رحم و سینه بالا است.
    به گفته این پزشک، دختران نیز دچار تخمدان ‌های پلی کیستیک می‌ شوند و هرازگاهی خونریزی‌ های غیرطبیعی آن ها باعث می ‌شود با لخته‌ های شدید خون مواجه شوند که به پزشک مراجعه می‌ کنند و در این مواقع پزشک خونریزی را قطع و تنبلی را به ظاهر تا پس از ازدواج مخفی نگه‌ می ‌دارد و وقتی بیمار خواهان فرزند باشد، متخصص با تدابیر در نظر گرفته شده از تولید کیست ‌های ریز توسط تخمدان ممانعت به عمل می‌ آورد و شرایط بزرگ شدن یک کیست کوچک در اطراف تخمدان(تاول)‌ را مهیا می ‌کند تا بیمار شرایطی همانند زن بالغ و سالمی که در روزهای 12 الی 14 قاعدگی یکی از این تاول‌ های بزرگش(کیست)‌ می ‌ترکد و تخمک آزاد کرده و قاعده می‌ شود، داشته باشد تا شانس حاملگی بالا برود.
    علل تخمدان ‌های پلی کیستیک

    دکتر صارمی درخصوص این ‌که چرا تخمدان ‌های پلی‌ کیستیک به وجود می‌ آیند، می‌گوید: در این باره تئوری‌ های فراوانی وجود دارد،‌ ولی دلیل صد در صدی وجود ندارد، اما می ‌توان ژنتیک، تغذیه و تاثیر محیط را از دلایل آن برشمرد.
    شرایط متفاوت دختران

    طبق بررسی‌ های صورت‌ گرفته، سن بلوغ در دختران متفاوت است و دختران مناطق حاره سریع ‌تر از دیگر دختران در 10 تا 11 سالگی به بلوغ می‌ رسند، ولی در کشورهای اسکاندیناوی سن بلوغ دختران 16 تا 20 سال است.
    دکتر صارمی در این خصوص، گرما و آفتاب را یکی از دلایل زود هنگام بلوغ ذکر می ‌کند و می‌ افزاید: این سن در ایران در حد وسط قرار دارد، ولی اگر در کشوری همچون ایران دختر تا 16 سالگی به بلوغ نرسید باید به پزشک متخصص مراجعه کند.
    دیر یا زود قاعده شدن دختران می ‌تواند یکی از علائم تنبلی تخمدان محسوب شود. اگر دختران هنگام قاعدگی اختلال خونریزی نداشته باشند، ‌ولی دائم در حال چاق شدن باشند مراجعه به پزشک غدد یا متخصص زنان ضرورت دارد،‌ چون یکی از دلایلی که باعث ایجاد تخمدان‌ های پلی‌ کیستیک می ‌شود بیماری‌ ای به نام مقاومت به انسولین است. در برخی به علت این که انسولین آن ها فعال نیست، قند سوخته نمی ‌شود و در نتیجه به چربی تبدیل می ‌شود و چون قندی در خون شان نیست همیشه گرسنه‌ اند. این چاقی ‌ها مقاومت نسبت به انسولین خود را با تنبلی تخمدان نشان می ‌دهند. پس انجام آزمایش هورمون و تست قند خون ضرورت دارد.
    دکتر صارمی با اذعان این که لکه‌ بینی نیز می ‌تواند از علائم تنبلی تخمدان باشد، می‌ افزاید: گاهی لکه بینی‌ ها می ‌تواند به دلیل نقص تولید پروژسترون یا جسم زرد باشد که پیش از قاعدگی رخ می ‌دهد و از مشکلات هورمونی محسوب می ‌شود، ولی لکه‌ بینی‌ های پس از قاعدگی می ‌تواند بر اثر کمبود هورمون استروژن باشد که پولیپ داخل رحم یا فیبروم را به همراه خواهد داشت.
    توصیه‌های پزشکی

    بهتر است دختران و زنان پس از مشاهده عدم نظم در سیکل ماهانه خود یا هنگام مشاهده رویش موهای زائد و درد پستان هنگام قاعدگی به پزشک مراجعه کنند و وضعیت خود را کنترل کنند،‌ چرا که تنبلی تخمدان درمان قطعی ندارد و بیمار تا وقتی از دارو استفاده کند قاعدگی منظم خواهد داشت و گاهی با قطع درمان، خونریزی تا حدی می ‌رسد که خطر مرگ را برای فرد به همراه خواهد داشت.
    قرص ‌های ضدبارداری می ‌تواند بهترین درمان این بیماری محسوب شود و این افراد باید تا زمان یائسگی از این قرص‌ ها استفاده کنند
  • ۱۵:۲۲   ۱۳۹۲/۱۲/۱۰
    avatar
    TAMA
    کاربر فعال|447 |521 پست
     ماستالژي يا درد سينه در زنان

    (mastalgia)



    درد
    سينه يا ماستالژي مشکل شايعي بين خانم ‌ها است؛ به‌ طوري که از هر 10
    خانم 7 نفر در طول زندگي آن را تجربه مي ‌کنند. در واقع در حدود 10 درصد
    از زنان، درد متوسط تا شديد پستان را لااقل در 5 روز از ماه تجربه مي
    ‌کنند و در برخي موارد، در سرتاسر دوران قاعدگي چنين درد شديدي وجود دارد.

    زناني
    که يائسه شده‌اند، ممکن است دچار درد پستان شوند و البته اين علايم بيشتر
    در زنان جوان‌ تر و حوالي يائسگي رخ مي‌ دهند. اگر درد پستان شديد باشد،
    مي ‌تواند زندگي فرد و فعاليت روزانه را تحت ‌تاثير قرار دهد. اينکه درد
    پستان به تنهايي نشان ‌دهنده سرطان پستان باشد، اتفاق نادري است و تنها در
    2 تا 7 درصد از زنان، درد پستان ممکن است نشانه سرطان باشد. اما اگر شما
    درد غيرقابل توجيهي داريد که زندگي شما را مختل کرده و اگر به هر دليلي در
    مورد سرطان پستان نگران هستيد، به پزشک مراجعه کنيد تا مشکل شما بررسي
    شود.

    درد پستان؛ چرا و به چه علت؟

    در بيشتر موارد، تعيين علت دقيق درد پستان امکان ‌پذير نيست اما علل احتمالي شامل تاثير اين موارد است:
    هورمون‌ها:
    درد
    پستان اگر به صورت دوره‌اي باشد و با قاعدگي ارتباط داشته باشد، احتمالا
    با هورمون‌هاي جنسي مرتبط است. کاهش يا از بين رفتن اين نوع درد با
    بارداري يا يائسگي نشان مي‌ دهد که احتمالا هورمون‌ها در اين مورد نقش
    دارند. به هر حال مطالعات تاکنون نتوانسته‌اند اختلال هورموني خاصي را
    شناسايي کنند که عامل قطعي ايجاد درد دوره‌اي سينه‌ها باشد.

    عوامل ساختاري:
    مشکلات
    آناتوميکي و ساختاري در سينه‌ها مي ‌تواند موجب ايجاد درد شود که در
    بيشتر موارد اين دردها غيردوره‌اي هستند. اختلالاتي مانند کيست‌ها،
    ضربه‌ها و آسيب ديدگي‌ها و جراحي‌هاي قبلي مي‌ توانند موجب بروز درد شوند.
    علت اين نوع دردها معمولا خارج از بافت پستان است. مثلا ممکن است علت
    ايجاد درد، اختلالي درديواره قفسه سينه، عضلات، مفاصل، قلب و نواحي ديگر
    باشد که به علت انتشار درد، به اين نحو، احساس شود. کشيدگي عضلات پستان و
    آسيب‌هاي مفصلي نيز مي‌ تواند موجب چنين دردهايي شود.

    اختلال در تعادل اسيد چرب:
    اختلال
    در تعادل اسيدهاي چرب در داخل سلول‌ها ممکن است حساسيت بافت سينه‌ها را
    به هورمون‌ها افزايش دهد. اين نظريه بر اين اساس ارايه شد که در مواردي
    مصرف مکمل‌هاي حاوي گاما لينولئيک اسيد، موجب کاهش درد مي ‌شود. اين ماده
    يک نوع اسيد چرب است. به نظر مي ‌رسد گامالينولئيک اسيد موجب تعادل
    اسيد‌هاي چرب شده و حساسيت بافت پستان به هورمون‌ها را کاهش مي ‌دهد.

    داروها:
    مصرف
    برخي داروهاي هورموني، داروهاي درمان ناباروري و داروهاي خوراکي جلوگيري
    از بارداري ممکن است با درد پستان مرتبط باشند. در اثر درمان با استروژن و
    پروژسترون، ممکن است بافت سينه، حساس و دردناک شود. ممکن است علت ايجاد
    درد پستان در خانم‌هاي يائسه درمان‌هاي هورموني باشد. همچنين گزارش‌هايي
    از درد پستان مرتبط با مصرف داروهاي ضدافسردگي مانند داروهايي مثل
    فلوکستين و سرترالين وجود دارد.

    اندازه سينه:
    زناني
    که سينه بزرگي دارند، ممکن است دردهايي را به صورت غيردوره‌اي تجربه کنند.
    اين نوع درد ممکن است همراه با دردهاي گردن، شانه و پشت باشد. مطالعات
    نشان مي ‌دهد که اگر عامل درد سينه، بزرگي آن ها باشد، جراحي براي کاهش
    اندازه پستان مي ‌تواند علايم را تخفيف دهد. البته جراحي سينه، خود مي‌
    تواند به دردهاي بعدي در پستان منجر شود.

    درد پستان معمولا به ‌صورت دوره‌اي يا غيردوره‌اي است. هر نوع از اين دردها ويژگي‌هاي مخصوص خود را دارند.
    دردهاي دوره اي، دردهاي غير دوره اي

    ويژگي دردهاي دوره‌اي
    گاهي برخي مشخصات درد پستان حاکي از دردهاي دوره‌اي پستان است که معمولا موارد زير را در بر مي ‌گيرد:
    - درد ارتباط واضحي با دوره‌هاي قاعدگي دارد.
    - احساس ناراحتي مبهم، احساس سنگيني يا درد وجود دارد.
    - معمولا با تورم يا توده همراه است.
    - معمولا درد دو طرفه است و بيشتر در قسمت‌هاي فوقاني خارجي پستان احساس مي ‌شود که به زير بغل تير مي ‌کشد.
    - درد معمولا طي دو هفته نزديک به شروع قاعدگي شديدتر مي ‌شود و پس از آن تخفيف مي ‌يابد.
    -
    معمولا زناني را که در سنين پيش از يائسگي هستند، در 20 تا 30 سالگي
    درگير مي ‌کند و همچنين زناني را که به حوالي يائسگي مي ‌رسند، در حوالي
    چهل سالگي تحت‌تاثير قرار مي ‌دهد.

    ويژگي دردهاي غيردوره‌اي
    دردهاي غيردوره‌اي نيز مشخصاتي دارند که شامل موارد زير است:
    - به دوره قاعدگي ارتباطي ندارد.
    - درد به‌ صورت فشارنده و سوزشي احساس مي ‌شود.
    - ممکن است درد پايدار و متناوب باشد.
    - معمولا يک طرفه است و ناحيه مشخصي را درگير مي ‌کند و ممکن است به بقيه نقاط پستان انتشار پيدا کند.
    - معمولا زنان يائسه را تحت‌تاثير قرار مي‌ دهد و اکثر افراد در 40 تا 50 سالگي قرار دارند.
    ارزيابي

    ارزيابي درد پستان شامل مراحلي است که شامل موارد زير است:
    معاينه:
    معاينه
    کلينيکي توسط پزشک انجام مي ‌شود. بافت پستان و غده‌هاي لنفاوي و نواحي
    مرتبطي مانند قلب، ريه، قفسه سينه و شکم نيز معاينه مي ‌شوند. سابقه
    بيماري‌ها و مصرف داروها بررسي مي‌ شوند و در صورتي که نياز باشد،
    بررسي‌هاي بيشتري نيز ممکن است انجام شوند.

    ماموگرافي:
    اگرتوده،
    کيست، بافت مشکوک يا غيرطبيعي در بافت پستان يافت شود، ممکن است پزشک به
    شما ماموگرافي را توصيه کند. ممکن است با معاينه طبيعي نيز پزشک ماموگرافي
    را توصيه کند چون احتمال دارد بافت غيرطبيعي کوچک باشد و در معاينه مشخص
    نشود. اگر چه معمولا براي سنين بالاي 30 سال اين روش توصيه مي‌ شود.

    سونوگرافي:
    پزشک
    با توجه به نتيجه معاينات از بررسي‌هاي تکميلي استفاده مي‌ کند.
    سونوگرافي بافت پستان معمولا براي افراد زير 30 سال استفاده مي‌ شود و
    ممکن است براي ارزيابي درد استفاده شود.

    بيوپسي:
    توده‌هاي
    مشکوک يا بافت‌هاي غيرطبيعي ممکن است نياز به نمونه‌ برداري داشته باشند.
    معمولا براي نمونه‌ برداري به ميزان کمي از بافت نياز است که براي تشخيص
    به پاتولوژي فرستاده مي‌ شود.

    چه بايد کرد؟

    براي درمان، بايد علت زمينه‌اي ايجاد کننده برطرف شود.
    پوشيدن
    لباس زير مناسبي که به بافت‌ها فشار وارد نکند و حمايت کافي از بافت
    پستان ايجاد کند و تغيير روش جلوگيري از بارداري ايده مناسبي است.

    استفاده از ضد دردهاي موضعي در ناحيه دردناک براي تسکين دردهاي غيردوره‌اي کمک کننده است.
    اگر در دوران يائسگي هستيد و هورمون درماني براي شما انجام مي ‌شود، ممکن است نياز باشد که هورمون درماني را متوقف کنيد.
    در
    دردهاي دوره‌اي شديد ممکن است پزشک با توجه به يافته‌هاي باليني و
    آزمايشگاهي داروهايي مانند دانازول، بروموکريپتين، تاموکسيفن يا ساير
    داروها را براي شما تجويز کند.

    مصرف برخي مکمل‌ها مانند مکمل‌هاي حاوي گاما لينولئيک اسيد و يا مکمل ويتامين E به برخي از افراد کمک مي ‌کند.
  • ۱۵:۲۴   ۱۳۹۲/۱۲/۱۰
    avatar
    TAMA
    کاربر فعال|447 |521 پست


    عادت ماهانه مي تواند خطرناک باشد




    به‌طور طبيعي،‌عادت ماهانه خانم ها تقريبا هر 28 روز يک‌ بار رخ مي‌دهد و البته خصوصيات قاعدگي (طول دوره‌ ماهانه، مدت خون‌ريزي و شدت آن) ممکن است بين خانم ها، متفاوت باشد. معمولا خون‌ريزي ماهانه 5 تا 7 روز طول مي‌کشد و به طور طبيعي، حدود يک فنجان خون در اين مدت از دست مي رود.

    اغلب خانم ها در دوره‌اي از زندگي خود، خون‌ريزي شديد قاعدگي را تجربه مي‌کنند، اما بعضي از آنها تقريبا در تمام دوره‌ها، خون‌ريزي شديد دارند که اين موضوع را نبايد امري عادي و طبيعي تلقي کرد.
    بسياري از خانم‌ها تصور مي‌کنند که خون‌ريزي‌هاي شديد قاعدگي امري طبيعي است، در حالي که اين حالت ممکن است بسيار خطرناک بوده و علامت نوعي اختلال خوني باشد.
    تحقيقات بسياري نشان مي‌دهد که قاعدگي‌هاي شديد ممکن است علامتي از يک سري اختلالات انعقادي خون باشد.
    وقتي خون منعقد نمي‌شود

    محققان هشدار مي‌دهند که خانم ها و پزشکان بايد به نشانه‌هاي خون‌ريزي‌هاي بيش از حد توجه بيشتري داشته باشند و آن را امري طبيعي تلقي نکنند. بسياري از اين اختلالات انعقادي در خانم ها ناشناخته باقي مي‌مانند، در حالي که ممکن است نشانه‌اي از وجود يک مشکل باشد. خانم هايي که دچار سيکل‌هاي قاعدگي شديد مي‌شوند، بايد بيشتر مراقب باشند، زيرا 25 درصد آنها مبتلا به اختلالات خوني ناشناخته هستند.
    خون‌ريزي‌هاي زياد دوران قاعدگي ممکن است نشانگر اين باشد که خون به سادگي و به‌طور طبيعي لخته نمي شود. در بسياري از موارد پزشکان به مشکلات انعقادي فکر نمي‌کنند. بسياري از پزشکان دلايل هورموني و يا وجود فيبروم‌ها را دليل خون‌ريزي‌هاي شديد مي‌دانند و در برخي موارد حتي با برداشتن رحم از طريق جراحي، اقدام به درمان اين خون‌ريزي‌ها مي‌کنند، در حالي که علت اصلي اين مشکل وجود اختلالاتي در انعقاد خون است.

    چرا و به چه علت؟
    شايع‌ترين عللي که مي‌توانند موجب خون‌ريزي شديد قاعدگي شوند عبارتند از:
    - عدم تعادل هورموني: در هر دوره ماهانه طبيعي، تعادل بين هورمون‌هاي استروژن و پروژسترون، بازسازي ديواره رحم (اندومتر) را تنظيم مي‌کند. اين ديواره در طول قاعدگي تخريب شده و از طريق خون‌ريزي خارج مي‌شود. اگر تعادل بين هورمون‌ها به‌هم بخورد، اندومتر (ديواره رحم) بيش از حد رشد مي‌کند و به ناچار بايد خون‌ريزي بيشتري صورت بگيرد تا اين ديواره بريزد و خارج شود.
    گاهي خونريزي‌هاي شديد هنگام عادت ماهانه خانم ها، از يک اختلال انعقاد خون جدي ناشي مي‌شود.

    عدم تعادل هورموني در دختران جواني که براي اولين‌بار عادت ماهانه مي‌شوند و همچنين در خانم هايي که به يائسگي نزديک مي‌شوند، ‌بيشتر رخ مي‌دهد. هر علت ديگري که بتواند اين تعادل هورموني را به‌هم بزند، ‌ممکن است باعث منوراژي (خونريزي قاعدگي بيش از حد يا طولاني) شود، مثل بيماري‌هاي تيروييد که اغلب با داروهاي هورموني قابل کنترل است. هر چند، ‌استفاده نامناسب از داروهاي هورموني خود مي‌تواند يکي از علل مستقيم منوراژي باشد.
    - فيبروم رحم: اين تومور خوش‌خيم و غيرسرطاني رحم، در سال‌هاي باروري شما ظاهر مي‌‌شود. فيبروم رحم مي‌تواند به خون‌ريزي قاعدگي شديدتر از حد طبيعي و يا طولاني منجر گردد.
    - پوليپ: پيشرفت رشد تومور کوچک خوش‌خيم در ديواره رحم (پوليپ رحم) مي‌تواند موجب خون‌ريزي شديد يا طولاني قاعدگي شود. اغلب پوليپ رحم در سنين باروري و به علت توليد يا مصرف بيش از حد هورمون به وجود مي‌آيد و مي‌تواند به خون‌ريزي در زماني غير از زمان قاعدگي (لکه بيني) منجر گردد.
    - کيست‌هاي تخمدان: اين کيسه‌هاي پر از مايع، داخل يا روي تخمدان‌ها ايجاد مي‌شوند. اين ضايعات اغلب خوش‌خيم هستند و به ندرت موجب بي‌نظمي‌‌هاي قاعدگي از جمله منوراژي مي‌شوند.
    - اختلال عملکرد تخمدان: نارسايي تخمدان‌ها در توليد، تکميل و آزاد کردن تخمک (تخمک‌گذاري) مي‌تواند موجب عدم تعادل هورموني و در نتيجه منوراژي شود.
    - آدنوميوز: اين بيماري وقتي ايجاد مي‌شود که غدد اندومتر در عضلات رحم جاسازي شود و اغلب موجب خون‌ريزي شديد و درد مي‌گردد. در زنان ميانسالي که تعداد بچه‌هاي زيادتري داشته‌اند، احتمال گسترش اين بيماري بيشتر است.
    - آي.يو.دي: اين دستگاه داخل رحمي که براي جلوگيري از بارداري به‌کار مي‌رود، موجب لکه‌بيني خفيف در زمان استفاده از آن مي‌شود که اغلب پزشک مجبور به خارج کردن آن از رحم فرد بيمار مي‌گردد.

  • ۱۵:۲۴   ۱۳۹۲/۱۲/۱۰
    avatar
    TAMA
    کاربر فعال|447 |521 پست
     ماستالژي يا درد سينه در زنان

    (mastalgia)



    درد
    سينه يا ماستالژي مشکل شايعي بين خانم ‌ها است؛ به‌ طوري که از هر 10
    خانم 7 نفر در طول زندگي آن را تجربه مي ‌کنند. در واقع در حدود 10 درصد
    از زنان، درد متوسط تا شديد پستان را لااقل در 5 روز از ماه تجربه مي
    ‌کنند و در برخي موارد، در سرتاسر دوران قاعدگي چنين درد شديدي وجود دارد.

    زناني
    که يائسه شده‌اند، ممکن است دچار درد پستان شوند و البته اين علايم بيشتر
    در زنان جوان‌ تر و حوالي يائسگي رخ مي‌ دهند. اگر درد پستان شديد باشد،
    مي ‌تواند زندگي فرد و فعاليت روزانه را تحت ‌تاثير قرار دهد. اينکه درد
    پستان به تنهايي نشان ‌دهنده سرطان پستان باشد، اتفاق نادري است و تنها در
    2 تا 7 درصد از زنان، درد پستان ممکن است نشانه سرطان باشد. اما اگر شما
    درد غيرقابل توجيهي داريد که زندگي شما را مختل کرده و اگر به هر دليلي در
    مورد سرطان پستان نگران هستيد، به پزشک مراجعه کنيد تا مشکل شما بررسي
    شود.

    درد پستان؛ چرا و به چه علت؟

    در بيشتر موارد، تعيين علت دقيق درد پستان امکان ‌پذير نيست اما علل احتمالي شامل تاثير اين موارد است:
    هورمون‌ها:
    درد
    پستان اگر به صورت دوره‌اي باشد و با قاعدگي ارتباط داشته باشد، احتمالا
    با هورمون‌هاي جنسي مرتبط است. کاهش يا از بين رفتن اين نوع درد با
    بارداري يا يائسگي نشان مي‌ دهد که احتمالا هورمون‌ها در اين مورد نقش
    دارند. به هر حال مطالعات تاکنون نتوانسته‌اند اختلال هورموني خاصي را
    شناسايي کنند که عامل قطعي ايجاد درد دوره‌اي سينه‌ها باشد.

    عوامل ساختاري:
    مشکلات
    آناتوميکي و ساختاري در سينه‌ها مي ‌تواند موجب ايجاد درد شود که در
    بيشتر موارد اين دردها غيردوره‌اي هستند. اختلالاتي مانند کيست‌ها،
    ضربه‌ها و آسيب ديدگي‌ها و جراحي‌هاي قبلي مي‌ توانند موجب بروز درد شوند.
    علت اين نوع دردها معمولا خارج از بافت پستان است. مثلا ممکن است علت
    ايجاد درد، اختلالي درديواره قفسه سينه، عضلات، مفاصل، قلب و نواحي ديگر
    باشد که به علت انتشار درد، به اين نحو، احساس شود. کشيدگي عضلات پستان و
    آسيب‌هاي مفصلي نيز مي‌ تواند موجب چنين دردهايي شود.

    اختلال در تعادل اسيد چرب:
    اختلال
    در تعادل اسيدهاي چرب در داخل سلول‌ها ممکن است حساسيت بافت سينه‌ها را
    به هورمون‌ها افزايش دهد. اين نظريه بر اين اساس ارايه شد که در مواردي
    مصرف مکمل‌هاي حاوي گاما لينولئيک اسيد، موجب کاهش درد مي ‌شود. اين ماده
    يک نوع اسيد چرب است. به نظر مي ‌رسد گامالينولئيک اسيد موجب تعادل
    اسيد‌هاي چرب شده و حساسيت بافت پستان به هورمون‌ها را کاهش مي ‌دهد.

    داروها:
    مصرف
    برخي داروهاي هورموني، داروهاي درمان ناباروري و داروهاي خوراکي جلوگيري
    از بارداري ممکن است با درد پستان مرتبط باشند. در اثر درمان با استروژن و
    پروژسترون، ممکن است بافت سينه، حساس و دردناک شود. ممکن است علت ايجاد
    درد پستان در خانم‌هاي يائسه درمان‌هاي هورموني باشد. همچنين گزارش‌هايي
    از درد پستان مرتبط با مصرف داروهاي ضدافسردگي مانند داروهايي مثل
    فلوکستين و سرترالين وجود دارد.

    اندازه سينه:
    زناني
    که سينه بزرگي دارند، ممکن است دردهايي را به صورت غيردوره‌اي تجربه کنند.
    اين نوع درد ممکن است همراه با دردهاي گردن، شانه و پشت باشد. مطالعات
    نشان مي ‌دهد که اگر عامل درد سينه، بزرگي آن ها باشد، جراحي براي کاهش
    اندازه پستان مي ‌تواند علايم را تخفيف دهد. البته جراحي سينه، خود مي‌
    تواند به دردهاي بعدي در پستان منجر شود.

    درد پستان معمولا به ‌صورت دوره‌اي يا غيردوره‌اي است. هر نوع از اين دردها ويژگي‌هاي مخصوص خود را دارند.
    دردهاي دوره اي، دردهاي غير دوره اي

    ويژگي دردهاي دوره‌اي
    گاهي برخي مشخصات درد پستان حاکي از دردهاي دوره‌اي پستان است که معمولا موارد زير را در بر مي ‌گيرد:
    - درد ارتباط واضحي با دوره‌هاي قاعدگي دارد.
    - احساس ناراحتي مبهم، احساس سنگيني يا درد وجود دارد.
    - معمولا با تورم يا توده همراه است.
    - معمولا درد دو طرفه است و بيشتر در قسمت‌هاي فوقاني خارجي پستان احساس مي ‌شود که به زير بغل تير مي ‌کشد.
    - درد معمولا طي دو هفته نزديک به شروع قاعدگي شديدتر مي ‌شود و پس از آن تخفيف مي ‌يابد.
    -
    معمولا زناني را که در سنين پيش از يائسگي هستند، در 20 تا 30 سالگي
    درگير مي ‌کند و همچنين زناني را که به حوالي يائسگي مي ‌رسند، در حوالي
    چهل سالگي تحت‌تاثير قرار مي ‌دهد.

    ويژگي دردهاي غيردوره‌اي
    دردهاي غيردوره‌اي نيز مشخصاتي دارند که شامل موارد زير است:
    - به دوره قاعدگي ارتباطي ندارد.
    - درد به‌ صورت فشارنده و سوزشي احساس مي ‌شود.
    - ممکن است درد پايدار و متناوب باشد.
    - معمولا يک طرفه است و ناحيه مشخصي را درگير مي ‌کند و ممکن است به بقيه نقاط پستان انتشار پيدا کند.
    - معمولا زنان يائسه را تحت‌تاثير قرار مي‌ دهد و اکثر افراد در 40 تا 50 سالگي قرار دارند.
    ارزيابي

    ارزيابي درد پستان شامل مراحلي است که شامل موارد زير است:
    معاينه:
    معاينه
    کلينيکي توسط پزشک انجام مي ‌شود. بافت پستان و غده‌هاي لنفاوي و نواحي
    مرتبطي مانند قلب، ريه، قفسه سينه و شکم نيز معاينه مي ‌شوند. سابقه
    بيماري‌ها و مصرف داروها بررسي مي‌ شوند و در صورتي که نياز باشد،
    بررسي‌هاي بيشتري نيز ممکن است انجام شوند.

    ماموگرافي:
    اگرتوده،
    کيست، بافت مشکوک يا غيرطبيعي در بافت پستان يافت شود، ممکن است پزشک به
    شما ماموگرافي را توصيه کند. ممکن است با معاينه طبيعي نيز پزشک ماموگرافي
    را توصيه کند چون احتمال دارد بافت غيرطبيعي کوچک باشد و در معاينه مشخص
    نشود. اگر چه معمولا براي سنين بالاي 30 سال اين روش توصيه مي‌ شود.

    سونوگرافي:
    پزشک
    با توجه به نتيجه معاينات از بررسي‌هاي تکميلي استفاده مي‌ کند.
    سونوگرافي بافت پستان معمولا براي افراد زير 30 سال استفاده مي‌ شود و
    ممکن است براي ارزيابي درد استفاده شود.

    بيوپسي:
    توده‌هاي
    مشکوک يا بافت‌هاي غيرطبيعي ممکن است نياز به نمونه‌ برداري داشته باشند.
    معمولا براي نمونه‌ برداري به ميزان کمي از بافت نياز است که براي تشخيص
    به پاتولوژي فرستاده مي‌ شود.

    چه بايد کرد؟

    براي درمان، بايد علت زمينه‌اي ايجاد کننده برطرف شود.
    پوشيدن
    لباس زير مناسبي که به بافت‌ها فشار وارد نکند و حمايت کافي از بافت
    پستان ايجاد کند و تغيير روش جلوگيري از بارداري ايده مناسبي است.

    استفاده از ضد دردهاي موضعي در ناحيه دردناک براي تسکين دردهاي غيردوره‌اي کمک کننده است.
    اگر در دوران يائسگي هستيد و هورمون درماني براي شما انجام مي ‌شود، ممکن است نياز باشد که هورمون درماني را متوقف کنيد.
    در
    دردهاي دوره‌اي شديد ممکن است پزشک با توجه به يافته‌هاي باليني و
    آزمايشگاهي داروهايي مانند دانازول، بروموکريپتين، تاموکسيفن يا ساير
    داروها را براي شما تجويز کند.

    مصرف برخي مکمل‌ها مانند مکمل‌هاي حاوي گاما لينولئيک اسيد و يا مکمل ويتامين E به برخي از افراد کمک مي ‌کند.
  • برای شرکت در مباحث تبادل نظر باید ابتدا در سایت  ثبت نام  کرده، سپس نام کاربری و کلمه عبور خود را وارد نمایید؛    (Log In) کنید.
موضوع قبل
موضوع بعد
آخرین پست های این تالار
آخرین پست های این بخش
تبلیغات
 
تمامی حقوق مادی و معنوی سایت محفوظ و متعلق به سايت زیباکده بوده و استفاده از مطالب با ذکر و درج لینک منبع بلامانع است.
© Copyright 2024 - zibakade.com
طراحی و تولید : بازارسازان