کسانی که علاقه خاصی به گذشته خود دارند و تاریخ های مختلف را بررسی می کنند تاریخچه نوشیدنی در ایران را مطمئناً بررسی نموده اند، شواهد نشان می دهد که خاستگاه اولین نوشیدنی ها و آب میوه ها در ایران کهن به پادشاه بزرگی به نام جمشید بر می گردد ، یکی از داستان هایی که مربوط به زمان جمشید می شود در این اصل صحه گذاشته است و می گوید در آن زمان این پادشاه به زیر دستان خود دستور داده تا درخت تمام میوه ها را بکارند و آب آن ها را بکشند ، این موضوع باعث شده که جمشید از مزه درخت انگور بسیار خوشش بیاید و دستور دهد که تابع این میوه را بگیرند و درون خمره بریزند.
با استناد به این موارد می توان گفت که ریشه اصلی آب میوه در ایران به هزاران سال قبل از میلاد در زمان پادشاهی جمشید برمی گردد ، براساس تاریخ نوشته شده در بعضی کتب ، پس از مدتی مزه آب انگور رو به تلخی رفته بوده است و جمشید دستور می دهد که درب خمره را ببندند و اجازه نمی داد از آن مصرف نمایند، تصور جمشید بر خراب شدن آب انگور و مسموم شدن افراد بوده است. پس از مدتی دختری که دچار سردردهای فراوانی بود و هیچ پزشکی نتوانسته بود علت آن را تشخیص دهد ، برای اینکه از شر این درد راحت شود تصمیم به خودکشی می گیرد و چون فکر می کرده که درون خمرزهر می باشد آن را می خورد تا از دنیا برود و به محض خوردن مقداری از آب انگور به خواب عمیقی می رود ، اطرافیان وی تصور می کنند که او مرده است ، اما فردا از خواب برمی خیزد و بسیار شاداب و سرحال بوده ، همین مسئله عاملی بر تشخیص جمشید بر شاداب کنندگی آب انگور شده است. عمرخیام چنین کشفی را به یکی از بستگان جمشید به نام شاه شمیران نسبت داده است و نتیجه بر این اساس می شود که تاریخچه نوشیدنی در ایران به زمان جمشید و آب انگور برمی گردد.
