خدایا حواست هست...؟
این صدای گریه از گلویی می آید که تو از رگ گردن به آن نزدیک تری...
به دل نگیر اگر گاهی
“زبانم” از شکرت باز می ایستد…
تقصیری ندارد…
” قاصر ” است
کم می آورد در برابر بزرگی ات…
لکنت می گیرند واژه هایم در برابرت!
ذکر خیرت جاریست…
من برای بندگی تو هزار ویک دلیل می خواهم
ممنونم که بی چون وچرا برایم خدایی می کنی…