داستان انجیلا 💘💘💘
قسمت پنجاه و دوم
بخش اول
اون روزا , گیرا از من جدا نمی شد ... مثل اینکه ترس از دست دادن من وادارش می کرد از بغلم پایین نیاد ...
هر کجا می رفتم تا وقتی برمی گشتم , گریه می کرد و خدا می دونه که این ترس در من صد چندان بود ...
با مرتب شدن خونه باید به فکر خریدن چند دست لباس برای خودم می بودم ... من بازم سادگی کردم بدون اینکه چیزی از اون خونه بردارم , اومده بودم بیرون ...
حتی ساعتی که دستم بود رو هم باز کردم ... و حالا پشیمونم چون مهبد نه تنها طلایی رو که برای من خریده بود نداد , طلاهای خودمم برداشته بود ... اونا یادگار مادربزرگ و آنا بود که دست من سپرده بودن و می خواستن تو دخترا نسل به نسل بچرخه ..ع.
لاوه بر اون فرش ها و نقره هایی رو که آنا برام آورده بود و همه قیمت داشتن رو هم به من نداده بود و می گفت می فرستم برات ...
به هر حال من یک زندگی نو برای خودم ساختم ...
وقتی روبراه شدم , جاسم و فریبا یک شب بی خبر اومدن خونه ی من ... با عجله شام درست کردم و ازشون پذیرایی کردم ...
همین طور که من این طرف و اون طرف می رفتم , جاسم با دقت به من نگاه می کرد ...
گفتم : برای چی اینطوری منو نگاه می کنی ؟
گفت : من امروز به مهبد زنگ زدم و خیلی با هم صحبت کردیم ، ازش خواستم بی خیال بچه ها بشه ... می دونی چی می گفت ؟ اون میگه تو برای اون بهترین زنی بودی که تا حالا شناخته ...
از خونه داری و بچه داریت می گفت و از رسیدگی به زندگیت و شوهرداریت و دستپختت تعریف می کرد ...
پرسیدم : پس اشکال کار چی بوده ؟
گفت : هیچی ... میگه فقط دیگه نمی تونستم باهاش زندگی کنم و عذابش بدم ...
انجیلا , یادمه یک همچین حرفی رو هم احمد به تو زده بود ... یادته ؟
گفتم : آره , مثل اینکه مردا برای ول کردن زنشون همین بهانه رو میارن ... اونم همینو گفت و وقتی از خونه اومدم بیرون , دیگه دنبالم نیومد ...
ناهید گلکار
