داستان عزیز جان
قسمت بیست و هفتم
بخش دوم
شب اول خواستگاری دو ساعتی طول کشید …. من دیگه بیرون نرفتم ... بچه ها رو خوابوندم و بدون شام خوابیدم .
فردا که برای ناشتایی رفتم , فهمیدم که قرار عقد و عروسی گذاشتن و از لا به لای حرفای اونا متوجه شدم که فرمانفرماییان چندین زن داره ….
وقتی معصومه به من گفت که می خواد با من حرف بزنه , فکرم این بود که او از این وصلت ناراضیه و می خواد با من در میون بذاره ولی این طور نبود و متوجه شدم که آقا جان با اینکه از فرمانفرماییان خیلی رو در وایسی داشت , تصمیم رو به عهده ی دخترش گذاشته بود و او را مجبور به کاری نمی کرد ….
همه چیز برایم غیر واقعی بود ... دنیای من با این دنیا خیلی فرق داشت ...
می خواستم یک طوری محبت های معصومه رو جبران کنم ... این بود با اونکه تا اون زمان گلدوزی و سوزن دوزی نکرده بودم , شروع به دوختن کردم تا برای جهاز او چیزایی تهیه کنم و شبانه روز کار کردم .
از روی مدل هایی که توی خونه ی رقیه بود , نگاه می کردم ... اونو تو ذهنم می سپردم و شب مدلش رو تغییر می دادم و می دوختم و می دوختم و نتیجه کار آنقدر چشمگیر بود که همه تعجب کردن و هیچ کس باور نمی کرد که این کار اول منه و تونستم باعث خوشحالی معصومه بشم .
معصومه از روزی که به خانه ی فرمانفرماییان رفت , خانم صدایش کردن و دیگه همه برای همیشه او را با این اسم صدا زدن ….
بعد از خانم , دو دختر آقا جان و یک دختر بانو خانم , پشت سر هم با آدمای سرشناس شهر عروسی کردن و رفتن ……
خیلی خوب بود ... در هر مراسم کلی برو بیا انجام می شد ... کمترین کاری که از دستم بر میومد این بود که برای همه لباس می دوختم ... حالا کارم راحت تر بود چون رقیه چرخ خیاطی داشت ... کار با اونو خیلی زود یاد گرفتم و چرخ رو آوردم تو اتاقم و بیشتر شب ها تا نزدیک صبح کار می کردم .
دو سال به همین منوال گذشت ولی آقا جان با همه ی نفوذی که داشت , نتونست حق منو بگیره ….
ناهید گلکار
