داستان من یک مادرم
قسمت دهم
بخش پنجم
من رفتم سر کارم ولی تمام ذهنم به حرفی بود که دکتر زده بود و اصلا خوشم نیومده بود اون فکر می کرد من کسی هستم که دوست دارم زن اون بشم اون روز منم مرتب به آخرین جمله ی دکتر بشیری فکر می کردم ...
وقتی اومدم خونه همه چیز رو برای بهروز تعریف کردم ....
اون گفت : خوب این که ناراحتی نداره همین حرفیه که براش درست کردن می خواست بگه به شما مربوط نیست ....
دست انداختم دور گردنش و گفتم: داداش خوش خیال من .... عزیزم همه رو مثل خودت می دونی ....
گفت : نکنه بهاره فکر کردی دکتر تو رو می گیره ؟
گفتم : اِاا توام که ؛؛ دوست نداشتم همچین فکری بکنی بدم اومد ....
چرا همه فکر می کنن دکتر بشیری تحفه هست ؟ .. .من به جون داداش دلم می خواد درس بخونم پول در بیارم و برای تو زن بگیرم ... اگر شوهر کنم اختیارم میره دست اون ،،، بدم میاد تازه امکان نداره دکتر بشیری منو بگیره چرا خودمو علاف اون بکنم مسخره اس نه ؟ ....
صدای زنگ در اومد و حرف ما قطع شد .... هانیه و مریم بودن .....
مریم حالا راه می رفت و شیرین زبونی می کرد و خیلی هم به من علاقه داشت ... منم شروع کردم بعد از مدت ها با اون بازی کردن و خندیدن ....
دنبالش می دیدم و قایم موشک بازی می کردیم .... هانیه مدتی بود که تو کوک کارای من بود عاقبت گفت : چیه ؟ بهار خوشحالی ؟ وایستادم و بهش نگاه کردم ....
سر جام موندم موهامو صاف کردم و نشستم کنارش انگار راست می گفت
گفتم : آره مثل اینکه حالم بهتره ... چرا ؟؟ نمی دونم ؛؛ شاید بارون کار خودشو کرده ... پرسید دیوونه چی میگی ...
یک چیزی بگو منم بفهمم ...
بهروز داشت کفش می پوشید که بره کارگاه ...
گفت : بارون که خورد مریض شد عقلش اومد سر جاش ....
مامان گفت : ولش کنین بچه رو ، داشت بازی می کرد زدین تو ذوقش .....
هانیه گفت : مامان جان کجاش بچه اس شما تا کی می خوای لوسش کنی ......
صبح آماده شدم برم دانشگاه زود تر از بهروز اومدم بیرون چون اون هنوز خواب بود ...
چند قدم بیشتر نرفته بودم که یک ماشین نگه داشت . صدای دکتر بشیری اومد ... بهاره .....بهاره ...
ناهید گلکار
