یک اشتباه جزیی 🌹
قسمت سیزدهم
بخش سوم
پشتمو کردم و رفتم نشستم روی مبل و زانوهامو که به شدت می لرزید , گرفتم تو بغلم ...
بهزاد گفت : ای بابا , یک خوش آمد به من می گفتی که گلناز خانم ...
گفتم : وقتی بدون اجازه من این کارو می کنی , خوش نیومدی ...
بهزاد گفت : چی داری بخوریم ؟ من از سر کار اومدم خیلی گشنمه ...
گفتم : برای کیارش املت قارچ و گوشت درست کردم , هنوز گرمه ... اگر می خوای برو بخور ...
یک چشمک زد به مسعود و با هم رفتن تو آشپزخونه ...
مسعود در ماهیتابه رو باز کرد و گفت : صبر کن دو تا تخم مرغ دیگه توش بندازم ... این برای ما کمه ...
من داشتم حرص می خوردم ولی اون دو تا راحت غذا رو زیاد کردن و نون گرم کردن و ترشی ریختن تو کاسه و نشستن با هم بخوردن ...
من از روی مبل تکون نخوردم ...
اون دو نفر اصلا عجله ای نداشتن ... انگار مطئمن بودن که همه چیز تموم شده چون اونا این طور خواستن ... شایدم فکر می کردن این خواسته ی قلبی منم هست ...
همین طور لقمه می زدن و با هم در مورد کار و اینور اونور حرف می زدن , مثل اینکه اتفاقی نیفتاده ...
یک مرتبه صبرم تموم شد و فریاد زدم : اومدین بالا حرف بزنین یا ناهار بخورین ؟ ... مسعود , هر چی می خوای بگی , بگو و برو ... بسه دیگه , خوردین ...
بهزاد گفت : ای خواهر جان , یک لقمه ناهارو زهرمارمون نکن ... بابا , آدم گرسنه که نمی تونه حرف بزنه ...
مسعود از جاش بلند شد و اومد پیش من و گفت : راست میگی , ببخشید ... خواستم یکم آروم بشی ... تو خیلی عصبانی هستی ...
گفتم : اصلا نمی فهمم کی به تو گفته عقل کلی ؟ ... تو چرا برای همه چیز تصمیم می گیری ؟ من آرومم , بگو ببینم چی می خواهی بگی ... زود باش بگو و برو ...
نشست نزدیک من ... بهزاد هم ظرفا رو جمع کرد گذاشت تو ظرفشویی و اومد ...
مسعود منتظر شد تا بهزاد بیاد ... بعد گفت : گلناز قبول کن این تو بودی که این مسئله رو درست کردی و عواقب اون دامنگیر همه ما شد ...
گفتم : خیلی خوب , من مقصرم ... باشه ... هر کاری که تو فکر می کنی , من کردم ... اومدی اینو ثابت کنی ؟ ...
برو دیگه , از جونم چی می خوای ؟
ناهید گلکار
