ما پسرهای باحال!

برادرهای من عاشق بازی بودن و من عاشق این بودم که بازیشون رو تماشا کنم. وقتی خیلی کوچیک بودن جنگ بازی توی باغچه کهمثلا سنگر می ساختن و با سرنگ آب میزدن به سربازای هم و اگه میفتاد یعنی مرده. تانک بازی هم همینطور بعد بزرگتر شدن بازیهای کامپیوتری جنگی، هواپیمایی. جالب اینجاست که من دوست نداشتم خودم برم توی بازی ولی از تماشا کردنش به اندازه اونا لذت می بردم. انگار داشتم یه فیلم میدیدم.