محمدرضا گلزار بازیگر سینمای ایران در بخش هایی از جدیدترین مصاحبۀ خود گفته است که خود را خواننده خوبی نمی داند.
گلزار در بخشی از این مصاحبه گفته است: من خواننده خوبی نیستم، می دانم خواننده خوبی نیستم و هنگامی که خبرنگار روزنامه ایران از او پرسیده، “برپایه حرف مردم این را می گویید؟ اگر این گونه باشد، مثلاً من الان می گویم شما بازیگر خوبی نیستید، پس بازیگر خوبی هم نیستید؟!!”، پاسخ داده: “می دانم بازیگر خوبی هستم. دلیلی ندارد تصور کنم، بد هستم. آدم مدعی نیستم، آدم پرتلاشی هستم، تلاشم را می کنم، مابقی را می سپارم به مردم و طرفدارانم.
«به اینجا رسوندی» نام ترانه‌ای است که مدتی پیش و با صدای محمدرضا گلزار، بازیگر سینمای ایران در فضای مجازی منتشر شده و او را نیز به جمع بازیگران خواننده‌ای چون مهران مدیری، بهرام رادان، محمدرضا هدایتی، امین حیایی و … اضافه کرده است.
گلزار در ادامه گفت و گوی خود با روزنامۀ دولت همچنین از انتقادهای مغرضانه در برابر خوانندگی اش گلایه کرده و گفته: اگر انتقاد غیرمغرضانه باشد، گوش شنوا دارم، طرف می آید می گوید «آقا! به این دلایل شما صداتان مناسب خوانندگی نیست» آن زمان فضای غرض ورزی نیست. نقد محترم و مودب اثرگذار است. دوستانی که به دور از توهین گفتند یا نوشتند که صدایم برای خوانندگی مناسب نیست توجه ام را بیشتر جلب کردند و به نکاتی که متذکرشدند، توجه کردم حالا هم می گویم: اصلاً صدای من برای خوانندگی خوب نیست».
بازیگر فیلم «آتش بس» در ادامه گفته: رقابت را می پسندم ولی رقابتی با اهالی موسیقی ندارم، زمانی فردی مدعی در سبک خاصی از موسیقی است، ولی من نه ادعایی دارم و نه مدعی بوده ام.
گلزار در ادامه مصاحبه خود گفته: خطاب به آنان که با برخوردی تند به نقد «خواسته دلی» من پرداخته اند می گویم به فرض که صدایم خوب نیست چرا اینقدر دغدغه فکریتان شده است؟! اصلاً از این منتقدان تندگفتار سوالی دارم:”این همه خواننده که نه صدای خوبی دارند نه از ترانه مناسبی استفاده می کنند چرا تا این اندازه درمعرض حاشیه ها نیستند؟” می دانید پاسخ این سوال چیست! از نظر من آدم هایی که در زندگی تلاش کرده و از تلاش خود راضی هستند، مغرضانه نقد نمی کنند. باید بگویم تعداد زیادی هستند که بعد از انتشار این ترانه ها تشویقم کردند، من این کار را ادامه خواهم داد، برای این که چه در فضای خوانندگی بمانم چه نمانم موسیقی بخشی از زندگی من است.
خبرنگار روزنامه ایران در بخش های دیگری از این مصاحبه از گلزار پرسیده: بازیگران دیگری هم هستند که خوانندگی را امتحان کرده اند، شاید هم خطاهایی در زندگیشان داشته اند، ولی چرا نقدها تا این حد که برای شما کوبنده است، برای آن ها نیست؟ گلزار نیز درپاسخ گفته: برای این که منتقدها مغرض هستند، اصلاً فکرکنید (گلزار)اشتباهی هم می کند یا کرده، راهش این گونه نقدکردن نیست، زیرا اگر قراربود به حرف های مغرضانه توجه کنم تا امروز باید تصمیم های دیگری برای زندگیم می گرفتم. برای آن قشر مردمی که غیرمغرض هستند و سنجیده نقد می کنند گوش شنوا دارم، به هر حال صددرصد ایراد و اشتباه در زندگی دارم هیچ فردی بی اشتباه نیست.
نکتۀ جالب توجهی که هم از چشم خبرنگار روزنامۀ ایران(عمداً یا سهواً) پنهان مانده و هم خود گلزار نیز متواضعانه به آن اشاره ای نکرده، این است که محمدرضا گلزار پیش از ورود به عرصۀ بازیگری در گروه «آریان»، یکی از محبوب ترین گروه های موسیقی پاپ کشورمان، به عنوان نوازنده فعالیت می کرد و انتشار این آهنگ نیز به نوعی درحکم بازگشت او به عالم موسیقی است و نه صرفاً ورودی ناخوانده!
این روزها بیشترین نقدها به خوانندگی ام است، اگر ترانه هایی که خوانده ام بد است پس چرا تا آهنگ اول منتشرشد در کمتر از دو روز 700 هزارمرتبه دانلود شد، این رکورد کجا بوده؟ خواننده این ترانه ها «محمدرضا گلزار» است همین نام، افراد را کنجکاو می کند باعث می شود، ترانه به سرعت دانلود شود؟
با یک بار گوش کردن، آمار دانلود به 700هزار در دو روز اول نمی رسد. برای این که بدانید این نقد ها مغرضانه است، یک آهنگ از یک خواننده ای که خوش صدا نیست و علاقه مند زیادی ندارد، در شبکه های اجتماعی بگذارید، بعد دقت کنید چقدر کامنت نقد منفی زیر آن نوشته می شود. فکر نمی کنم کامنت زیادی نوشته شود، امکان دارد از کنار ترانه ای که دوست ندارند، رد شوند؟ من هم همین را می گویم، وقتی دوست ندارید رد شوید، چرا این همه نقدمغرضانه، کمی همدیگر را دوست بداریم ما از یک مملکت هستیم. باز هم می گویم درکنار این نقدهای غیردوستانه تعدادی از استادان موسیقی و خوانندگان کشور بودند که تشویقم کردند. من که قرار نیست خواننده باشم.
سوال دیگری که از گلزار پرسیده شده این است که نظر مردم تا چه میزان بر زندگی شما اثرگذار است؟ و گلزار نیز جواب داده: خیلی زیاد، نظربد و خوب فرقی نمی کند. یعنی آن عزیزی که می نشیند، شروع می کند به حاشیه سازی، شایعه سازی و جوسازی، باید بداند من هم از جنس مردمم، از فضا که نیامده ام، من هم آدم هستم مثل خودتان، مگر چقدر یک آدم می تواند تحمل کند تا این حد برایش شایعه و حاشیه بسازند. کتابی هست به نام(راز موفقیت)، نویسنده اش می گوید: اگر می خواهید موفق باشید 2 کار انجام دهید، نخست این که یک روز تمام روزه سکوت بگیرید، دوم این که هر اتفاقی را می بینید قضاوتش نکنید. باور کنید بیشتر مشکلات اجتماعی از بی توجهی به این 2 مورد نشات می گیرد.
