💓کــلام نـــامــہ عـــاشـــقــانـــہ 💓

ﺻـﺪﺍﯾﺖ ﺭﺍ میخوﺍﻫﻢ

ﻫﻤﺎﻥ ﻟﻬﺠـﻪ ﺍےﮐﻪ 

ﺩﻭﺳـﺘﺖ ﺩﺍﺭمــ ﺭﺍ

ﺑﺎ ﺗﺸـﺪﯾﺪ

 ﺗﻠﻔـﻆ میکــــند

صِدا کردنت بهـانَست

 مَــن دِلَــــم 

"جــــــــانَم"  

گُفتنت را میخواهم

معلم‌ نیستم‌ ،
تا عشق‌ را به‌ تو بیاموزم‌!
ماهیان‌ برای‌ شنا کردن‌
نیازی‌ به‌ آموزش‌ ندارند!
پرندگان‌ نیز ،
برای‌ پرواز...
به‌ تنهایی‌ شنا کن‌!
به‌ تنهایی‌ بال‌ْ بُگشا!
عشق‌، کتابی‌ ندارد!
عاشقان‌ِ بزرگ‌ِ جهان‌
خواندن‌ نمی‌دانستند!

تنها نشسته‌ای ،

چای می‌نوشی

هیچ‌کس تو را به یاد نمی‌آورد !

این همه آدم ،

روی کهکشان به این بزرگی

و تـــو حتی

آرزوی یکی نبودی !!!

تو را وقت باران ...

تو را وقت تنهایی ام در خیابان


تو را بیشتر از تمام درختان

تـــو را بیشتر از تمام جهان دوست دارم

کاش زندگیمان مثل " سنگ،کاغذ،قیچی" بود...
و تمامش شوخی ای بود با یک پایان شیرین ...
چه می دانستیم که حال
با ما مثل سنگ برخورد می‌کنند،مثل کاغذ مچاله‌یمان می‌کنند
و در آخر قیچی ....

واى بر حالِ دلِ من
كه بى اعتنا بر مرزهاى جغرافيا
چونان بادهاى كولى
خانه اش
حوالىِ نفسهاى توست!

درست نمی دانم !
ولی ، می گویند
حوا بود که
سیب را تعارف کرد !
و چرا آدم خورد ؟
ساده نبود ، عاشق بود ...
نمی دانم !

اما ...
حوا برایش با ارزش بود ...

با ارزش تر از بهشتی که می گویند مفت از دست داد ...

عشق یعنی
در میان صد هزاران مثنوی،
بوی یک تک بیت ناگه
مست و مدهوشت کند...

بوي باران ، بوي نم ، يك كوچه ي تنها و من
بغض سنگين، بوي غم، يك عالمه رؤيا ومن

وقت رفتن چشم من پاي دلت افتاده بود
چشم گريان، دست لرزان،شد دلي رسوا ومن

همچو يعقوب از فراقت ديده ام خشكيده است
بوي پيراهن ز كنعان، منتظر ، شيدا و من

دل ، غزالي خسته، پايش بسته در زنجير عشق
عشق را اما چه سود؟ از رفتنت سودا و من

تا تو رفتي گرد غم بر روح و بر جانم نشست
كِي شود آرام اين دل ؟ چشم بر فردا و من ...

روبرویم می نشینی چای دم کردی ولی...
یک زمستان در نگاهت، باز هم سردی ولی...

من به اینکه روبرویم می نشینی قانعم
تو برای هر دوی ما چای آوردی ولی...

چای را نه، قهوه ی چشم تو را سر میکشم
در تمام عمر من، تو بهترین مردی ولی...

نیستی مالِ من و... اما به شال زرد خود
می برم دل از تویی که عاشق زردی ولی...

آن نگاهت را از این عاشق دریغش می کنی
تو همیشه سخت و مغرور و پر از دردی ولی...

دوست میداری مرا حتی به انکار و سکوت
کاش من را این همه عاشق نمی کردی ولی...

كاش می شد لحظه ها را پس گرفت
عشق های بی صدا را پس گرفت
يا ورق زد كودكی را باز هم
روزهای با صفا را پس گرفت

ساکنان دریا
پس از مدتی

دیگر صدای امواج
را نمی‌شنوند

چه تلخ است
روایت غم بار عادت!

مـن وتـو


وقـتـی کـنـارهمـیم


قشنگـتــریـن تـرکـیبـ

دنـــیـاییــم

آمدنت را

استخاره کرده ام

خوب آمد!

همیشه خوب می آید

اما تو

خوب من

نمی آیی

  ‌ چه انتظارعجيبي
تو بين منتظران هم
عزيز من چه غريبي
عجيبتر آن كه چه آسان
نبودنت شده عادت
چه بيخيال نشستيم
نه كوششي، نه تلاشی
فقط نشسته وگفتيم:
خداكند که بیایی

خبرت هست که دلتنگ نگاهت شده ام
بی قرارتو چشمان سیاهت شده ام
خبرت هست دلم مست حضور توشده
عاشق وشیفته زنگ صدایت شده ام
خبرت هست که باران وبهارم شده ایی
چون پرستوی مهاجر نگرانت شده ام

خسته ام از مصلحت های اجباری
از تظاهر های توخالی

از قربان صدقه رفتن های مفت
از
از
از....

خسته ام

از این بریدن و دوختن هایِ روزگار
لباسِ صبوریم بدجور تنگ شده
خسته ام خسته!!!

#عادل_دانتیسم

گر شدی عاشق بدان دیوانه وارش بهتر است
در قرار یار، عاشق بیقرارش بهتر است

در عطش حالی ست از آب گورا بیشتر
چشمهای مست خوب اما خمارش بهتر است

چنان مشتاقم

ای دلبر

به دیدارت که از دوری

برآید از دلم آهی

بسوزد

هفت دریا را ...


#سعدی

نه غزل نوشته بودم نه ترانه ای سرودم
که به حرمت سکوتم، تو به دیدنم بیائی

نه سراغ من گرفتی، نه سخن به نامه گفتی
به همان بهـانه ای که، نشنیده ای ندائــی


فریدون مشیری