اسرار سفره هفت سین

یا مقلب القلوب و الابصار یا مدبرالیل و النهار
یا محول الحول و الاحوال حول حالنا الی احسن الحال

حلول سال نو و بهار پرطراوت را که نشانه قدرت لایزال الهی و تجدید حیات طبیعت می باشد را به تمامی عزیزان تبریک و تهنیت عرض نموده و سالی سرشار از برکت و معنویت را از درگاه خداوند متعال و سبحان برای شما عزیزان مسئلت مینماییم(سال 1392 بر شما مبارک باد)

«این رنگ، رنگ شادی و شانس است، در واقع می توان گفت این رنگ جدا از حس نو بودن و تازگی، حس خوش بینی، امید به آینده داشتن و سرحالی را هم القا می کند. اگر خانه تان را با وسایل این رنگی تزئین کنید، یعنی سرشار از حس زندگی و مشتاق به پیشرفت و کسب موفقیت هستید. در مورد لباس و جواهرات هم همین طور است، این رنگ جدا از احساس آراسته بودن، حس خاص بودن را هم القا می کند، با این رنگ می توانید حتی قبل از رسیدن بهار حس بهاری بودن را القا کنید.»

توضیح مختصر در مورد هفت سین:
آنچه در این مناسبت مجالی به پرداختن آن است، نماد معروف آن سفره ی هفت سین بوده که جایگاهی ویژه در برگزاری مراسم نوروز واین عید باستانی دارد.
 در آیین‌ها و اعیاد کهن ایران زمین بیشتر جشن ها را به همراه خوان هایی برگزار می کردند که هرکدام داراى انواع خوراکى‌ها و نمادهای خاص خود بود. خوان نوروز نیز «هفت سین» نامیده می شد که مشخصات خاص خود را داشت اینکه سفره ی هفت سین را بر عدد هفت بنا نهادند،‌به این دلیل است که عدد هفت دارای جاگاه مقدس و خاصی بوده است، چراکه واژگان هفت آسمان، هفت دریا، هفت گیاه وتقسیم بندی هفت روز هفته، خود نشان از اهمیت این عدد نزد ایرانیان بوده وهست از سوی دیگر شاید بتوان برپایى سفره هفت سین را بر اساس یادبودی از هفت امشاسپندان دانست به گونه ای که هفت امشاسپندان مقدس از جمله؛ اهورامزدا(به معنى سرور دانا)، و هومن (اندیشه نیک ) ، اردیبهشت (پاکى وراستى )، شهریور (شهریارى آرزو شده با کشور جاودانى )، سپندارمزد (عشق و پارسایى ) ، خرداد (رسایى و کمال ) و امرداد (نگهبان گیاهان) بوده اند، همچنین نقل است که هفت (شین) نیز مرسوم بوده و بعدها به هفت (سین) تغییر نام یافته است.
 شمع، شیرینى، شهد (عسل)، شمشاد، شربت و شقایق یا شاخه نبات اجزاى تشکیل دهنده سفره هفت شین بوده‌اند آنچه که در سفره هفت (سین) قرار می‌گیرد، باید دارای هفت خصوصیت باشد:
 1. پارسی باشد
 2. با بند واژه‌ی «س» آغاز شود
 3. ریشه‌ی گیاهی داشته باشد
 4. خوردنی باشد
 5. اسم مرکب نباشد
 6. برای بدن سودمند باشد
 بنابراین هر آنچه که دارای این ویژگی‌ها نیست اگر چه هم با بندواژه‌‌ی «س» هم آغاز شده باشد نمی‌تواند جزء هفت‌ سین به حساب آید در زبان پارسی، تنها هفت چیز هستند که این ویژگی‌ها را دارا هستند:
 1. سیر : به نام و عنوان اهورامزدا
 2. سیب: به نام و عنوان سپندارمذ(اسفند)
 3. سبزی: به نام فرشته‌‌ی اردیبهشت
 4. سنجد : به نام فرشته‌ی خرداد
 5. سرکه: به نام فرشته‌ی امرداد
 6. سمنو : به نام فرشته‌ی شهریور
 7. سماق: به نام فرشته‌ی بهمن ۱آینه و کتابی مقدس در کنار آن هم از اجزائی است که تقریباً در هر سفرهٔ هفت سینی چیده می‌شود.
 برخی بر این باورند که سکه که نماد «دارایی» وآب که نماد «پاکی و روشنایی» است بهتر است در کنار هم قرار گیرند و سکه را درون ظرفی از آب سر سفره می‌گذارند.

راز پیدایش «حاجی فیروز»:
 
از پیدایش نوروز تا تداوم آن در طول تاریخ آنچه مشترك بوده، روح شادی و شادمانی است به صورتی كه در كتاب «مزدیسنا»، نوروز به عنوان جشن بزرگ و با اهمیت برای ایرانیان معرفی شده است. شادی در نزد ایرانیان از درجه والای اهمیت برخوردار است. آنگونه كه معتقدند خداوند در آفرینش پس از خلق آسمان و زمین، نشاط را نیز خلق كرد. این رتبه بندی بیانگر این واقعیت است كه خداوند شادی را از شرایط زیستی انسان و لازمه ادامه حیات دانسته است. پس نوروز كه روزهای شادی طبیعت است، باید با شادی و خنده آغاز شود تا خانواده در همه سال خنده بر لب و شاد باشد. اگر خانواده شاد نباشد، فـَروَرَهای مهمان خانواده خانه را ترك می گویند و بركت از خانه می رود. از این رو افرادی با شكل های خنده آور و سرودهای خوش و اجرای حركات نمایشی و موزیكال شاد، خنده و شادی به خانه می آوردند و با حركات و آوازهای خود مردم خانه و كوچه و بازار را شادی می بخشیدند.او كه فردی نیك سیرت و سیاه صورت است، حاجی فیروز خوانده می شود.نظر برخی محققان در مورد انتخاب رنگ صورت و پوشیدن لباس سرخ، بر این است كه این انتخاب خود نمادی از یك تحول عظیم طبیعی است. این كه بهار شكوفه های سرخ را در میان سیاهی سرما ارمغان می آورد، الهامی برای طراحی صورت و لباس حاجی فیروز است. صورت سیاه شده وی نمادی از سیاهی سرمای زمستان است و لبان و لباس های سرخش نمادی از بهار كه بر پیكره این سرما می نشیند و حركات و آواز خواندی اش نیز دلیلی بر همین ادعاست. گویا این كار در قدیم به عهده غلامان سیاه بود كه به علت طرز تلفظ ناقص و نامأنوس واژه ها و طبع شادی طلبشان، مردم را به خنده و شادی و امید وا می داشتند. اما این كه داستان این مرد اجرا كننده حركات موزیكال و طراحی خاص از كجا نشأت گرفته، به داستان عاشقانه ای بر می گردد كه روایت كننده ازدواج عمو نوروز است، او منتظر زنی است كه با او ازدواج كند. محققان معتقدند این ازدواج نمادین میان عمو نوروز و زن بی نام (سال) به داستان ازدواج مقدس الهه و شاه مربوط می شود. عمو نوروز نماد كسی است كه بركت می دهد، حالا شاه باشد یا هر كس دیگر و آن زن منتظر هم، «زمین» است. چرا كه زن همیشه با زمین هم هویت است و آن هم به باروری و روح زایندگی در هر دو جنس بازمی گردد. اما در باب سیاهی سر و صورت حاجی فیروز، مرحوم بهار حدس هایی زده بود، مبنی بر این كه این سیاهی باید به بازگشت او (حاجی فیروز) از دنیای مردگان مربوط باشد. به تازگی شیدا جلیلوند با یافته های جدید و ترجمه لوح اكدی به همین داستان فرود «ایشتر» به زمین رسیده است. 

سین اول، سنجد:
سنجد نماد سنجیده عمل کردن است سنجد را بر این باور بر سفره می گذارند که هرکس با خویشتن عهد کند در آغاز سال هرکاری را سنجیده انجام دهد، سنجد نشانه گرایش به عقل است، احترام به تفکر و ترویج و خردمندی، نماد عشق و محبت است

سین دوم، سیب

نماد سلامتی ،زیبایی ،تن درستی و عشق می باشد

سین سوم، سمنو
سمنو مظهر برکت، صبر ،مقاومت، عضو عدالت و قدرت است

سین چهارم: سرکه
سرکه نماد پذیرش ناملایمات و نماد رضا و تسلیم است.واقف بر این نکته هستیم که زندگی پیوسته توام با رنج و مشقت و زحمت است و هیچ انسان متعهد و با مسئولیتی نیست که بدون دغدغه بتواند به زندگی ادامه دهد.خداوند، زمین و آسمان و انسان را آسوده و بی غم نیافرید و در هر مشقتی که می رسد ،حکمتی نهفته است و سرکه گویای تسلیم در برابر حکمت خداوند بزرگ و حکیم است.

سین پنجم، سیر
سیر به نشانه رعایت حدود و مرزهاست. به سفره هفت سین راه یافته تا پای را از گلیم خویش بیرون ننهیم .سیر نماد مناعت طبع است یعنی انسان باید همواره با قناعت بر جهان بنگرد. پس سیر که نشانه قناعت و یادآور امتناع از تجاوز است را بر سر سفره می نهیم تا انسانی عاقل ،سالم ،شاداب، قوی و قانع باشیم.سیرچشمی و چشم سیری از بزرگ ترین صفات انسان برتر است سمبل شفا و سلامتی است.

سین ششم: سکه

سکه نماد دارایی و ثروت است

سین هفتم: ساعت

برای اینکه بدانیم زمان چقدر ارزشمند است و هر لحظه از عمرمان در گذر است

لحظه تحويل سال 1392:

ساعت 14 و 31 دقيقه و 56 ثانيه روز چهارشنبه 30 اسفند 1391 هجري شمسي