ستایش خداوندی را سزاست که از اسرار نهان ها آگاه است ،
و نشانه های آشکاری در سراسر هستی بر وجود او شهادت می دهند ؛هرگز برابر چشم بینندگان ظاهر نمی گردد ؛نه چشم کسی که او را ندیده می تواند انکارش کند ،و نه قلبی که او را شناخت میتواند مشاهده اش نماید ..در والایی و برتری از همه پیشی گرفته ؛پس، از او برتر چیزی نیست ،و آنچنان به مخلوقات نزدیک است که از او نزدیکتر چیزی نمی تواند باشد ...مرتبه ی بلند او را از پدیده هایش دور نساخته ،و نزدیکی او با پدیده ها، او را مساوی چیزی قرار نداده است ..عقل ها را بر حقیقت ذات خود آگاه نساخته ،اما از معرفت و شناسایی خود باز نداشته است ..پس اوست که همه ی نشانه های هستی بر وجود او گواهی می دهند ،و دل های منکران را بر اقرار به وجودش واداشته است ،خدایی که برتر از گفتار تشبیه کنندگان و پندار منکران است ...
