اشعار مورد علاقه خود را برای زیباکده ای ها به اشتراک بگذارید.

سلام بچه ها اشعار ومطالب مورد علاقتون رو اینجا به اشتراک بزارید تا همه لذت ببریم .

بقیه یه ذره بیکار نشستند هاا بیاید شعرهای قشنگی که خوندید رو به اشتراک بزارید تا ما هم استفاده کنیم

این شهر از حوری اگر چه ازدحام است
وقتی که می بینم تو را کارم تمام است

آشوب افتاده به جان سینه ام باز
چشمان تو مشغول نوعی از قیام است

هر چند اگر نازک شود یک تیغ کاریست
ابروی بی آرایشت مانند دام است

کم صحبتی اما بیانت فوق العاده است
حیف است نطق تو به حد یک سلام است

وقتی کنار چادری ها می خرامی
دل شوره میگیرم که بانویم کدام است؟

با خواهری یک بار هم صحبت شدم من
با آن برادر راه رفتن انتقام است؟

من بچه حزب اللهی ام باشد ولی خب
عاشق شدن طبق کدام آیه حرام است؟

چون دوستت دارم قیامت با تو هستم
این جمله میدانی روایت از امام است ؟

دنبال حرف دیگری می گردی انگار
این حرفهایی که شنیدی بی ادامه است

خبرت هست که بي روي تو آرامم نيست

طاقت بار فراق اين همه ايامم نيست


خالي از ذکر تو عضوي چه حکايت باشد

سر مويي به غلط در همه اندامم نيست


ميل آن دانه خالم نظري بيش نبود

چون بديدم ره بيرون شدن از دامم نيست


شب بر آنم که مگر روز نخواهد بودن

بامدادت که نبينم طمع شامم نيست


چشم از آن روز که برکردم و رويت ديدم

به همين ديده سر ديدن اقوامم نيست


نازنينا مکن آن جور که کافر نکند

ور جهودي بکنم بهره در اسلامم نيست


گو همه شهر به جنگم به درآيند و خلاف

من که در خلوت خاصم خبر از عامم نيست


نه به زرق آمده ام تا به ملامت بروم

بندگي لازم اگر عزت و اکرامم نيست


به خدا و به سراپاي تو کز دوستيت

خبر از دشمن و انديشه ز دشنامم نيست


دوستت دارم اگر لطف کني ور نکني

به دو چشم تو که چشم از تو به انعامم نيست


سعديا نامتناسب حيواني باشد

هر که گويد که دلم هست و دلارامم نيست

نیامدنش را باور نمی کنم

غیر ممکن است

او نیامده باشد

حتما، حالا

زیر باران مانده است

و نا امید و خسته

در خیابان ها قدم می زند

من به باز بودن درها...

مشکوکم..
از : رسول یونان

سعی کن با همه چیز کنار بیایی !

فرار نکن

زمین به شکل احمقانه ای گـِـرد است !
از : رسول یونان

تو را گم می كنم هر روز و پیدا می كنم هر شب
بدین سان خواب ها را با تو زیبا می كنم هر شب

تبی این گاه را چون كوه سنگین می كند آن گاه
چه آتش ها كه در این كوه برپا می كنم هر شب

تماشایی است پیچ و تاب آتش ها، خوشا بر من
كه پیچ و تاب آتش را تماشا می كنم هر شب

مرا یك شب تحمل كن كه تا باور كنی ای دوست
چگونه با جنون خود مدارا می كنم هر شب

چنان دستم تهی گردیده از گرمای دست تو
كه این یخ كرده را از بی كسی، ها می كنم هر شب

تمام سایه ها را می كشم بر روزن مهتاب
حضورم را ز چشم شهر حاشا می كنم هر شب

دلم فریاد می خواهد ولی در انزوای خویش
چه بی آزار با دیوار نجوا می كنم هر شب

كجا دنبال مفهومی برای عشق می گردی؟
كه من این واژه را تا صبح معنا می كنم هر شب
محمد علی بهمنی

نشود فاش کسی آنچه میان من و توست
تا اشارات نظر نامه رسان من و توست



گوش کن با لب خاموش سخن می گویم

پاسخم گو به نگاهی که زبان من و توست



روزگاری شد و کس مرد ره عشق ندید

حالیا چشم جهانی نگران من و توست



گرچه در خلوت راز دل ما کس نرسید

همه جا زمزمه ی عشق نهان من و توست

.

چرا رفتی چرا من بی قرارم
به سر سودای آغوش تو دارم …

.

.
نگفتی ماه تا امشب چه زیباست
ندیدی جانم از غم نا شکیباست
چرا رفتی چرا من بی قرارم
به سر سودای آغوش تو دارم

خیالت گرچه عمری یار من بود
امیدت گرچه در پندار من بود
بیا امشب شرابی دیگرم ده
ز مینای حقیقت ساغرم ده
چرا رفتی چرا من بی قرارم
به سر سودای آغوش تو دارم

چرا رفتی چرا من بی قرارم
به سر سودای آغوش تو دارم
نگفتی ماه تا امشب چه زیباست
ندیدی جانم از غم نا شکیباست
چرا رفتی چرا من قرارم
به سر سودای آغوش تو دارم

دل دیوانه را دیوانه تر کن
مرا از هردو عالم بی خبر کن
بیا امشب شرابی دیگرم ده
ز مینای حقیقت ساغرم ده
ز مینای حقیقت ساغرم ده

چرا رفتی چرا من بی قرارم
به سر سودای آغوش تو دارم…

وای خوشگل بود ندا جونی

قربونت برم عزیزم. حقیقتو گفتم!!

در خیالات خودم در زیر بارانی که نیست

می رسم با تو به خانه،از خیابانی که نیست

می نشینی روبه رویم خستگی در میکنی

چای می ریزم برایت توی فنجانی که نیست

باز میخندی و میپرسی که حالت بهتر است؟

باز میخندم که خیلی...!گرچه میدانی که نیست

شعر میخوانم برایت واژه ها گل می کنند

یاس و مریم می گذارم توی گلدانی که نیست

چشم می دوزم به چشمت،می شود آیا کمی

دست هایم را بگیری بین دستانی که نیست؟

وقت رفتن می شود با بغض می گویم نرو

پشت پایت اشک می ریزم در ایوانی که نیست

میروی و خانه لبریز از نبودت میشود

باز تنها میشوم با یاد مهمانی که نیست

رفته ای و بعد تو این کار هر روز من است

باور اینکه نباشی کار آسانی که نیست

این شهر...

این شهر

شهر قصه های مادر بزرگ نیست

که زیبا و آرام باشد

آسمانش را

هرگز آبی ندیده ام

من از اینجا خواهم رفت

و فرقی هم نمی کند

که فانوسی داشته باشم یا نه

کسی که می گریزد

از گم شدن نمی ترسد.

رسول یونان

این ابرها را
من در قاب پنچره نگذاشته‌ام
که بردارم
اگر آفتاب نمی‌تابد
تقصیر من نیست
با این همه شرمنده‌ی توام
خانه‌ام
در مرز خواب و بیداری‌ست
زیر پلک کابوس‌ها
مرا ببخش اگر دوست‌ات دارم
و کاری از دستم بر‌نمی‌آید

..................
رسول یونان

رسول یونان
“تو ماه را
بیشتر از همه دوست می داشتی
و حالا
ماه هر شب
تو را به یاد من می آورد
می خواهم فراموشت کنم
اما این ماه
با هیچ دستمالی
از پنجره ها پاک نمی شود

اگر مرا دوست نداشته باشی

دراز می‌کشم و می‌میرم

مرگ نه سفری بی‌بازگشت است

و نه ناگهان محو شدن

مرگ دوست نداشتن توست

درست آن موقع که باید دوست بداری

رسول یونان :



آتش و آدم


ترکیبی نامتجانس است


من از میان این آتش گر گرفته


در رویاها و عشق ها



غیر ممکن است سالم برگردم


بازگشت من


اندوه بار خواهد بود


کاش مثل نان بودم


چه زیبا بر می گردد

از سفر آتش!

به خدا حافظی تلخ تو سوگند نشد
که تو رفتی ودلم ثانیه ای بند نشد

لب تو میوه ممنوع ولی لبهایم
هر چه از طعم لب سرخ تو دل کند نشد

با چراغی همه جا گشتم وگشتم در شهر
هیچ کس هیچ کس اینجا به تو مانند نشد

هر کسی در دل من جای خودش را دارد
جانشین تو در این سینه خداوند نشد

خواستند از تو بگویند شبی شاعرها
عاقبت با قلم شرم نوشتند:نشد!
شعر از :آقای فاضل نظری

بهانه

از باغ می‌برند چراغانی‌ات کنند
تا کاج جشنهای زمستانی‌ات کنند

پوشانده‌اند «صبح» تو را «ابرهای تار»
تنها به این بهانه که بارانی‌ات کنند

یوسف! به این رها شدن از چاه دل مبند
این بار می‌برند که زندانی‌ات کنند

ای گل گمان مکن به شب جشن می‌روی
شاید به خاک مرده‌ای ارزانی‌ات کنند

یک نقطه بیش فرق رحیم و رجیم نیست
از نقطه‌ای بترس که شیطانی‌ات کنند

آب طلب نکرده همیشه مراد نیست
گاهی بهانه‌ای است که قربانی‌ات کنند
فاضل نظری