النا: موهبت الهی (خاطرات و عکسهای النا)

دخترم...عشــــــــــــــــــــقم ...زندگی ام

میخام خاطراتت رو اینجا بنویسم تا هم خودم یادم نره و هم تو بدونی که چه وروجکی بودی و هستی

1- قصر باربی

4- از اون توپ ها که در داره میری توش

شماره 14 هم از اون چسبها که میذاری رو دست میچسبه ...علت این گزینه آشنایی دخترم با آدامس خرسی بود

دو شب پیش النا داشت تلویزیون نگاه میکرد و منم سرم گرم کار خودم بود

النا: مامان میدونی من نمیتونم همیشه پیشت باشم ...

من: چرا مامان؟

النا: اخه یه کم دیگه که بزرگتر بشم باید ازدواج کنم برم خونه خودم

من:

النا:

از الان داره آمادت میکنه
دیگه دیده از هر انگشتش یه هنر میریزه فهمیده که دیگه وقتشه :)
بچه های این دوره ن دیگه !
نازشو برم

چقد شيرينه ماشالله

ماشاالله خداحفظش کنه

آخی چه دختری
دیگه کم کم باید بیام خواستگاری

البته خیلی تغییر نکرده در کل. بزرگ شده اما چهره و فازش همونه. پس هنوزم خدا به دادتون برسه 
عکس ازش وقتی توی مدرسه هم هست اگه داری بذار

جدیدا دیگه نگفته من کیو داشته باشم؟ یا ازونا که تو هم داری؟

چه خانمی شده النا جون..... خداوند نگهدارش باشه

اي جانم چه دختري خدا حفظش كنه

سلام عزیزم ، مرسی خانومی لطف داری

خدا عزیزانت رو برات نگهداره 

ممنون ، به تظر خودمم زیاد چهره اش عوض نشده اما همچنان زبووووووووون داره دو متر هنوزم یه موقع هایی یه چیزایی میگه ادم پاش میچسبه به زمین 

کلاس اول که بود هر حرفی رو یاد میگرفتن یکی از مادرها براشون یه غذا درست میکرد که با اون حرف بود

اینجا دانش آموز من ذ یاد گرفته و بساط ذرت مکزیکی مهیاست 

کلاس اول باشی و سفالگری کنه خب همین در میاد دیگه 

کلاس اول 

دیکته وایت بردی