بهزاد لابی :
با کلیت حرفت موافقم اما از این منظر بهش نگاه کن و نظرت رو بگو.
مستعدترین و باتجربه ترین و با پشت کارترین اشخاص تو هر حرفه ای دستاوردشون چقدر مهمه؟
یعنی کار یه پزشک متخصص چقدر با ارزش تر از یه پزشکی هست که سواد خیلی بالایی نداره؟
حال همین رو در نظر بگیر برای دستاورد متخصصین صنعت، طراحی و مد و ... که بهترین اتومبیل ها و بهترین لباس ها و ... رو درست میکنن.
میدونم اینکه من الان پولش رو ندارم اگه یه مریضی میگیرم برم پیش اساتید دانشگاه هاروارد خودم رو معالجه کنم و بعضی ها کارشون به بخیه میکشه. اما اونایی که میتون ازین خدمات بهتر استفاده کنن چی؟ ارزشی داره یا کلا فقط ارزش و احترامت به سازنده ها و دارنده های اون تخصص میرسه و کسایی که جای دیگه ای تلاش کردن و بهترین ها رو دارن ارزشی نداره تو ذهنت؟
به نظر من استفاده از لباسها و وسایل گرون قیمت فقط واسه کسی بی کلاسیه که به اصطلاح نون شبشو نداره میره لباس مارک میخره و بعد با هر ترفندی شده میخواد به دیگران بفهمونه که لباس من مارکه و در واقع ضعفهای خودشو میخواد پشت لباس و این زرق و برقها پنهان کنه ولی اگه آدم وضعیت مالی خوبی داشته باشه خب چرا لباس گرون نخره؟ چرا کسی که کار میکنه زحمت میکشه از داشته هاش لذت نبره ؟ بعد اگه دقت کرده باشی کسی که در رفاهه حتی لباسهای گرونشم جوری نیست که خودنمایی محسوب بشه چون نیازی نداره که دیگران با این چیزا بفهمن که وضع مالیش خوبه . البته همیشه استثناء هم هست .
