بقیه داستانو بنویس ...

سلام دوستان همینطور که از اسم تاپیک مشخصه هدف این تاپیک تقویت داستان نویسی و صد البته ارتقای قدرت تخیل افراده . تو این تاپیک یه داستان شروع میشه و  شما میتونید ادامه ی اون داستانو با تخیل خودتون رقم بزنید و اتفاقات و احساسات و ماجراهای جدید رو به داستان اضافه کنید .

قوانین تاپیک: ادامه داستان باید حداقل یه خط و حداکثر پنج خط باشه . هر کسی که میخواد ادامه داستانو بنویسه اول یه پست میذاره و اعلام آمادگی میکنه و بعد تو پست بعدی ادامه داستانو مینویسه تا در حین تایپ کردن ادامه داستان یه نفر دیگه ادامشو زودتر نذاره و همه چی قاطی نشه . داستانو جوری بنویسید که وابسته به جنسیت خاصی نباشه تا هم خانمها و هم آقایون بتونن خودشونو بذارن جای شخصیت اصلی داستان و اتفاقات رو دنبال کنن .

منتظر حضور گرمتون توی این تاپیک هستیم

مامان مانیا : 
بهزاد جان البته که منظورت از عسب همون عصبه

وزیر اعظمممممم   

این یکی دیگه اشتباه لپی بود واقعا 

چی بگم هر چی شما بگید، چشم چشم نیمذارم آب تو دل هیچکدومشون تکون بخوره!  

بچه ها برای یاداوری کسایی که ندیدن شروع داستان دوم توی این صفحه هست : 

http://www.zibakade.com/Topics/-TP22070-IX10

پریا حسابی عصبانی شد و با همون لحن لوس و بچه گونه گفت: دکتر جون بازم دارو!!! واقعا دوای درد من داروئه؟! من خودم فکر می کنم عشق دوای دردمه اینو که گفت گونه هاش سرخ شد و ادامه داد: اتفاقا مورد مناسبی هم می شناسم که می تونه همه غصه هام رو دود کنه بفرسته هوا...
به حرفاش گوش نمیدادم داشتم نسخه رو تند تند می نوشتم که زود از شرش خلاص شم فقط سرسری گفتم باشه.
گفت: یعنی شما با من موافقید؟
گفتم:بذار بعدا در موردش صحبت می کنیم، نسخه رو به دستش دادم و گفتم این رو بخوری خیلی بهتر میشی. خب دیگه برو و دختر خوبی باش.
بلند شد: قول میدم، حتما پس میام که بعدا در موردش حرف بزنیم خب؟
گفتم: باشه...خداحافظ
زنگ زدم به منشی: نفر بعدی لطفا، یه چایی هم بگید دانا بیاره.
تا مریض بعد بیاد باز رفتم توی فکر یلدا و از تجسم قیافه وحشت کرده اش قند تو دلم آب شد....

بهزاد لابی : 
زوووووووود بیاید بقیه ش رو بنویسد من میخوام قرار کاری بذارم با یلدا ایشششش

پسره ی پررو به دختر زاییده ی خیالات هم رحم نمیکنی؟

آهو : 

بهزاد لابی : 
زوووووووود بیاید بقیه ش رو بنویسد من میخوام قرار کاری بذارم با یلدا ایشششش

پسره ی پررو به دختر زاییده ی خیالات هم رحم نمیکنی؟

آخه نمیتونم دل این نوگل نوشکفته ها رو بشکنم خوب! مجبورم برای این کار برگزیده شدم!

مامان مانیا : 
بهزااااد داستانو اونطوریش نکن دیگه لطفاااا...

مگه نگفتید طنزِ عشقی؟!  

خوب قشنگ تفهیم اتهام کنید من بدونم چه ژانری دوست دارید منم تا حدی به همون نزدیک بشم.

وارد راهرو شدیم خانواده یلدا تو راهرو نگران وایساده بودند به اتاق خودم راهنماییشون کردم هر چی باشه آشنا بودند ! نمیشد مثل غریبه ها باهاشون برخورد کنم . خلاصه بعد از گچ گرفتن پای پیرمرد خانواده داشتن تصمیم می گرفتن که کی شب پیش پیرمرد تو بیمارستان بمونه نزدیک در بودم که شنیدم یلدا گفت بابا شما قلبت ناراحته نمی تونی بمونی مامان هم که نمی تونه بمونه شیدا هم که فردا باید بره مدرسه پس من شب پیش بابابزرگ می مونم . با شنیدن این جمله سراز پا نمی شناختم رفتم شیفت شبم عوض کردم تا منم شب و پیش یلدا جونم بمونم وقتی برگشتم اتاق پیری دیدم یلدا نشسته بالا سرش داره دلداریش میده خواستم خودم یکم لوس کنم گفتم یلدا خانم شما چرا موندین خسته میشین من که امشب شیف بودم حواسم به پدر بزرگ هم بود پیرمرد با ناله گفت راست میگه بابا یلدا نیشخندی زد و گفت می ترسم زحمتتون بشه چشام چارتا شد دیگه درگیر شده بودم به ارومی گفتم نه...چه زحمتی ...یلدا از خدا خواسته کیفش و برداشت خداحافظی کرد رفت ...حالا فکر کنید باید تمام شب بشینم بالا سر این پیرمرد کچل و به جای اون گندم زار باید زل بزنم به کله کویری ...با چار تا تار درختچه....

تمام شب به خودم فحش دادم که این چه کاری بود.اما هربار که از تخس بودن یلدا یادم میومد خندم میگرفت که دست منو خونده بود و به این زودی قبول کرد و پا به فرار گذاشت.روز بعدش که یلدا اومد از بابا بزرگش سر بزنه با قیافه پژمرده من روبرو شد و چشمای قرمز و بی خوابم یه لبخند مرموزی داشت و گفت :اقای دکتر دیشب چطور بود؟هنوز جواب نداده بودم که صورتشو اورد نزدیک گوشمو گفت :شما باشی دوباره تو زندگیه مردم موش بدویونی....