دیالوگ های من

احتیاجی به تسبیح نیست دستانت را که به من بدهی با انگشتانت ذکر دوست داشتنم را میگویم...پدرم

تقدیم به پدری که ندارم .....میان تمام نداشتن ها دوستت دارم...

شانس دیدنت را هر روز ندارم ولی دوستت دارم.....

وقتی دلم هوایت را میکند حق شنیدن صدایت را ندارم .ولی دوستت دارم....

وقت هایی که روحم درد میکشد ومیشکند شانه هایت را برای گریه کردن کم دارم .ولی دوستت دارم...

وقت های دلتنگی اغوشت را برای ارام شدن کم دارم .ولی دوستت دارم.

میان تمام داشته هایم جای تو را خالی میبینم برای لحظه ای خندیدن .بغل کردن.بوسیدنت..ولی دریادم خواهی ماند دوستت دارم ..

 روزت مبارک تقدیم به تمام پدران عزیز ارمیده در خاک..........