داستان انجیلا 💘
قسمت دوازدهم
بخش دوم
دو ساعت گذشت و ما سه نفر هنوز داشتیم حرف می زدیم و دیگه چیزی به ساعت دوازده نمونده بود که تلفن زنگ خورد ...
همه می دونستم کی می تونه باشه ...
به جاسم گفتم : اگر آنا بود نگو من اینجام ... الان یعقوب حتما پیش آناست , می فهمه من کجام میاد و سر و صدا راه می ندازه ... مجبور میشم باهاش برم ...
جاسم گوشی رو برداشت و وانمود کرد خواب بوده ...
پرسید : چی شده آنا این وقت شب ؟
آنا با صدای بلند و گریون و وحشت زده پرسید : از اِنجیلا خبر نداری ؟ گذاشته از خونه اش رفته ...
جاسم گفت : نه ؟ واقعا رفته ؟ ... خونه ی شما نیومده ؟ چرا رفته ؟ ...
آنا با گریه گفت : چی داری میگی ؟ اگر اومده بود به تو زنگ نمی زدم که , خوابی ؟ ...
الان یعقوب اینجاست , می خوای تو هم بیا بریم دنبالش بگردیم ... تو فکر می کنی کجا می تونه رفته باشه ؟ ...
گفت : نمی دونم ... از اون مرتیکه نپرسیدین چیکارش کرده که گذاشته رفته ؟
آنا گفت : اگر خبری شد به منم زنگ بزن , دارم می میرم ... جاسم تو رو خدا اگر خبری شد به منم بگو , دارم سکته می کنم ... بابات فشارش رفته بالا ... حالمون خیلی بده ... دخترم تو کوچه و خیابون آواره شده و من نمی تونم پیداش کنم ...
یا امام زمان خودت به فریادم برس , بچه ام کجاست ؟ ...
جاسم گفت : آنا ناراحت نباش ... اِنجیلا دختر عاقلیه , بچه که نیست ... مطمئن باشین جای بدی نمی ره ... شاه گلی رو خیلی دوست داره , شاید رفته اونجا نشسته ... به یعقوب بگو بره اونجا رو بگرده ...
گوشی رو که قطع کرد و گفت : خواهر جون یعقوب رو فرستادم پی نخود سیاه ...
نتونستم ناراحتی آنا و بابا رو تحمل کنم , باید بهشون بگم تو اینجایی وگرنه تا صبح سکته می کنن ...
گفتم : خودمم ناراحت شدم ولی نمی خوام دیگه با یعقوب برم تو اون خونه ...
دیگه به حرف کسی هم گوش نمی کنم ... یا می میرم یا طلاق می گیرم ... همین ...
ناهید گلکار
