داستان عزیز جان
قسمت پنجم
لبم رو پاک کردم و رفتم گوشه ی اتاق و پشت یک میز خم شدم و لباسم رو عوض کردم ... لباس هایی که به تنم زار می زد …
حالا مونده بودم چیکار کنم ... ساعتی به همون حال ماندم ... هیچکس نیومد …
یواش یواش توجه ام به وسایل اتاق جلب شد ... راه افتادم و همه چیزهایی که آرزوی دیدنشون رو داشتم از جلوی چشمم گذراندم ... کم کم محو تماشا شدم و اصلا فراموش کردم برای چی اینجا اومدم .
دور اتاق راه می رفتم و لذت می بردم که یک مرتبه در باز شد و فخری اومد و گفت : بیا شام بخور ….
سرم رو پایین انداختم و گفتم : نه نمی خوام , سیرم ...
گفت : به درک ...
و رفت ...
باز مدتی در سکوت وایسادم ... بلاتکلیف بودم ... حتی جرات نشستن نداشتم ...
باز در باز شد و این بار یکی دیگه از دخترهای حاجی با یک مجمع غذا اومد … پلو ، خورش ، مرغ و سبزی خوردن و شربت ... همه چیزی که می تونست آروزی من باشه , توی اون بود .
او مجمع رو گذاشت و رفت ...
من نگاهی به غذاها کردم و آب دهنم راه افتاد ... کمی پا پا کردم و با خودم گفتم غذاشون تو سرشون بخوره ... نمی خوام ... لب نمی زنم …..
هر چی فکر می کردم نمی تونستم از غذاهایی که آرزویش رو داشتم بگذرم ...
کمی جلو رفتم و با خودم گفتم یک کم می خورم که نفهمن ازش چیزی کم شده ... آره یک لقمه ... فقط مزشو بچشم …
لقمه ی اول و لقمه ی دوم و وقتی به خودم اومدم که چیز دیگه ای برای خوردن نبود ...
لبم رو گاز گرفتم و گفتم : خدا مرگت بده نرگس شکم تاقار ... همین شب اول خودتو لو دادی ...
رفتم و گوشه ای نشستم ... خوب سیر شدم ... از صبح هیچی نخورده بودم ...
مدتی بعد در باز شد و حاجی اومد تو ….
ناهید گلکار
