آشنا شویم با روز ولن تاین و روز سپندارمذگان:
تاریخچه ی ولن تاین:
اوایل شاهنشاهی ساسانی در ایران، در روم باستان فرمانروایی بوده است به نام کلاودیوس دوم Claudius II که ایشون عقیده داشتن مردان مجرد نسبت به آنانی که همسر و فرزند دارند سربازان جنگجوتر و بهتری هستن، از این رو ازدواج را برای سربازان امپراتوری روم ممنوع می‌کند، کلاودیوس به قدری بی‌رحم و فرمانش به اندازه‌ای قاطع بود که هیچکس جرات کمک به ازدواج سربازان را نداشت1.
اما کشیشی به نام ولنتاین(والنتیوس)، مخفیانه عقد سربازان رومی را با دختران محبوبشان جاری می‌کرد، هنگامی که کلاودیوس این امر را دریافت، ولنتاین را دستگیر و زندانی کرد، کلاودیوس به منظور منصرف ساختن ولنتاین از باور خویش، به زندان و به استقبال وی شتافت و او را مورد محبت فراوان قرار داد، این در حالی بود که ولنتاین نیز به گونه‌ای متقابل کوشید تا کلاودیوس را به آیین مسیحیت فراخواند، امری که موجبات خشم امپراتور روم را فراهم ساخت و حکم به اعدام وی داد.
هنگامی که ولنتاین در زندان به سر می‌برد، یکی از زندانبانان دختری نابینا داشت که به زندان می‌آمد به تفصیل با ولنتاین سخن می‌گفت و درست پیش از آن که ولنتاین به اعدام محکوم گردد، برای آن دختر نابینا کارتی فرستاد که بر روی آن نگاشته بود و گواه عشق ولن تاین را نسبت به دختر نابینا میداد، اما افسوس که این عشق به دلیل اعدام ولنتاین در روز 14فوریه به اتمام رسید و توضیح اینكه مراسم روز ولنتاین در کشورهای جهان، به ویژه کشورهای اروپایی و امریکای شمالی، بعنوان روز عشق و دوستی همه ساله در ۱۴ فوریه برگزار می‌گردد.
تاریخچه سپندارمذگان:
روز سپندارمذگان یکی از جشن‌های ایرانی است که زرتشتیان آنرا در بیست و نهم بهمن ماه برگزار می کنند، ابوریحان بیرونی در آثارالباقیه آورده است که ایرانیان باستان این روز را روز بزرگداشت زن و زمین می‌دانسته اند، فلسفه بزرگداشت این روز به عنوان "روز عشق" به این صورت بوده است كه در ایران باستان هر ماه را سی روز حساب میكردند و علاوه بر اینكه ماه ها اسم داشتند، هر یك از روزهای ماه نیز یك نام داشتند، که در اینجا ما شما را با این نامها آشنا میکنیم:
روز اول(روز اورمزد)
روز دوم(روز بهمن به معنی سلامت، اندیشه كه نخستین صفت خداوند است)
روز سوم(اردیبهشت به معنی بهترین راستی و پاكی كه باز از صفات خداوند است)
روز چهارم(شهریور به معنی شاهی و فرمانروایی آرمانی كه خاص خداوند است)
روز پنجم(سپندار مذ بوده است، سپندار مذ لقب ملی زمین است، یعنی گستراننده، مقدس، فروتن، زمین نماد عشق است چون با فروتنی، تواضع و گذشت به همه عشق می ورزد، زشت و زیبا را به یك چشم می نگرد و همه را چون مادری در دامان پر مهر خود امان می دهد، به همین دلیل در فرهنگ باستان اسپندار مذگان را بعنوان نماد عشق می پنداشتند).
در هر ماه، یك بار، نام روز و ماه یكی میشده است كه در همان روز كه نامش با نام ماه مقارن می شد، جشنی ترتیب می دادند متناسب با نام آن روز و ماه، مثلاً: شانزدهمین روز هر ماه مهر نام داشت و كه در ماه مهر"مهرگان" لقب می گرفت، همین طور روز پنجم هر ماه سپندار مذ یا اسفندار مذ نام داشت كه در ماه دوازدهم سال كه آن هم اسفندار مذ نام داشت، جشنی با همین عنوان می گرفتند.
آیین‌های سپندارمذگان:
سپندارمذگان جشن زمین و گرامی داشت عشق است كه هر دو در كنار هم معنا پیدا می كردند، در این روز مردان زنان خانواده را بر تخت شاهی می‌نشاندند و از آنها اطاعت می‌کردند و به آنان هدیه می‌دادند، این یک یادآوری برای مردان بود تا مادران و همسران خود را گرامی بدارند و چون یاد این جشن تا مدت‌ها ادامه داشت و بسیار باشکوه برگزار می‌شد همواره این آزرم و احترام به زن برای مردان گوشزد می‌گردید.
1: (شایان ذکر است که در آن هنگام هنوز امپراتوری روم، به آیین مسیحیت نگرویده بود و این امر تقریباً ۴۰ سال پس از دوران کلاودیوس دوم یعنی در دوران کنستانتین اول، موسوم به کنستانتین کبیر صورت گرفت)
