شاعران زیباکده

دوستان هر کسی شعر یا قطعه ادبی میگه  اینجا بنویسه تا ما هم از خوندنشون لذت ببریم فقط حتما باید سروده ی خودتون باشه و اگه کسی خواست شعر بقیه دوستانو جایی کپی کنه حتما با اسم شاعرش بنویسه .

چگونه است ؟
که هر گاه با سپاهی مسلح به جنگ چشمانت میآیم...
باز هم اسیر می شوم؟

خیال باطلی ست
پیروزی در نبرد با چشمانت
برای منی که همیشه بازنده بوده ام ....

سوار اسب سپیدت شو و برو
من سالهاست که داستانهای کودکانه را از یاد برده ام ...

چشمانم را که میبندم
کبوتری هستم
ماوا گرفته در آغوش یک عاشق
و چه زیباست...
زیستن در رویا...

ای آهو ...........
ای خیاط ............
ای آشپز................
ای برنده مسابقه آشپزی ....
خواهر تو شاعر هم میبودی؟؟؟؟

آآآآآآآآآآآآآآآآآآآه حیف دیر شناختمت ...
آآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآه

شعر از الهه بانو

الهه جون عااااااشق شعرت شدم عزیزم

داشتی آهو، اسمم رو فوری زیرش نوشتم که کسی به اسم خودش قالب نکندش ...

حق کپی رایت محفوظ است

واااااااااای کجا بود این تایپک که من ندیدم
متن ادبی هم میـــــــــــــــــــــــشه؟؟؟
دل نوشته هامو اینجا میام میذارم

روز مرگی...
روز مرگی تو زندگی اکثر ما ایرونی ها به وفور دیده میشه و شایدم اکثر ما اونو تجربه کردیم....
واقعا ملال اوره که هروزصبح سر یه ساعت مشخص بیدار میشیم(واکثرا با اکراه!!!) نماز و صبحانه و
اگه حالش بودورزش و بعد هم وارد شدن به سیل خروشان مردمی که(مثل ببخشیدا موش که از
زیر دست وپااین ور و اونور میره!!!!!)از لابه لای ماشین ها وساختمونا این طرف و اون طرف میرن!
وخدا نکنه زیر پای ماشین ها له بشیم......
به نظر من روزمرگی مساویه با مرگ.شاید هم خوشبینانه ترمساوی با افسردگی جنون و...
حالا میفهمم که چرا ما ادما اینقدر داغونیم....
چون زیرچرخ دنده های زمان له شدیم...
زندگی(البته اگه بشه اسمشو زندگی گذاشت..)مثل یه ماشین کوکی می مونه که ما ادما
نمیتونیم کوک ماشین رو تا اخر بپیچونیم وهربار نصفه کوک میکنیم(یا بهتره بگم هروز..)
واین میشه دلیل روز مرگیمون........................
اگه ما یاد بگیریم که کوک ماشین زندگیمون رو تا اخر کوک کنیم شاید روز بعد طور
دیگه ای باشیم و کار ناتموم و مونده نداشته باشیم......
زندگی مثل یه روزنامه می مونه.......
ادما از صفحه ی اول شروع به خوندن میکنن..(چه تیتر های جالبی..چه عکس
های جالبی...چقدر خوش شانسم که دارم این روزنامه رو میخونم.....) این مال
زمانی هست که بزرگترابه ما میگن:خوش به حالش غمی تو زندگیش نداره
توی عالم بچگی خودش سیر میکنه!!!
روزنامه رو ورق میزنیم....ورق میزنیم...........ورق میزنیم..... تا میرسیم
به اخرش... توی اینصفحات که ورق زدیم خبرای خوب بود خبرای بد بود...
خندون شدیم گریو ن شدیم....تا رسیدیم به صفحه ی اخر...........
یه هو به خودمون میگیم: ای بابادیدی چه زود تموم شد!!
واین زندگی ماست که از هر صفحه ی اون تجربه ها کسب میکنیم
خوش به حال کسی که یه دفترچه کنار دستشه و تجربه هاشویادداشت
میکنه؛تا وقتی که به اخرین صفحه ی روزنامه میرسه وروحش پرواز میکنه
وشایدم غافلگیرانه میمیره تجربه هاش برای کسانیکه بعد اون میخوان
روزنامه بخونن به یادگار بمونه................
البته همه صبر و حوصله ندارن... بعضیا فقط حوادث رو دوست دارن
بعضیا هم تو بند دنیا نیستندو صفحه ی اندیشه رو میپسندن...
ولی مهمتر از همه ی اینا این هست که تاما هستیم روزنامه ای هم هست
شایدم بعضیاهمون صفحه های اول خسته بشن و روزنامه رو
بزارن کنار وبرند.....
به امیداینکه روزنامه ی زندگیتون پربارباشه وپایان خوشی داشته باشه........

به نام خدا
ما ادما گاهی وقتااز کسی یا چیزی حس بدی بهمون دست میده به طوریکه اصلا حال وحوصله ی نگاه کردن بهش یا حتی فکر کردن به اون رو نداریم.
حالا اون میتونه یک اتفاق منفور باشه یایک شخص ویا یک مکان یا زمان.....میخوام بگم هرچیزی میتونه باشه!
گاهی وقتا باخودم فکر میکنم که چرابعضی از ادما طوری رفتار میکنن که انگاری اصلا واژه تنفریاساده تر بگم دوست نداشتن به گوششون نخورده و توی
فرهنگ لغت ذهنشون جایی نداره!
شایدم بازیگرای خوبی هستن!!!
بدم میاد از ادمایی که خودشون رو پشت یک نقاب دورویی پنهان میکنن....کم ضربه نخوردم از اینجور ادما............
امیدوارم شما دوست عزیزم جزو این دو دسته ادما نباشی!
راستی به نظرت دسته سومی هم هست؟؟؟؟!

به نام خدای مهربون
باخودم دیشب داشتم فکر میکردم که چرا اونطور که باید خودمو نمیشناسم؟!!!
تو خودت رو میشناسی؟؟
اگه ازت سوال کنن:چه غذایی دوست داری؟
رنگ مورد علاقه ت چیه؟
طرح لباس مورد علاقه ت؟
تمایلات سیاسی ت؟
نویسنده یا شاعر محبوبت؟
یا اصلا هرچیزی که مال خودته،مال تفکر خودته.......میتونی سریع جواب بدی؟
اصلا تا حالا بهشون فکر کردی؟
عجیبه مگه نه؟؟؟؟!
یه بار دخترعموم ازم سوال کرد:مریم،شخصیت کارتونی محبوبت کیه؟؟
ومن در یک لحظه غوطه ور در دنیای شخصیت های کارتونی شدم تا محبوبم رو پیدا کنم!!
میتونی حدس بزنی چی شد؟؟؟
جوابی نداشتم که بهش بدم!لحن روشنفکرانه گرفتم که:تا حالا به این موضوع عمیق فکر نکردم!!!
امانمیدونی بعدش چقدر به فکر فرو رفته م.نه برای پیدا کردن جواب این سوال،بلکه برا اینکه چرا تابه حال به این موضوع فکر نکردم!!!!!!!!!!

عالی بود

کیستی که من این گونه به اعتماد

نام خود را با تو می گویم

نان شادی ام را با تو قسمت می کنم

به کنارت می نشینم و

بر زانوی تو این چنین به خواب می روم

کیستی که من این گونه به جد

در دیار رویاهای خویش با تو درنگ می کنم!

احمد شاملو

کی بود منو صدا زد ؟ چشم حتما می پیوندم به جمع شما

اینک در جاده سرنوشت خودتنها مینشینم وچشم به راه پرپیچ و خم تقدیر...
دست به آسمان بلند میکنم و زمزمه کنان فریاد میزنم:
تنهــــــــــــــــــــــــــــــــــا هستم،تنهای تنها
مــــــــــــــــــــــرا دریابید.......

در این دنیای وانفسا
فقط یاد خداست هر روز دلم را میکند ارام
خدایی که اوون بالاست خودش میبینه دنیارو
دیگه خسته شده اونم از این موجود دوپا....
عمه جون بیتاناز