بهار(مامان علی کوچولو) :
بهزاد لابی :
سلام دوستان بحث خوب و کاملی بود و از خوندنش لذت بردم. تقریبا همه جور نظری توی این بحث مطرح شد و هر کدوممون با دید خودش نقاط قوت و ضعف هر دیدگاهی رو سنجید. امیدوارم بازم از این بحث های آرام و محترمانه اینجا زیاد ببینیم
نظر شخصی من هم در مورد این مسائل این هست که معمولا جوامع با توجه به آستانه تحمل و قدرت فرهنگی خودشون میتونن طیف های مختلفی از نگاه ها و فرهنگ ها رو در خودشون جای بدن، بدون اینکه این طیف ها مشکل حادی برای هم بوحود بیارن.
مورد بعدی هم این هست که ما توی هر جامعه ای که هستیم یک توازنی بین آزادی و امنیت بوجود میاریم. در واقع ما انسانها با وجود آوردن جوامع و قوانین سعی کردیم که داوطلبانه بخشی از آزادیمون رو بدیم و به جاش امنیت بگیریم. مثال ساده ش حتی چراغ راهنمایی هست. انسانها ذاتن دوست ندارن که سر چهارراه توقف کنند! اما این آزادی رو دادن و در عوضش امنیت و آسایش گرفتن که خطر کمتری بوجود بیاد.
حالا بازم جوامع مترقی میتونن از امنیت و آزادی بیشتری برخوردار باشند و جایی که همه انسانها از حقوق برابر برخوردار باشن اتفاقا خوبی ها اخلاقی، دینی و ... بهتر خودشون رو نشون میده.
در برابرش وقتی جامعه ای به گروه خاصی امکانات بیشتری چه از نظر مادی، چه از نظر قدرت های خاص اختصاص میده، کم کم اون جامعه رو به زوال میره.
مدل حرفهاتون مثل استاد های دانشگاه بود آفرین
ایشششششششش پررو ش نکن بهار جون الان دوباره توهم میزنه
