با شروع مدارس وسواسی بین مادران اطراف خودم دیدم که می خواهند بهترین مدرسه را برای فرزندانشان انتخاب کنند. این وسواس مخصوصا در بین مادرانی که قرار است فرزندانشان برای اولین بار به مدرسه بروند خیلی شدید بود. حتی بعضی از مادرها از یک سال قبل شروع به تحقیق از اطرافیان و جستجو د ر اینترنت کرده بودند.
برای همین در صدد برآمدم که تجربیات خودم را با شما در میان بگذارم. البته ناگفته نماند که شبکه اجتماعی مدرسه کلوب خیلی مفید بود. به نظر من هر پدر و مادری که فرزند دانش آموز دارد باید حتما شبکه اجتماعی مدرسه کلوب را بشناسد. کلیپ انتخاب مدرسه مناسب ، مرحله به مرحله توضیحات خوب و مفیدی در این باره داده است.
خوب برگردیم سر مطلب اصلی "مدرسه ایده‌آل یک مادر منطقی" چگونه مدرسه ای است؟
مادر باید قبل از اینکه به مدرسه فکر کنه، به فرزند خودش نگاه کنه، بعد به جیبش نگاه کنه، بعد به فرهنگش و در آخر به مدرسه.
این 4 فاکتور را با هم بررسی می کنیم.
نگاه به فرزند:
این موضوع بسیار مهم است. یک مادر منطقی باید پاسخ این سوالات را بداند: فرزند من در چه زمینه ای توانایی بیشتری دارد؟ فرزند من استعداد چه کارهای را دارد و استعداد چه کارهای را ندارد. فرزند من به چه کارهای علاقه دارد و به چه کارهای علاقه ندارد؟
نگاه به جیب و کیف پول:
بگذارید خاطره ای برای شما تعریف کنم: در بین همسایه ها خانواده بسیار ثروتمندی زندگی می کند که یک مستخدم دارند. مستخدم در خانه آنها و با آنها زندگی می کند و هزینه تمام امور مستخدم نیز با خانواده مالک خانه است. یکی از این هزینه ها شهریه مدرسه بچه های مستخدم است. در زمان مدرسه رفتن بچه ها، مستخدم و صاحبخانه که شخص بسیار نازنینی است تصمیم گرفتن فرزند خانواده و فرزند مستخدم در یک مدرسه غیر انتفاعی منطقه 1 ثبت نام شوند تا بقول خودشان با هم بروند و با هم بیایند. اینکار انجام شد. نتیجه این بود که فرزند مستخدم تا مرز نابودی رفت.... مدرسه هر دو مادر را خواست و پرونده هر دو دانش آموز را به آنها داد و عذر هر دو را خواست و مشاور مدرسه گفت:" هر چه زودتر این دو بچه را از هم جدا کنید."
واقعیت های را باید پذیرفت. اگر واقعیت را نپذیریم، چکشی می شود و بر فرق سرمان فرود می آید. همه ما توانایی فرستادن فرزندانمان را به بهترین مدرسه غیردولتی شهر نداریم. همه بچه ها نابغه و با استعداد و با علاقه نیستند. یکی از این بچه ها می تواند فرزند ما باشد. لازم نیست حتما یک دانش آموز ظاهری شبیه به کودکان سندرم داون داشته باشد تا به بی استعدادی او پی ببریم. بیشتر ما توانایی پرداخت شهریه باشگاه های مختلف را نداریم و نمی توانیم از عهده هزینه های رنگارنگ کلاسهای فوق برنامه بر بیاییم. پس مدرسه ای را انتخاب کنیم که در حد توانمان باشد.
نگاه به فرهنگ:
خانواده های را دیده ام که از نظر مالی متمکن و دارا هستند. فرزند بسیار با استعداد و باهوشی هم دارند. خانواده بسیار مذهبی و سنتی است و فرزند خود را در مدرسه غیردولتی که کلاس موسیقی جز ثابت فوق برنامه است و زنگ ورزش هم دانش آموزان را به استخر می برند و یک کلاس حرکات موزون هم در مدرسه دایر است. خانواده به مدیر مدرسه می گوید:" لطفا بچه من را در کلاس موسیقی و استخر و حرکات موزون ثبت نام نکنید. مدرسه شما زیارت عاشورا و دعای کمیل هم دارد؟"
به سادگی از این موضوعات نگذرید. این مسائل بسیار مهم است. فرهنگ مدرسه باید در راستای ارزش های خانواده باشد.
نگاه به مدرسه:
خوب حالا رسیدیم به آخرین فاکتور: مدرسه باید چگونه باشد؟ مدرسه باید فضایی اختصاصی برای یک مدرسه را داشته باشد. کلاسهای پرنور، حیاط برای بازی و ورزش، از تجهیزات مدرن برای آموزش استفاده کند مثلا کلاسها حداقل نیمه هوشمند باشد، بهتر است مدرسه کلاسهای فوق برنامه فعال داشته باشد. مدرسه در فاصله مناسبی از منزل باشد که دسترسی به آن آسان باشد و دانش آموز مدت زمان زیادی را در مسیر سپری نکند.
در شبکه اجتماعی مدرسه کلوب مقاله بسیار مفیدی به نام ویژگی های یک مدرسه خوب می تواند کمک زیادی به شما بکند.
