مشاعره

دوستان بفرمایین مشـــــــــــــــــــــــــاعره



آخرین حرف هر بیت شروع بیت بعدی است 



.

.

.

.

من هیچ نگویم که مرا آنکه سرشت 



از اهل بهشت کرد یا دوزخ زشت 

در ازل هر کو به فیض دولت ارزانی بود
تا ابد جام مرادش همدم جانی بود

شربتی ازلب لعلش نچشیدیموبرفت
روی مه پیکراوسیرندیدیموبرفت

تدبیر کند بنده و تقدیر نداند
تدبیر به تقدیر خداوند چه ماند



ماشاا... جمع شاعرا جمع شد و حیف که من باید برم 
ببخشید لذت بردم
ممنون

دلم که لاف تجرد زدی کنون صد شغل
به بوی زلف تو با باد صبحدم دارد

رها جون
دال

دی وعده داد وصلم و درسر شراب داشت
امروز تا چه گوید و بازش چه در سر است

دل من در هوای روی فرخ
بود آشفته همچون موی فرخ

خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد
ساحت کون و مکان عرصه میدان تو باد

در چین طره تو دل بی حفاظ من
هرگز نگفت مسکن مالوف یاد باد

دل سراپرده محبت اوست
دیده آینه دار طلعت اوست

من خیلی ذهنم اماده مشاعره باقوانین نیست ببخشیددیگه
به قول اقای مهندس قافیه که تنگ بیاددیگه یه بیتی میگم
حالااگه بهم میخوره ریتمش من دیگه نگم

رهاجون بگو عیبی نداره خودمونیم
خوش میگذره

تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد
وجود نازکت آزرده گزند مباد

دیدی ای دل که غم عشق دگر بار چه کرد
چون بشد دلبر و با یار وفادار چه کرد

دوش دیدم که...درمیخانه زدند
گل آدم بسرشتندوبه پیمانه زدند
فکرنکنیدمن یادم رفته این جاخالیارو واسه شماهامعماطرح کردم ههههههه

دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

در این چمن چو درآید خزان به یغمایی
رهش به سرو سهی قامت بلند مباد

درخت دوستی بنشان که کام دل ببار آرد
نهال دشمنی بر کن که رنج بیشمار آرد

رهاجون؟؟؟

بیا جا خالی معمایی بگوو