مشاعره

دوستان بفرمایین مشـــــــــــــــــــــــــاعره



آخرین حرف هر بیت شروع بیت بعدی است 



.

.

.

.

من هیچ نگویم که مرا آنکه سرشت 



از اهل بهشت کرد یا دوزخ زشت 

تا چند گرد کعبه بگردم به بوی دل؟
تا کی به سینه سنگ زنم ز آرزوی دل؟


یک لحظه همزمان شد ببخشید هم جواب انسی خانم و هم جواب مونا خانم رو مجبور شدم بدم

مهندس با ل که خیلی سخت شد

شعر نو هم قبوله ایا؟

لیلی وش من به حال زارم بنگر
مجنون زمانه از برای تو شدم

لاف عشق و گله از یار زهی لاف دروغ
عشق بازانی چنین مستحق هجرانند

معمولاً با شعر سنتی مشاعره میکنن 

ولی وقتی قافیه کم بیاد شاید بشه کاریش کرد 

چرا که نه 

اونم شعره دیگه

ولی زمان ما رسم نبود

در دست گلی دارم این بار ک می ایم

کان را به تو بسپارم این بار ک می ایم

اصلا نمیتونم ازکاراش سردربیارم
زنگ میزنه بهم میگه دوست ندارم

ما آزموده‌ایم در این شهر بخت خویش
بیرون کشید باید از این ورطه رخت خویش

شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست
صلای سرخوشی ای صوفیان باده پرست

تا کی از سیم و زرت کیسه تهی خواهد بود
بنده من شو و برخور ز همه سیمتنان

شب شب شعروشور شب شب ماه ونوره

بایارقرارگذاشتم دیرکرده راهش دوره

نومید مشو جانا کاومید پدید آمد
اومید همه جان‌ها از غیب رسید آمد

هر چند پیر و خسته دل و ناتوان شدم
هر گه که یاد روی تو کردم جوان شدم

الفرار من رفتم

در شاهراه دولت سرمد به تخت بخت
با جام می به کام دل دوستان شدم