نظرتون راجع به این جمله چیه؟

یه نکته دیگه این که اصلا درست نمیدونم که از اخر به اول یه موضوعی نگاه کنم
هی خودمو تو زمان های مختلفی قرار بدم و ببینم که اون موقع اگر فلان جور بود چه میکنم
واسه هر مساله ای میشینم فکر میکنم و تلاشمو میکنم بهترین تصمیمو بگیرم حالا بعدش اگر مشکلی پیش اومد همون موقع بهش فکر میکنم و یه راه حلی واسش پیدا میکنم. واسه چی از الان ذهنمو درگیر اتفاقی که نیفتاده و شاید هیچ وقت نیفته بکنم. این از ته به سر موضوعات رو نگاه کردن وسواس فکریه,باعث میشه ادم دایم تو تردید و دودلی باشه,قاطعیت تو تصمیم گیری رو میاره، پایین

بعدشم این که تعقل هم اندازه ای داره گاهی هم باید ریسک کرد باید دل داد توکل کرد. هر کدوم از اینا به اندازه و به جای خودشون باید باشن,اون وقت اگه اقدام هم به نتیجه ی خوبی نرسید اسیب هاش واسه ادم کمتره