نوستالژی های زمان ما

یاد اون روزها بخیر ...........

 چقدر حرص میخوردیم که ملوان زبل زودتر اون اسفناجه رو بخوره و حال اون طرف رو بگیره

يادش بخير، چرخ فلکی که چرخو فلکش رو میاورد 4 تا جا بیشتر نداشت و با دست میچرخوندش.

يادش بخير، همیشه کفش پاشنه بلندای مامانمونو می پوشیدیم و احساس بزرگی بهمون دست میداد.

يادش بخير، چکمه پلاستیکی که مامانا از کفش ملی میخریدند پامون میکردند.

يادش بخير، فیلم ویدئو که یواشکی زیرپیرهنمون قایم می کردیم؛بعدم می گفتیم کیفیتش آینه س!

يادش بخير، جنازه از ویدئو راحت تر جا به جا می شد!

يادش بخير، شیشه های همه خونه ها چسب ضربدری داشت.

يادش بخير، تا پلیس میدیدم صدای ضبط ماشین رو کم میکردیم!

يادش بخير، که چه حالی ازت گرفته می شد وقتی تعطیلات عید داشت تموم می شد و یادت می آمد پیک نوروزیت را با اون همه تکالیفی که معلمت بهت داده رو هنوز انجام ندادی واقعا که هنوزم وقتی یادم می یاد گریه ام می گیره.

يادش بخير، انگشتامونو تو هم کلید میکردیم یکیشونو قایم میکردیم اینو میخوندیم: بر پاااا….بر جاااا…. کی غایبه؟ مرجاااان…دروغ نگو من اینجااام…

يادش بخير، چقدر زجر آور بود شنیدن آهنگ مدرسه ها وا شده اونم صبح اول مهر.

يادش بخير، به زور می بردنموم نماز،ما هم برای اینکه نریم می رفتیم تو دستشویی ها قایم می شدیم!

يادش بخير، توی سریال در پناه تو وقتی بابای مریم سیلی آبداری زد به رامین چقدر خوشحال شدیم!

يادش بخير، سریال روزی روزگاری که پخش میشد تیکه کلام رایج بین مردم شده بود “التماس نکن”

يادش بخير، تو بلفی و لیلیبیت.. عمو دکتره همیشه مست و پاتیل بود! دماغش همیشه قرمز بود و بطری مشـروبـش دستش!

يادش بخير، زنگ آخر که می شد کیف و کوله رو مینداختیم رو دوشمون و منتظر بودیم زنگ بخوره تا اولین نفری باشیم که از کلاس میدوه بیرون.

يادش بخير، خانواده آقای هاشمی رو که میخواستن از نیشابور برن کازرون، تو کتاب تعلیمات اجتماعی.

يادش بخير، آتروپات رو که گرم میکرد.

يادش بخير، سره كلاس انشاء كه میشد اگه نوشته بودیم دل تو دلمون نبود معلم صدا بزنه ولی اگه ننوشته بودیم زنگ استراحت دل درد میگرفتیم!

يادش بخير، یک مدت از این مداد تراش رو میزی ها مد شده بود هرکی از اونا داشت خیلی با کلاس بود.

يادش بخير، بازی اسم فامیل. میوه:ریواس. غذا:ریواس پلو…..!

يادش بخير، دبستان كه بودیم معلم بهداشت یه ساعتایی می اومد با مدادامون لای موهامونو نگاه می كرد.

يادش بخير، دخترا وقتی دامن می پوشیدن... مامانا مرتب تذکر می دادن: درست بشین دختر!!

يادش بخير، روی فیلمای عروسی، موقعی که دوماد داشت حلقه رو توی انگشت عروس می کرد؛ آهنگ یه حلقه طلایی معین و می ذاشتن.

يادش بخير، قبل از شروع برنامه یه مجری میومد اولش شعر می خوند بعد هم برنامه ها رو پشت سر هم اعلام می کرد…آخرشم می گفت شما رو به دیدن برنامه ی فلان دعوت می کنم..

يادش بخير، تو فیلم سازدهنی مرده با دوچرخه توکوچه ها دور میزدو میخوند:دِریااااااا موجه کا کا.. دِریا موجه.

يادش بخير، تو نیمکت ها باید سه نفری می نشستیم بعد موقع امتحان نفر وسطی باید میرفت زیر میز.

يادش بخير، این آواز مُد شده بود پسرا تو کوچه میخوندن: آآآآآی نسیم سحری صبر کن، مارا با خود ببر از کوچه ها،آآآی…

يادش بخير، سرمونو می گرفتیم جلوی پنکه می گفتیم: آ آ آ آ آ آآآآآ

يادش بخير، مراد برقی عاشق محبوبه بود، وقتی سریال مراد برقی شروع میشد پرنده تو خیابونها پر نمی‌زد.

يادش بخير، نوک مداد قرمزای سوسمار نشانُ که زبون میزدی خوش رنگ تر میشد

 بیگلی بیگلی و انگوری رو یادتونه؟؟؟؟؟؟؟؟

 بارباپاپا عوض میشه....................... ما بودیم حیرت از پیشرفت تکنولوژی!!!!!!!!

 آقا اجازه هولم نکن..................دستو پامو گم نکن

 لی لی لی لی لی
 لی لی لی حوضک

علی کوچولو
این مرد کوچک

علی کوچولو
چه خوب و نازه

واسمون داره
حرفای تازه

نه قهرمانه
نه خیلی ترسو

نه خیلی پر حرف
نه خیلی کمرو

خونه شون در داره
در خونشون کلون داره
ایوون داره

اتاقش طاقچه داره
حیاطش باغچه داره

باغچه ای داره گل گلی
کنار حوضش بلبلی
لای لای لای

(انصافا فکر نمیکردم همه شعرش یادم باشه)

 زبل خان اینجا
زبل خان اونجا
زبل خان همه جا

 وای رامکال رو یادتونه ...تو حیاط رو اون درخته لونه اش بود

 عــــــــــــاشق بامزی و اون شلمان بودم
یادتونه بعد این کارتون به هرکی زیاد می خوابید میگفتن شلمان ساعتش زنگ زده ؟؟؟؟؟؟؟؟؟

آآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآخی

 بنر و عمو جغذ شاخ دار رو یادتونه.........

هنوزم وقتی یادم میافته وقتی عمو جغد شاخ دار مرد و بنر داد میزد عمو جغد  شاخ دار ...تو نباید بمیری و گریه میکرد من مثل ابر بهاری های های گریه میکردم خنده ام میگیره ..خداییش چقدر ساده بودیم ...

 یادتونه خانوم رضایی میگفت : کوچولو با شما هستم ...آها با شما

ما هم میگفتیم : ما
میگفت : آره با شما هستم برو عقب تر بشین ..نه بازم عقب تر ..حالا شد
ما هم ساده میچسبیدیم بیخ دیوار که نکنه لج کنه کارتون نذاره

 عجب دلاوری بود این لوک خوش شانس

 خونه مادر بزرگه هزار تا قصه داره
خونه مادر بزرگه شادی و غصه داره

دل وقتی مهربونه
شادی میاد تو خونه

خوشبختی از رو دیوار
سر میکشه تو خونه

و.....

به حافظه ام امیدوار شدم

 معاون کلانتر رو یادتونه

 جیمبـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــو

وای الهه عالی بود خیلی دلم تنگ شد واسشون

 گالیور و اون مرده که میگفت :من میدونستم ..ما موفق نمی شیم