کافه نویسندگان

مهرنوش سرجان هم برای من تا حد زیادی قابل پیش بینی هست. اما پلین تنها شخصیتی توی داستانت هست که همه ابعاد وجودش رو به تصویر کشیدی. از علایق شخصی تا رابطه با برادر. کلا زندگی چالش برانگیزی براش در نظر گرفتی و این چالش ها و عکس العمل اون نسبت به این اتفاقات باعث شده که ما اونو توی شرایط غم، ابهام، استیصال، شادی، شوک، سیاست ورزی و ... ببینیم. دارک اسلو هم بعد از پلین به بخشهایی از شخصیتش پرداختی اما سر جان رو ما بیشتر توی میدان جنگ دیدیم. برای همین توی بعضی شرایط نمی تونیم تصورش کنیم که چیکار می کنه. در مورد سیمون هم همینطور یا شاردل...مثلا داستانهای حول محور مادونا خیلی بیشتر از لابر بود با اینکه مادونا شخصیت فرعی تری محسوب میشه اما شما توی صحنه های زیادی دیدینش و من تصور می کنم خواننده می تونست شاهد بزرگ شدن مادونا باشه(اگه با این شخصیت کانکت شده بود) پس اگه می خوایم شخصیتها خوب در بیان براشون چالش و داستان ایجاد کنید و توی شرایط متنوع واکنش هاشون رو بنویسید.