کافه نویسندگان

مهرنوش :

فرک (Ferak) :

نوشان انگار تا دقیقا آدرس ندی، مهرنوش راضی نمیشه.
از اونجا که بحث الان حالت نظرسنجی و همفکری داره بگم که من خودم دوست ندارم پایان داستان با جادوی کتیبه باشه و دلم میخواد به روابط انسانی و قوانین حاکم بر دنیا مربوط باشه مثلا توی گیم او ترونز دیدیم کسی سری رو به ناحق با یک شمشیر زد و به ناحق سرش زده شده(مثالهای دقیق نزنید خطر اسپویل شدن نوشان). من از این نوع اشارات خوشم میاد وهمیشه توی داستان خودمون از اینجور اتفاقات و منطق خوشم اومده. الانم دلم میخواد پایان داستان ما یک قانون طبیعی رو اثبات کنه. یعنی توی ماجراهای پیش رو یک همچین معانی مستتِر باشه. مثلا یکی از پایان های جالب قابل تصور برای من جلوگیری از نصب اخرین کتیبه توسط اسپروس که سمبل نیکی الان میتونه باشه توی داستان و دیگه معصوم هم نیست و گرگ بارون دیده شده، در کنار این، اتحاد همه دشمنهای دیروز و با ایجاد یک هدف مشترک (حتی کولیز ها ، تایگسترها، جادوی مردان بی سرزمین و هر کسی توی قاره نوین هست) تلاش کنن و به زحمت یا به پایان با پیروزی برسن یا در حال تلاش و هاله ای از ابهام داستان تموم شه.
این بود نظر من

فرک جون باز هم نظر شخصی من این بوده که داستان رو بیش از حد شیرین و عاقبت به خیر تموم نکنیم یعنی به زبون خودمون هندی نشه یهو 

اول اینکه من توی ذهنم اینطور نبود که باسمن ها و متحداشون زورشون از ما 4 اقلیم روی هم و متحد اکسیموس بیشتره. حتی تو همین شرایط جنگی. یعنی اگه شرایط صلح بود و ما 4 تا متحد میشدیم که حتما میتونستیم باسمن ها رو بخوریم. اصلا تصویر اینچنین اقتداری براشون نساختیم که باید درست بشه. همین الانم فرمانده ها با اینکه اوضاع خیلی پیچیده ست همچین تصویری ندارن که اگه اونا جادو نداشته باشن دقیقا چی میشه.  خب منو به شک انداختی بهزاد چون من یادمه که قرار بود نشون بدیم باسمن ها از مت وی ترن و ما رو میترسونن. هر چند اگه قرار باشه قدرتشون اندازه ما باشه هم به کلیت داستان و جذابیت داستان صدمه نمیزنه. پس بهتره سر این موضوع توافق کنیم که تو روند داستان دو گانگی ایجاد نشه.

دوم اینکه در مورد جادوی سیاه و دو برابر شدن قدرت اونا و چیزای دیگه که اصلا توی داستان صحبتی نشده، اگر قرار شد جادوی سیاه بمونه، میشه هر جوری که دوست داشتیم تعریفش کنیم. بازم میگم در مورد دوبرابر شدن صحبتی نشده ولی در مورد به کار افتادن جادوی سیاه وقتی آخرین کتیبه پیدا بشه صحبت کردیم. یا بهتره بگم من صحبت کردم. ولی مشخص نکردم چه جادویی. علت این کارم هم کمک به روند داستان بوده چون توافقمون بود. الانم ترجیح میدم این جادوی سیاه فعال شه حالا چه جادویی باشه، میتونیم روش توافق کنیم

سوم اینکه ما میخوایم روی یه پایان توافق کنیم در حالی که دستکم من در مورد اینکه دو قسمت دیگه میخواد چی بشه هم هیچی نمیدونم. اصلا نمیدونم قضیه موناگ و ریورزلند جایی بسته شده و مشخصه میخواد چی بشه؟ ریورزلند قراره تو کدوم جبهه بجنگه؟ سیلورپاین قراره تو کدوم جبهه بجنگه؟ آکوییلا میره کامل توی تیم باسمن ها؟ یا کودتا پیروز میشه یا ...؟  چه خوب که نمیدونی میتونم سورپرایزت کنم 
همه اینا روی اینکه جنگ چطوری پیش میره خیلی بیشتر تاثیر داره تا قدرت جادوی سیاه یا احیانا جادوی کتیبه گل سوزان. موافقم

در مورد آخر هم من فکر میکنم حالا که بیش از دو سال هست که داستان رو کنار هم نوشتیم، حتما باید پایانش رو جوری در نظر بگیریم که واقعا از دید همه حماسی و جذاب باشه و وقتی به یاد این داستان میفتیم از چنین پایانی لذت ببریم. من فکر میکنم هیچ کدوم از ایده ها الان اون کشش رو ندارن. چه گشتن دنبال یه کتیبه ای که تا این لحظه اصلا جمله ای در مورد خیلی خاص بودنش گفته نشده، چه جادوی سیاه که نمیدونیم قراره چطور از پسش بر اومد.
البته حضور مرغ دانا و شیروز رو هم باید منطقی کنیم که توی قسمت های آخر قراره ازشون استفاده بشه.
و البته مشخصه که هر اقلیمی برای خودش یه پایان شخصی هم کنار گذاشته، اما لازم نیست که این پایان شخصی حتما پایان کلی رو تحت تاثیر قرار بده.

فرک (Ferak) :

از اونجا که بحث الان حالت نظرسنجی و همفکری داره بگم که من خودم دوست ندارم پایان داستان با جادوی کتیبه باشه و دلم میخواد به روابط انسانی و قوانین حاکم بر دنیا مربوط باشه مثلا توی گیم او ترونز دیدیم کسی سری رو به ناحق با یک شمشیر زد و به ناحق سرش زده شده(مثالهای دقیق نزنید خطر اسپویل شدن نوشان). من از این نوع اشارات خوشم میاد وهمیشه توی داستان خودمون از اینجور اتفاقات و منطق خوشم اومده. الانم دلم میخواد پایان داستان ما یک قانون طبیعی رو اثبات کنه. یعنی توی ماجراهای پیش رو یک همچین معانی مستتِر باشه. مثلا یکی از پایان های جالب قابل تصور برای من جلوگیری از نصب اخرین کتیبه توسط اسپروس که سمبل نیکی الان میتونه باشه توی داستان و دیگه معصوم هم نیست و گرگ بارون دیده شده، در کنار این، اتحاد همه دشمنهای دیروز و با ایجاد یک هدف مشترک (حتی کولیز ها ، تایگسترها، جادوی مردان بی سرزمین و هر کسی توی قاره نوین هست) تلاش کنن و به زحمت یا به پایان با پیروزی برسن یا در حال تلاش و هاله ای از ابهام داستان تموم شه.
این بود نظر من

مهرنوش :

در کل من از بکار گیری جادو ها بعنوان ابزاری که در دنیای حقیقی قابل رویارویی با توان انسانی باشه موافقم، مثلا در گیم او ترونز حضور اژدها مجیک بود ولی هیچ وقت باعث پیروزی مطلق نبود و انسانها می تونستن یکجوری به تعادل بکشوننش
و بدون اون هم می شد داستان جلو بره، من با این رویه موافقم ولی اینکه جادوی سیاه بیاد و ما با شیروز و مرغ دانا خنثی کنیم که دیگه می شه انسانها تو حاشیه و جادوها بیوفتن به جون هم، اصلا موافق نیستم.

نوشان :من در کل با به خاک و خون کشیده شدن تا یه حدی موافقم مثلا از 5 تا شخصیت اصلی 3 تاشون میتونن بمیرن و کلی اقلیم میتونه نابود بشه و اینا
ولی ته تهش یه چیزی بمونه یه امیدی چیزی

نوشان :

اول اینکه من توی ذهنم اینطور نبود که باسمن ها و متحداشون زورشون از ما 4 اقلیم روی هم و متحد اکسیموس بیشتره. حتی تو همین شرایط جنگی. یعنی اگه شرایط صلح بود و ما 4 تا متحد میشدیم که حتما میتونستیم باسمن ها رو بخوریم. اصلا تصویر اینچنین اقتداری براشون نساختیم که باید درست بشه. همین الانم فرمانده ها با اینکه اوضاع خیلی پیچیده ست همچین تصویری ندارن که اگه اونا جادو نداشته باشن دقیقا چی میشه.  خب منو به شک انداختی بهزاد چون من یادمه که قرار بود نشون بدیم باسمن ها از مت وی ترن و ما رو میترسونن. هر چند اگه قرار باشه قدرتشون اندازه ما باشه هم به کلیت داستان و جذابیت داستان صدمه نمیزنه. پس بهتره سر این موضوع توافق کنیم که تو روند داستان دو گانگی ایجاد نشه.

دوم اینکه در مورد جادوی سیاه و دو برابر شدن قدرت اونا و چیزای دیگه که اصلا توی داستان صحبتی نشده، اگر قرار شد جادوی سیاه بمونه، میشه هر جوری که دوست داشتیم تعریفش کنیم. بازم میگم در مورد دوبرابر شدن صحبتی نشده ولی در مورد به کار افتادن جادوی سیاه وقتی آخرین کتیبه پیدا بشه صحبت کردیم. یا بهتره بگم من صحبت کردم. ولی مشخص نکردم چه جادویی. علت این کارم هم کمک به روند داستان بوده چون توافقمون بود. الانم ترجیح میدم این جادوی سیاه فعال شه حالا چه جادویی باشه، میتونیم روش توافق کنیم

سوم اینکه ما میخوایم روی یه پایان توافق کنیم در حالی که دستکم من در مورد اینکه دو قسمت دیگه میخواد چی بشه هم هیچی نمیدونم. اصلا نمیدونم قضیه موناگ و ریورزلند جایی بسته شده و مشخصه میخواد چی بشه؟ ریورزلند قراره تو کدوم جبهه بجنگه؟ سیلورپاین قراره تو کدوم جبهه بجنگه؟ آکوییلا میره کامل توی تیم باسمن ها؟ یا کودتا پیروز میشه یا ...؟  چه خوب که نمیدونی میتونم سورپرایزت کنم 
همه اینا روی اینکه جنگ چطوری پیش میره خیلی بیشتر تاثیر داره تا قدرت جادوی سیاه یا احیانا جادوی کتیبه گل سوزان. موافقم

در مورد آخر هم من فکر میکنم حالا که بیش از دو سال هست که داستان رو کنار هم نوشتیم، حتما باید پایانش رو جوری در نظر بگیریم که واقعا از دید همه حماسی و جذاب باشه و وقتی به یاد این داستان میفتیم از چنین پایانی لذت ببریم. من فکر میکنم هیچ کدوم از ایده ها الان اون کشش رو ندارن. چه گشتن دنبال یه کتیبه ای که تا این لحظه اصلا جمله ای در مورد خیلی خاص بودنش گفته نشده، چه جادوی سیاه که نمیدونیم قراره چطور از پسش بر اومد.
البته حضور مرغ دانا و شیروز رو هم باید منطقی کنیم که توی قسمت های آخر قراره ازشون استفاده بشه.
و البته مشخصه که هر اقلیمی برای خودش یه پایان شخصی هم کنار گذاشته، اما لازم نیست که این پایان شخصی حتما پایان کلی رو تحت تاثیر قرار بده.

نوشان :

مهرنوش :

در کل من از بکار گیری جادو ها بعنوان ابزاری که در دنیای حقیقی قابل رویارویی با توان انسانی باشه موافقم، مثلا در گیم او ترونز حضور اژدها مجیک بود ولی هیچ وقت باعث پیروزی مطلق نبود و انسانها می تونستن یکجوری به تعادل بکشوننش
و بدون اون هم می شد داستان جلو بره، من با این رویه موافقم ولی اینکه جادوی سیاه بیاد و ما با شیروز و مرغ دانا خنثی کنیم که دیگه می شه انسانها تو حاشیه و جادوها بیوفتن به جون هم، اصلا موافق نیستم.

ببین مرغ دانا ناتارها و شیروز همه و همه فقط ابزارن این انسانها هستند که تصمیم میگیرن از این ابزارها چه طور استفاده کنند منم دلم نمیخواد جادو خیلی پررنگ باشه ولی به عنوان ابزار جنگی دوست دارم وجود داشته باشن در همین حد که تا الان وجود داشتن. مثل نقش جادوگر دزرت لند که خیلی هم پر رنگ نبود

اگه قرار بود وجود نداشته باشن به نظرم دلیلی نداشت انقدر زمان ها و مکانها و اتفاقات و تخیلی کنیم میتونستیم یه داستان معمولی بنویسیم مثلا در مورد جنگ جهانی سوم

مهرنوش :

من با نوشان موافقم، روایت داستان ما اینطور بوده که باسمن ها اهریمن داستان بودن و همیشه چهره ی قوی ای ازشون ترسیم شده، حالا اونها هم متحد های زیادی دارین و سالها برای این جنگ برنامه ریزی کردن پس به نظر من دلیلی نداره که ارزیابی اونها از ریشه اشتباه باشه و از ما قوی تر نباشن! کسی در حالی که به پیروزی امیدوار نیست که لشکر کشی نمی کنه! حتمن به این نتیجه رسیدن که با توجه به پیشرفت های نظامی که کردن زورشون می چربه

نوشان :

اول اینکه من توی ذهنم اینطور نبود که باسمن ها و متحداشون زورشون از ما 4 اقلیم روی هم و متحد اکسیموس بیشتره. حتی تو همین شرایط جنگی. یعنی اگه شرایط صلح بود و ما 4 تا متحد میشدیم که حتما میتونستیم باسمن ها رو بخوریم. اصلا تصویر اینچنین اقتداری براشون نساختیم که باید درست بشه. همین الانم فرمانده ها با اینکه اوضاع خیلی پیچیده ست همچین تصویری ندارن که اگه اونا جادو نداشته باشن دقیقا چی میشه.  خب منو به شک انداختی بهزاد چون من یادمه که قرار بود نشون بدیم باسمن ها از مت وی ترن و ما رو میترسونن. هر چند اگه قرار باشه قدرتشون اندازه ما باشه هم به کلیت داستان و جذابیت داستان صدمه نمیزنه. پس بهتره سر این موضوع توافق کنیم که تو روند داستان دو گانگی ایجاد نشه.

دوم اینکه در مورد جادوی سیاه و دو برابر شدن قدرت اونا و چیزای دیگه که اصلا توی داستان صحبتی نشده، اگر قرار شد جادوی سیاه بمونه، میشه هر جوری که دوست داشتیم تعریفش کنیم. بازم میگم در مورد دوبرابر شدن صحبتی نشده ولی در مورد به کار افتادن جادوی سیاه وقتی آخرین کتیبه پیدا بشه صحبت کردیم. یا بهتره بگم من صحبت کردم. ولی مشخص نکردم چه جادویی. علت این کارم هم کمک به روند داستان بوده چون توافقمون بود. الانم ترجیح میدم این جادوی سیاه فعال شه حالا چه جادویی باشه، میتونیم روش توافق کنیم

سوم اینکه ما میخوایم روی یه پایان توافق کنیم در حالی که دستکم من در مورد اینکه دو قسمت دیگه میخواد چی بشه هم هیچی نمیدونم. اصلا نمیدونم قضیه موناگ و ریورزلند جایی بسته شده و مشخصه میخواد چی بشه؟ ریورزلند قراره تو کدوم جبهه بجنگه؟ سیلورپاین قراره تو کدوم جبهه بجنگه؟ آکوییلا میره کامل توی تیم باسمن ها؟ یا کودتا پیروز میشه یا ...؟  چه خوب که نمیدونی میتونم سورپرایزت کنم 
همه اینا روی اینکه جنگ چطوری پیش میره خیلی بیشتر تاثیر داره تا قدرت جادوی سیاه یا احیانا جادوی کتیبه گل سوزان. موافقم

در مورد آخر هم من فکر میکنم حالا که بیش از دو سال هست که داستان رو کنار هم نوشتیم، حتما باید پایانش رو جوری در نظر بگیریم که واقعا از دید همه حماسی و جذاب باشه و وقتی به یاد این داستان میفتیم از چنین پایانی لذت ببریم. من فکر میکنم هیچ کدوم از ایده ها الان اون کشش رو ندارن. چه گشتن دنبال یه کتیبه ای که تا این لحظه اصلا جمله ای در مورد خیلی خاص بودنش گفته نشده، چه جادوی سیاه که نمیدونیم قراره چطور از پسش بر اومد.
البته حضور مرغ دانا و شیروز رو هم باید منطقی کنیم که توی قسمت های آخر قراره ازشون استفاده بشه.
و البته مشخصه که هر اقلیمی برای خودش یه پایان شخصی هم کنار گذاشته، اما لازم نیست که این پایان شخصی حتما پایان کلی رو تحت تاثیر قرار بده.

فرک (Ferak) :راستی مهرنوش ، دو بخش از ایده ت باعث میشه من خیلی گیج شم و متوجه منظورت نشم .
ایده تو:پیشنهاد من اینه که داستان جادوی سیاه رو بیخیال شیم، باسمن ها همینطوری بسیار قدرتمند باشن و ما رو درب و داغون کنن، ما با سختی زیاد بلاخره به آخرین کتیبه که درخاک سیلورپاین هست یه نام کل سوزان(نفت) دسترسی پیدا می کنیم و بازمانده های ما در داستان در آخرین محاصره با استفاده از آتش سوزی های گسترده نفتی راه نجاتی پیدا می کنن.
اول-می گی من دوست ندارم که داستان با نیروی مجیک و غیر انسانی تموم شه...در حالیکه توی ایده ت نیروی کتیبه گل سوزان هست که ورق رو برمی گردونه.
دوم- میگی نمیخوای داستان پایان پیروزی داشته باشه و همه نابود شن بهتره...بعد توی ایده ت با نیروی کتیبه راه نجاتی پیدا میشه...پس نابود نمیشن.

من اینطوری برداشت کردم که تو ایراداتی از نظرات دیگه می گیری که به سناریوی خودت هم وارده. حالا اگه توضیح بدی من متوجه اشتباه احتمالیم میشم. مرسی.

مهرنوش :

من با نوشان موافقم، روایت داستان ما اینطور بوده که باسمن ها اهریمن داستان بودن و همیشه چهره ی قوی ای ازشون ترسیم شده، حالا اونها هم متحد های زیادی دارین و سالها برای این جنگ برنامه ریزی کردن پس به نظر من دلیلی نداره که ارزیابی اونها از ریشه اشتباه باشه و از ما قوی تر نباشن! کسی در حالی که به پیروزی امیدوار نیست که لشکر کشی نمی کنه! حتمن به این نتیجه رسیدن که با توجه به پیشرفت های نظامی که کردن زورشون می چربه

بهزاد لابی :

مهرنوش :

من با نوشان موافقم، روایت داستان ما اینطور بوده که باسمن ها اهریمن داستان بودن و همیشه چهره ی قوی ای ازشون ترسیم شده، حالا اونها هم متحد های زیادی دارین و سالها برای این جنگ برنامه ریزی کردن پس به نظر من دلیلی نداره که ارزیابی اونها از ریشه اشتباه باشه و از ما قوی تر نباشن! کسی در حالی که به پیروزی امیدوار نیست که لشکر کشی نمی کنه! حتمن به این نتیجه رسیدن که با توجه به پیشرفت های نظامی که کردن زورشون می چربه

من فکر میکنم که اونا خیلی خودشون رو برای یه روز مهم قدرتمند کردن اما اینطور نبوده که از اولشم همه میدونستیم که قراره اونا بیان اینجا رو بگیرن و ما درگیر بازی های خودمون بودیم تا ببینیم کِی پیش میاد.

به نظر من دلیل اصلی حمله باسمن ها ریسک خیلی مهم روی دو تا کودتایی بوده که توش نقش دارن. اگه بخوایم فرض کنیم که این کودتاها به نتیجه نرسه و اون دو کشور در خدمت باسمن ها قرار نگیرن توی این جنگ و بازم اونا دست خیلی بالا داشته باشن که ما بدون یه نیروی ویژه هیچ شانسی نداشته باشیم، پس باید هر چهار ملکه و پادشاه قاره نوین رو بستری کنیم که چرا اصلا تو این سالها برای این موضوع فکری نمیکردن.

مهرنوش :

فرک (Ferak) :راستی مهرنوش ، دو بخش از ایده ت باعث میشه من خیلی گیج شم و متوجه منظورت نشم .
ایده تو:پیشنهاد من اینه که داستان جادوی سیاه رو بیخیال شیم، باسمن ها همینطوری بسیار قدرتمند باشن و ما رو درب و داغون کنن، ما با سختی زیاد بلاخره به آخرین کتیبه که درخاک سیلورپاین هست یه نام کل سوزان(نفت) دسترسی پیدا می کنیم و بازمانده های ما در داستان در آخرین محاصره با استفاده از آتش سوزی های گسترده نفتی راه نجاتی پیدا می کنن.
اول-می گی من دوست ندارم که داستان با نیروی مجیک و غیر انسانی تموم شه...در حالیکه توی ایده ت نیروی کتیبه گل سوزان هست که ورق رو برمی گردونه.
دوم- میگی نمیخوای داستان پایان پیروزی داشته باشه و همه نابود شن بهتره...بعد توی ایده ت با نیروی کتیبه راه نجاتی پیدا میشه...پس نابود نمیشن.

من اینطوری برداشت کردم که تو ایراداتی از نظرات دیگه می گیری که به سناریوی خودت هم وارده. حالا اگه توضیح بدی من متوجه اشتباه احتمالیم میشم. مرسی.

فرک جون من عمدا زیاد توضیح ندادم که با یک داستان از قبل نوشته شده روبرو نباشیم و دست و پای سایر نویسندگان رو نبندم.

منظورم در کل اینه که ما تا پیدا کردن آخرین کتیبه جنگ های بسیاری عمدتا با شکست و صحنه های حماسی و فداکاری های زیاد انجام می دیم تا در انتهای داستان به کتیبه دسترسی پیدا می کنیم، یعنی تا اینجا یعنی تا آخرین محاصره ما هر چی تلفات قرار بوده بدیم رو تقریبا دادیم.

بعدش افکت نفت ظاهر می شه که یک مجیک تمام عیار مثل جادوی سیاه یا مرغ دانا یا حتی خود کتیبه ها نیست.

یک چیز واقعی هست که مجیکش اینه که در اون زمان قابل دسترسی نبوده ولی خواننده امروزی می دونه که اگر نفت بود چکارهایی می شد باهاش کرد. و آتش سوزی هایی که برای قدیمی ها سورپرایز بزرگی بود باعث می شه بازمانده های کمی نجات پیدا کنن و اون امیدی که نوشان دوست داره در آینده ی قاره باشه با چند تا بازمانده نامدار حاصل بشه

من بکلی مخالف جادو نیستم ولی می گم سرنوشت داستان رو کلا مجیک و غیر منطقی نکنیم.

مهرنوش :

بهزاد لابی :

مهرنوش :

من همیشه اینطور فکر می کردم که حمله باسمن ها به قاره ما قطعی هست ولی زمانش معلوم نیست، یعنی برداشتم از روند داستان این بوده، جنگ در قاره نوین باعث شده که ما از میزان نفوذ اونها در فیلون و میسالا و دلیور و همینطور از میزان آماده سازی نظامی اونها بی خبر بمونیم و غفلت کنیم، اونها مسلما روی استفاده از خاک سیلورپاین و احتمالا روی ارتش سیلورپاین هم حساب کردن ولی روایت داستان نشون نمی ده که کودتای موناگ قابل پیش بینی و برنامه ریزی بوده! اصولا خروج شاردل از بارادلند اتفاقی شده، پس اونها خودشون رو برای جنگ حداقل با سه اقلیم کاملا آماده کردن

مهرنوش :

من همیشه اینطور فکر می کردم که حمله باسمن ها به قاره ما قطعی هست ولی زمانش معلوم نیست، یعنی برداشتم از روند داستان این بوده، جنگ در قاره نوین باعث شده که ما از میزان نفوذ اونها در فیلون و میسالا و دلیور و همینطور از میزان آماده سازی نظامی اونها بی خبر بمونیم و غفلت کنیم، اونها مسلما روی استفاده از خاک سیلورپاین و احتمالا روی ارتش سیلورپاین هم حساب کردن ولی روایت داستان نشون نمی ده که کودتای موناگ قابل پیش بینی و برنامه ریزی بوده! اصولا خروج شاردل از بارادلند اتفاقی شده، پس اونها خودشون رو برای جنگ حداقل با سه اقلیم کاملا آماده کردن