کافه نویسندگان

سلام به همه دوستان عزیزم

برای اینکه خط داستان گم نشه بهتره که یه جایی داشته باشیم تا در مورد داستان گاهی به بحث و گفتگو بنشینیم و چه جایی بهتر از کافه نویسندگان. قبلا این اتفاق در کافه گفتگو می افتاد که به دلیل حجم بالای مباحث، بحث تخصصی داستان نویسی در لابه لای بقیه صحبت ها گم می شد. 

خب در ابتدا من چند پیشنهاد دارم که اگه  دوستان موافق بودند بعد از تصویب اجرایی بشه.

پیشنهاد اول: برای تصویب هر پیشنهادی باید حداقل نیمی از دوستان با آن موافق باشند.

دوم: موضوع داستان نیز از این امر مستثنی نیست و برای موضوع داستان هم باید رای موافق نیمی از دوستان کسب گردد.

سوم: هر داستان روز شنبه شروع و در روز چهارشنبه خاتمه یابد.  اضافه نمودن تعداد روزها یا کاستن آن با رای نیمی از دوستان امکان پذیر است.

چهارم: در هر داستان نفراتی که در آن داستان خاص مشارکت مستمر داشته اند حق دارند در پایان بندی داستان هم شریک شوند. (کسی که کمتر از 4 پست در داستان داشته نمی تواند در پایان بندی مشارکت کند.) 

پنجم: هر داستان با 4 پست به پایان می رسد یعنی وقتی داستان رو به پایان می رود، با یک پست انتهای داستان بسته نشود و امکان اضافه کردن مطلب برا ی بقیه دوستان که در نوشتن داستان مشارکت مستمر داشته اند امکان پذیر باشد. 

حالا این آخری رو برای چی گفتم: مثلا ممکنه برای شما اصلا مهم نباشه چرا مهران رفت توی اون جریانو چی شد ولی یکی از دوستان  بخواد داستان رو از دید سوم شخص تعریف کنه(بهزاد) و بگه چرا اینطوری شد یا خیلی از بچه ها که فقط خواننده هستن منتظرن دلیل رو هم بخونن. یا مثلا توی این داستان آخر کسی بخواد تکلیف قسمت عاشقانه سامی و الکس رو روشن کنه.(خودم، شایلان، نوشان) پس انتهای داستان هم مشارکتی بسته شه.

ششم: اگر نشانه یا سرنخی در داستان ایجاد شد توسط شخص ایجاد کننده یا هر کدام از دوستان تکلیف اون قضیه هم روشن شه اینجوری نشه ته داستان یه سری چنگال کنار یه قبر بمونه یا مثلا اینکه چرا دهکده در نقشه نیست بی جواب باشه.) اینجوری داستان استخوان دار تر میشه.

در ابتدا هیئت نویسندگان اینجا نام نویسی کنن. ( کسانی که می خوان در داستان نویسی شرکت کنن.)

در صورت نام نویسی و شرکت نکردن در سه داستان پیاپی شخص از هیئت به طور خودکار حذف میشه و مجددا باید نام نویسی کنه.

لطفا اول نام نویسی کنید بعد  این شش پیشنهاد من رو به رای بگذارید. در صورتی که پیشنهادی دارید بنویسید تا در صورت تصویب اجرایی بشه.

متشکرم از همتون.

فرک (Ferak) : 
اولا عذر می خوام اگه نتونستم به جزییات این قسمت رو بنویسم. -فکر کردم بهتره سریعتر از بعد غصه دار داستان عبور کنیم-مهرمینا جون وقتی داستان رو خوندم دقیقا همین احساس رو دشتم و دلم می خواست با یه پست از این شرایط گذر کنیم و وارد اون قسمت ماجرا بشیم که به جز درمان و غصه خوردن بقیه سال باقی مونده زندگی رو چیکار می کنه. خودم ترجیح میدم از اینجای داستان به بعد کمتر به نحوه درمان و ... اشاره بشه نه اینکه اصلا نشه ینی خیلی کمتر باشه-البته این خواسته من هست ...

آذر جون میدونی موضوع اینه که کسی که تو این شرایط قرار میگیره انقدر از نظر روحی روانی داغون میشه که نمیتونه به خواسته هایی که تا قبل بیماریش داشته فکرکنه

مونا جون روزی هزاران نفر ممکنه به سرطان مبتلا شن ولی حتما اون خیلی متفاوته که داستان زندگیش داره توسط ما نوشته می شه. اگه قرار باشه داستان زندگیش خیلی یاس آمیز باشه ینی هدف ما از نوشتن این داستان این بوده که بگیم دقیقا سرطان پایان زندگی هست و باید تسلیم شد و فقط گریه کرد. به نظر من پریسا یه آدم متفاوته-وگرنه داستان زندگیش توسط نویسندگان زبردستی مثل ما نوشته نمی شد -

خلاصه من اصلا دوست ندارم فقط درد و رنج همراه با این بیماری رو بنویسم. اگه نظرم از نظر جمع خیلی دوره بگید.

واااااااا!!!!!! من این چند وقت نبودم گفتم الان بیام باید کلی داستان بخونم...حتی یه پست هم ننوشتین؟!! چرا؟
من واقعا عذرم موجهه که نمی تونم بیام . تا آخر هفته کلاس آموزشی برامون گذاشتن از 8.30 تا 16.30...
بیاید دیگه،

می رسی
من الان یه خلاصه می نویسم