گوشواره آویز منگوله دار
گل گوشواره یا گل آویزمنگوله‌ای یا فوشیا از گیاهان گل‌دار است. گل‌های این گیاه به شکل زنگ‌های سرازیر و به رنگ قرمز، ارغوانی یا صورتی و شبیه گل انار است. نام این گیاه برگرفته از نام Fuchs پروفسور طب و گیاه‌شناس آلمانی است.
گل های آویز گیاهی درختچه ای یا بصورت درختانی کوچک هستند. برگ ها دارای آرایش متقابل یا مارپیچی با ۳ تا ۵ مارپیچی، ساده، نیزه ای و دارای حاشیه ی دندانه دار می باشد. طول برگ ها ۱ تا ۲۵ سانتیمتر و خزاندار یا در بعضی از گونه های این جنس بصورت همیشه سبز هستند. گل های این گیاه به رنگ های صورتی یا قرمز رنگ و بصورت آویزان و دارای ارزش زینتی هستند. این گل ها در تابستان و پاییز نمایان می شوند. میوه ها کوچک در اندازه های ۵ تا ۲۵ میلیمتر بوده و به رنگ های قرمز تیره، سبز-قرمز یا ارغوانی تیره است. میوه ها سته و دارای تعداد زیادی بذور کوچک هستند.
ساقه های فوشیا بلند و باریک بوده و در اثر وزن خوشه های گل به طرف پایین خم می شوند، زمانی معرض فروش قرار می گیرد که گلها باز شده ولی پس از مدت کمی عمر گل تمام شده و به علت عدم آشنایی با عادت گلدهی، گلدان را به دور می اندازند. پس از اتمام دوران گل دهی باید جوانه های انتهایی را مرتباً هرس نمود تا گیاه برای سال آینده خود را آماده نماید.
شرایط محیط رشد: نور: فوشیا یا گل آویز به نور کافی و زیاد احتیاج دارد و آفتاب زیاد را تحمل می نماید. دما: اگرچه در تابستان ۱۸ درجه را تحمل می کند ولی بهترین درجه در این فصل ۱۶ است. درجه حرارت مطلوب در زمستان بعلت نیاز سرمایی دوران استراحت ۱۰ درجه توصیه می گردد. آبیاری: درتابستان هفته ای دوبار و در بهار هفته ای یکبار آبیاری نمایید بعد از شروع گل دهی آبیاری را کاهش داده و اجازه دهید تا سطح خاک خشک شود سپس آبیاری نمایید، در زمستان هر دو هفته یک بار آبیاری کافی است. تغذیه: با شروع و ظهور گل ها، هر دو هفته یکبار با کود مایع تغذیه گردد ولی در طول زمستان تغذیه قطع گردد. خاک مناسب: مخلوطی از یک قسمت خاک لوم و یک قسمت پیت و یک قسمت کود پوسیده دامی برای ریشۀ این گیاه بهترین محیط است.
