شرایط نگهداری از گل بنفشه
نور
باید در جایی با آفتاب کامل یا نیمسایه قرار گیرد.
دما
به طور کلی آب و هوای معتدل برای این گیاه مناسب است یعنی دمایی بین 15 تا 34 درجه .
این گیاه در برابر سرما نیز مقاوم بوده و هرچه کوچکتر باشد مقاومت بیشتری دارد.
آبیاری
باید به صورت منظم و متوسط صورت گیرد.
خاک
خاک مناسب برای این گیاه ، خاک لومی،شنی،ماسه ای ،گچی مرطوب ، غنی و خوب زهکشی شده میباشد.
از برگهای این گیاه چای درست میکنند.
عوارض و درمان:
تمامی قسمتهای بنفشه از جمله برگ، گل،دانه،ریشه و سرشاخه های گل دار مصرف دارویی دارند.
بنفشه تند، سرد و کمی تلخ است و دارای ویژگی هایی مثل: ضد التهاب ،خلط آور ،محرک ، ادرار آور، ضد تومار ، ضد رماتیسم ، ملین ، ضد میکروب و مسهل است.
این گیاه تثبیت کننده دیواره مویرگها و تصویه کننده خون نیز میباشد.
شربت تهیه شده از دم کرده آن برای درمان سرفه استفاده میشود.( 2 قاشق غذاخوری از پودر گیاه را در نیم لیتر آب جوشیده ریخته و با اضافه کردن مقداری شیر و عسل آن را مصرف میکنند.)
دم کرده بنفشه را بعد از تغلیظ به صورت کمپرس برای درمان بیماری های پوستی استفاده میکنند.
برای درمان رماتیسم میتوان از کمپرس دمکرده گیاه بر روی موضع روزی 2 بار استفاده کرد.
از پودر گیاه و آب خمیری درست میشود که برای بهبود جراحات مفید است .
دانه بنفشه به مقدار 6 تا 10 گرم اثر ملین در اطفال دارد.
از روغن بنفشه میتوان برای جلوگیری از ریزش موی سر ، شوره سر ، خارش پوستی ،زیبایی پوست ، ورم لثه ، سردرد و خون ریزی بینی استفاده کرد.
تکثیر:
بذر بنفشه را در اواخر مرداد در خاکی که با کود کهنه مخلوط شده کاشته و مرتب آبیاری کنید تا خاک رطوبت خود را از دست ندهد .
پس از آنکه بوته ها 30 سانتیمتر شدند آنها را بر روی بستر دیگری به فاصله 10 سانتیمتر نشا کنید و پس از گذشتن زمستان از نیمه اسفند تا اوایل فروردین در کنار گلهای بهاری دیگر در باغچه و با فاصله 30 متر مربع بکارید.
هشدار: این گیاه ممکن است توسط حلزون ها ،شته ها و عنکبوت ها مورد حمله واقع شود.
بنفشه در معرض کپک پودری و پوسیدگی قرار دارد.