یک فنجان شعر

پروانه چنین گفت شبی در دل طوفان ... 
بچه ها من برعکس رفتم انگار ! 

" آنقدر گشتم به دورت شمع من
خود شدم نوری به سان شعله‌ات 

زین پس آری من روم در شیشه‌ای
تا نگه‌دارم هوای بودنت  "