یکی از نخستین موارد استفاده از آیینه در معماری را می‌توان در ایران زمین و در کاخ پرسپولیس مشاهده کرد. کاخ تچرا یا تالار آیینه که کاخ زمستانی داریوش بزرگ، پادشاه هخامنشی بوده، یکی از بهترین نمونه‌های این خلاقیت است. اکنون هنرمندی ایرانی، آیینه را همچون پلکانی از زمین به بهشت به تصویر کشیده که در ادامه به تماشای آثار او خواهیم نشست.
در این کاخ (Tachra Palace)، سنگ‌های سیاه به کار رفته را تا جایی صیقل داده‌اند که سطح آنها صاف و یکنواخت شده و قابلیت انعکاس پیدا می‌کرد. در این حالت علاوه بر زیبایی بیشتر محیط، بر ابعاد و وسعت کاخ نیز افزوده می‌شد. اکنون خانمشیرین عابدینی راد، سعی کرده با استفاده از آیینه این مفهوم را جامه‌ای نو بپوشاند.
این خانم در پروژه خود تحت عنوان "بهشتی روی زمین"، با استفاده از آیینه‌هایی در اشکال متقارن و هندسی متنوع، حال و هوای محیط را دگرگون کرده است. در واقع او با به کارگیری آیینه، به خلق بهشتی زمینی روی آورده است. چرا که آیینه‌ها بازتاب‌دهنده‌ی نور هستند که مفهومی مهم و استعاری، در فرهنگ ایران زمین به شمار می‌رود.
یا زمانی که آیینه‌ها روی زمین قرار داشته و انعکاس‌دهنده‌ی آسمان آبی هستند، حوضچه‌هایی مملو از آب زلال را تداعی می‌کنند. به طوری که بیننده به سختی قادر به کنترل وسوسه‌ی پریدن به داخل این چشمه‌های نور، خواهد بود. هنرمند با استفاده از این روش موفق به برطرف کردن یکی از مشکلات اصلی خود، یعنی کمبود آب در صحرا شده و استخرهای کوچکی از آب را روی شن و ماسه صحرا، به تصویر کشیده است.
به عنوان مثال قرار دادن آیینه روی پله‌ها، اتمسفر محیط را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. زمانی که بیننده از بالا به این اثر هنری نگاه می‌کند، با صحنه‌ای خیالی و بصری مواجه می‌شود که از نور فراوانی برخوردار است. تصویری که از بُعد معنوی متفاوتی برخوردار بوده و لاجرم فضا را نیز تحت‌الشعاع خود قرار می‌دهد.
در مجموع می‌توان گفت هنرمند با این ابتکار، چالشی بزرگ پیش روی ذهن انسان و ارتباط آن با عناصر طبیعت نهاده است.
