دوستان چرا دعوا می کنید؟
بعدشم ممکنه یهو یه سوتفاهمی تو بحث پیش بیاد! خوب یکی کوتاه بیاد دیگه، همینجوری تا 7 شبانه روز دعوا و تیکه و کنایه که چی؟
بابا من از طرفین عذرخواهی میکنم لطفا منطقی به بحث برگردید.
حالا منم نظرمو می دم:
اول اینکه ممکنه کم اهمیت شدن خانواده در "بعضی" از کشورهای اروپایی مشهود باشه ولی در آمریکا تا اونجایی که من با فرهنگشون آشنایی دارم خانواده بزرگترین ارزش به حساب میاد و حسابی هم روش تاکید می شه ولی خوب تعاریف هر ملت از ارزش ها مربوط به همون کشوره و طبیعی هست که تعریف خانواده در فرهنگ ایران با اونا خیلی متفاوته
دوم اینکه من خودم شاغلم و مامان عزیزم هم در تمام طول بزرگ شدن من یعنی از 1 سالگی تا وقتی دانشگاه می رفتم شاغل بود، من یه خواهر و یه برادر دارم و هیچ وقت هیچ کمبودی در زندگیمون احساس نکردیم و برعکس همیشه تجربه و جایگاه اجتماعی مامانمون برامون باعث افتخار بود و پشتوانمون به حساب میومد.
ولی این مسئله قابل بسط به همه خانواده ها نیست، هر کسی خودش می تونه تشخیص بده که باید کار کنه یا نه، اولویت با خانواده هست منم اینو تایید می کنم ولی بعضی از خانواده ها با درآمد مرد خانواده اصلا قابل اداره شدن نیستن پس کار کردن زن خودش ضامن حفظ خانواده هست
در جوامع روستایی ایران زنان 50% از نیروی کار به حساب میان این فرهنگشونه و قابل احترامه
بعضی از خانواده ها هم ترجیح می دن که خانوم خونه کار نکنه خوب اینم ممکنه چیز خوبی باشه
اصلا کار کردن و کار نکردن ملاک قضاوت نیست، اینکه هر خانواده ای چطور از پس مسئولیت هاش مثل بچه ها مخارج علایق و ... بر میاد ملاکه و اونم بر می گرده به اهدافی که هر خانواده داره
پس چرا ما باید با هم دعوا کنیم وقتی هر کس شرایط متفاوتی داره؟؟؟؟؟ بهتره از خوبی ها و بدی های تجربه هامون حرف بزنیم که مفید باشه برای خودمون حداقل!
قربون همتون برم لطفا دعوا نکنید
