قَالَ رَبِّ إِنىِّ دَعَوْتُ قَوْمِى لَيْلًا وَ نَهَارًا(5)
فَلَمْ يَزِدْهُمْ دُعَاءِى إِلَّا فِرَارًا(6(
وَ إِنىِّ كُلَّمَا دَعَوْتُهُمْ لِتَغْفِرَ لَهُمْ جَعَلُواْ أَصَابِعَهُمْ فىِ ءَاذَانهِِمْ وَ اسْتَغْشَوْاْ ثِيَابهَُمْ وَ أَصَرُّواْ وَ اسْتَكْبرَُواْ اسْتِكْبَارًا(7)
ثُمَّ إِنىِّ دَعَوْتهُُمْ جِهَارًا(8)
ثُمَّ إِنىِّ أَعْلَنتُ لهَُمْ وَ أَسْرَرْتُ لهَُمْ إِسْرَارًا(9)
گفت پروردگارا! من قوم خود را شب و روز دعوت كردم (5).
ولى دعوتم جز زيادتر شدن فرارشان فايدهاى نداد (6).
و من هر چه دعوتشان كردم تا تو ايشان را بيامرزى انگشتها به گوش نهاده جامه به سر كشيدند و بر عناد خود اصرار و به وجهى ناگفتنى استكبار ورزيدند (7).
اين بار به بانگ بلند دعوتشان كردم (8).
و نوبتى علنى و گاهى سرى آن هم به چه زبانى دعوت نمودم (9)
اینها بخشهایی از صحبت حضرت نوح با پروردگار خود در سوره نوح است که حضرت از تلاششون برای هدایت و گوش ندادن قوم سخن می گویند.
اگر آدم کسی را در خانواده و عزیزانش داشته باشه که میدونه داره به راه اشتباه میره اما هر چی بهش میگه فایده ای نداره و طرف خودش را داره بدبخت می کنه و هیچ کاری از دستش بر نمیاد حال این پیامبران عزیز رو میفهمه.
انشاالله خدا کمک کنه بتونیم اگه کمکی از دستمون بر میاد حداقل برای عزیزان خودمون انجام بدیم
