اموزش غذاهای مازندران و گـــــــــــلــــــــــستــــــــــــان

کوکو.اش.پلو.خورش.ابگوشت.کباب.شامی.شیرینی.بستنی.کوفته.دلمه.برانی.مربا.فالوده.شربت.حلوا.



آغوز مسما:
خورشتی که از گردو، مرغ، ترشی انار درست می شود.
ته چین:
برنج همراه با گوشت
ترش ترشو:برنج را همراه با حبوبات ، ترشی آلوچه، مانند آش درست می کنند.
دوپتی:
دوغ را به حبوبات پخته شده و سیر داغ اضافه می کنند.
اسپناساک:
اسفناج پخته همراه دانه انار، عدس، سیرداغ، رب گوجه، آب انار، یا نارنج.
آش کدو:
برنج پخته، کدوی پخته و له شده که اب زرشک و شکر به آن اضافه شده است.
نازخاتون:
بادمجان کبابی و له شده که به آن آب غوره، ریحان، جعفری و سیر کوبیده اضافه می شود.
اسفناج مرجی:
شامل اسفناج پخته، عدسی، سیر و انار ترش است.
کهی انار:
کدوی پخته شده همراه با باقلا و عدس پخته شده با گردوی ساییده و دانه انار که سیرداغ به ان ها اضافه شده و مخلوط ان را همراه با پلو می خورند.
قلیه:
عدس، باقلا، اسفناج سرخ شده، گوشت، گردو ساییده شده را با هم مخلوط می کنند و دانه انار را در آخر اضافه می کنند. موقع خوردن سیرداغ روی غذا می ریزند.
خورشت آلو:
مرغ پخته همراه دانه انار، آلو سرخ شده و پیاز داغ.
هلی غرو:
گوجه سبز (آلوچه) همراه پیاز داغ و جعفری تازه.
گرماس:
ماست شیرین که به شیر ولرم اضافه شده و مخلوط آن همراه با پلو می خورند.

انواع نان و شیرینی:
آغوزنون:
آرد گندم، شیر، تخم مرغ و شکر را با هم مخلوط نموده سپس لای خمیر را گردو می گذارند.
پشت زیک:
شکر یا قند را در یک قاشق آب حل کرده، روی اجاق می گذارند. بعد یک قاشق روغن و مقداری کنجد به آن اضافه کرده مایه را در سینی می ریزند و به اندازه دلخواه برش می دهند.
پیس گندله:
این شیرینی شامل گردوی ساییده، شکر قرمز یا شیره خرمالو و آرد برنج سرخ شده و کنجد است.
رشته به رشته:
برنج را خیسانده آرد می کنند. و با آب خمیر می کنند روی تشت به شکل رشته می ریزند. بعد سرخ می کنند روی رشته به رشته پودر قند و هل کوبیده میریزند.
نون قندی، دله کرده نون، آب دندون، نسری، کوناک و تون سرنون از دیگر شیرینی های مازندرانی است.




تهیه شکر قرمز به روش سنتی:
در چند دهه گذشته به منظور تهیه شکر قرمز کشت گیاه نیشکر در مناطق جلگه ای استان مازندران رواج داشته است. برای گرفتن شیره نیشکر و تبدیل آن به شکر قرمز از وسیله ای چوبی به نام کیلکا که به ابتکار اهالی محلی تمامی از چوب ساخته شده استفاده می شود. به این منظور سرپناهی به ابعاد تقریبی 5*15 متر مربع با مصالح سنتی موجود در محل که بیشتر از نی و چوب بود، برپا می شد و در وسط این سرپناه، کیلکا قرار می گرفت. این وسیله چوبی با نیروی محرکه حیواناتی مانند گاو یا اسب، دور محوری حرکت دورانی داشته و در حین چرخش قطعات کوچک ساقه نیشکر در محلی به نام کلیادار فشرده شده و شیره نیشکر بر اثر فشار وارد شده به ساقه نیشکر، به وسیله لوله چوبی به نام سله به داخل ظرف چوبی به نام نوکا می ریخت ، با جوشانیدن شیره نیشکر در دیگ های مخصوص پس از طی مراحلی شکر قرمز جهت مصارف غذایی تولید می شود.








ج ،جعفری، تره ، گشنیز - برنج - تخم مرغ - سیر - ترشی، آبغوره یاآب نارنج - فلفل وزرد چوبه به میزان لازم

دستور پخت: سبزی راپس از پاک کردن وشستن خردمی کنیم ٠ مقداری از سبزی کوکو رادرشت ترخرد می کنیم ٠ برنج راشسته وهمراه سبزی وآب میگذاریم بپزد ٠ وقتی یک ملاقه از آب آن باقی بود از روی حرارت برمی داریم وخوب می کوبیم تالعاب انداخته وله شود ٠ سیرراپوست می کنیم ومی کوبیم وبانمک وزرد چوبه ومقداری روغن سرخ میکنیم ٠ تخم مرغهارادرظرفی می شکنیم وباچنگال بهم می زنیم وروی سیرها می ریزیم تا بپزند وبسته شوند ٠ سبزی وبرنج له شده راباآبغوره یاآب نارنج بامقداری روغن دریک قابلمه یاتابه میریزیم وباحرارت ملایم بطور مداوم به مدت ١۵الی ٢٠دقیقه بهم می زنیم تاته نگیردومقداری از آب آن برچیده شود٠ سپس سیروفلفل وتخم مرغ رابه این مواد اضافه کرده ویک ربع دیگر بهم می زنیم واز روی حرارت برمی داریم ٠ غذا آماده مصرف است ٠ این غذا لعاب داراست ٠