۲۱:۴۲ ۱۳۹۴/۷/۳۰
📝یک روش تنبیه کردن📝
⏳ محروم‌كردن موقت⏳
برای تنبیه‌كردن فرزندان خردسال می‌توان برای مدتی آنها را از یك فعالیت یا موقعیت محروم كنید.
این روش اگر به طور صحیح مورد استفاده قرار گیرد، می‌تواند بسیار موثر واقع باشد.
این روش به‌ویژه هنگامی بهترین تاثیر را دارد كه كودك حس كند چیز با ارزشی را از دست می‌دهد.
❌برای استفاده از این روش، رعایت نكات زیر را فراموش نكنید:❌
⭕محل اخراج‌كردن را به دقت انتخاب كنید.
برای موثر‌بودن این روش، كودك باید احساس كند كه چیزی را از دست می‌دهد و در واقع احساس محرومیت كند،
بنابراین محل اخراج‌شدن باید خسته‌كننده باشد.
هر مكان امنی در خانه كه سرگرم‌كننده نباشد، برای این كار مناسب است.
اتاق خواب یكی از مكان‌هایی است كه می‌توان در آن كودك را محدود كرد البته در نظر داشته باشید كه محل اخراج كودك نباید تاریك یا ترسناك باشد.
ـ⏰ دلایل محرومیت را توضیح دهید:
پیش از هر اقدامی به كودك‌تان بگویید اگر رفتار ناپسندش را ادامه دهد، او را به اتاق می‌فرستید. توضیح دهید كه این كار كمكش می‌كند تا او عادت ناپسندش را ترك كند.به این ترتیب، هرگاه از فرمان شما سرپیچی كرد، به قول خود عمل كنید. ابتدا فقط برای یك رفتار ناپسند از این روش استفاده كنید و وقتی آن رفتار اصلاح شد، از محروم كردن برای اصلاح رفتار دیگر استفاده كنید.
❗ اگر در یك زمان، كودك را برای رفتارهای ناپسند مكررش تنبیه كنید، كودك گیج می‌شود و نمی‌تواند علت اصلی این تنبیه را دریابد. به علاوه محروم كردن مانند هر روش تنبیهی دیگری در اثر تكرار، كم اثر می‌شود.
ـ ⏰مدت زمان محرومیت را تعیین كنید:
گذراندن دوره‌های طولانی در یك اتاق یا محرومشدن از بیرون رفتن از خانه برای چند هفته سازنده نیست و كودك را آزرده می‌كند. به‌طور معمول یك محرومیت كوتاه‌مدت، خیلی موثرتر است. این زمان در حد چند دقیقه است. بر این اساس برای یك كودك چهارساله، چهار دقیقه، برای یك كودك پنج‌ساله، پنج دقیقه و به همین نسبت برای هر سال اضافی، یك دقیقه بیشتر مناسب است. برای یك كودك همین زمان‌های كوتاه هم طولانی هستند. این زمان باعث قطع فعالیت می‌شود و مهم‌تر از هم اینكه فرصت می‌یابد تا با آرامش، از انجام عملی كه باعث فرستاده شدنش به آن مكان شده است، دست بكشد.
⭕در صورت مقاومت، بر شمار دقایق بیفزایید:
اگر در محروم كردن كودك یا نگه‌داشتن او در محل اخراج، مشكلی پیدا كردید، در ازای هرگونه مقاومت یك دقیقه به زمان اخراج اضافه كنید. اگر كودك‌تان بدون اجازه شما از آن مكان خارج شد، در اولین فرصت او را برگردانید و یك دقیقه دیگر نیز بر مجازاتش بیفزایید اما در مجموع بیش از سه دقیقه به مجازات او اضافه نكنید زیرا در این صورت مجازات تاثیر دلخواه را نخواهد داشت.
ـ ⏰زمان را ثبت كنید:
زمان تنبیه را با تایمر اجاق گاز در آشپزخانه نگاه دارید و به كودك‌تان بگویید: <وقتی صدای="" زنگ="" تایمر="" را="" شنیدی،="" می‌توانی="" از="" اتاقت="" خارج="" شوی="" به="" شرط="" آنكه="" آرام="" باشی=""> در غیر این صورت نگذارید از اتاق خارج شود. به عنوان مجازات بر میزان دقایق اضافه كنید و منتظر بمانید تا خودش را كنترل كند و منتظر به پایان رسیدن زمان مورد نظر باشد و پس از اینكه زمان محرومیت خاتمه یافت، از كودك بخواهید رفتار مناسبی نشان دهد. اگر با شما همكاری كرد، به گرمی او را تحسین كنید. در مواردی كه كودك به اصلاح رفتار خود اشتیاق دارد، این برخورد بسیار موثر است. به یاد داشته باشید كه روش محروم‌كردن به عنوان روش تنبیهی، نه تنها در كودكان خردسال بلكه در كودكان بزرگ‌تر و نوجوانان نیز تاثیر زیادی دارد. برای آنها نیز بهتر است زمان اخراج یا محرومشدن از یك فعالیت كوتاه باشد. هنگامی كه زمان اخراج كوتاه باشد، كودك احساس می‌كند كه تنبیه منصفانه است.
نکته📝
اگر رفتار خاصی در کودکتان را نمی پسندید،بهترین روش خاموشی است.
ابتدا بررسی کنید و ببینید که علت رفتار ناخوشایند فرزندتان چیست.شاید کودکی به دلیل کم توجهی های شما زیاد گریه می کند و یا حرف گوش نمی دهد،چرا که با این کار قصد جلب توجه دارد
