مداد کشیدن یا استفاده از سایه ابرو در افراد سالمی که هیچ مشکل یا حساسیت پوستی ای نداشته باشند باعث ریزش ابروهایشان نمی شود. یعنی اگر خانم ها با استفاده از مداد و سایه ابرو دچار التهاب، سوزش یا خارش نمی شوند، می توانند بدون دغدغه از این لوازم آرایش (البته در صورت استاندارد بودن) استفاده کنند. با این حال، حواستان باشد اگر به ترکیبات موجود در مداد یا سایه ابرو حساسیت داشته باشید و با استفاده از آنها دچار خارش و سوزش در ناحیه پوست ابروها شوید، ممکن است موهای ابرویتان به دلیل همین حساسیت، کمی صدمه ببینند.

 

اگر ابروهای خود را در تمام روغن بادام ها و روغن نارگیل های دنیا هم بخوابانید، هیچ تغییری در پرپشت شدن آنها، به جز تلقین، حس نخواهید کرد. به طور کلی، وقتی فولیکول و ریشه مویی مانند ابرو از بین برود، هیچ ماده ای نمی تواند باعث رشد مجدد آن شود.

 

آیا رنگ کردن موهای ابرو، می تواند باعث ریزش آنها بشود یا نه؟ دکتر طباطبایی می گوید رنگ کردن ابروها می تواند منجر به خشکی و شکنندگی موهای ابرو شود اما این کار به هیچ عنوان باعث از بین رفتن ریشه ابروها نمی شود. یعنی رنگ کردن ابروها به صورت بالقوه نمی تواند ریزش موهای ابرو را در پی داشته باشد. ضمن اینکه اگر مراقبت های لازم را پس از رنگ کردن ابروها از آنها داشته باشید، می توانید جلوی خشکی و شکنندگی شان را بگیرید.

 

علت اصلی ریزش یا کم پشت شدن ابروها همراه با افزایش سن در بیشتر خانم هایی که از بیماری یا ناراحتی خاصی رنج نمی برند، برداشتن و مرتب کردن نادرست ابروهاست. به طوری که معمولا دخترخانم های نوجوان و جوان ابروهای خوب و پرپشتی دارند اما به مرور زمان حجم ابروهای آنها کم می شود تا جایی که خیلی از خانم ها پس از رسیدن به سالمندی دیگر ابروی چندانی برایشان باقی نمی ماند.» با این حساب، می بینید نوع اصلاح ابروها می تواند به مرور زمان بر کم پشت و تنک شدن آنها تاثیر چشمگیری داشته باشد. بهتر است این را هم بدانید از آنجایی که مردها در طول زندگی خود از موچین و سایر وسایلی که باعث کندن و مرتب کردن ابروها می شوند، استفاده نمی کنند، ابروهای آنها تا پایان عمر و رسیدن به سنین پیری هم بسیار پرتر از ابروهای خانم هاست.

 

گاهی با استفاده از موچین یا بند، تنها ساقه مو خارج نمی شود بلکه در ریشه یا فولیکول مو هم یک خونریزی میکروسکوپی اتفاق می افتد و همین خونریزی می تواند باعث فیبروز شدن یا مردن ریشه مو شود. در این صورت ریشه موهای ابرو از کار می افتند و دیگر به صورت ساقه از پوست قسمت ابروها بیرون نمی آیند. به همین دلیل خانم ها بعد از چند سال برداشتن ابروهای خود با موچین، احساس می کنند ابروهایشان کم پشت و تنک می شود. حتما حالا این سوال به ذهنتان می آید که پس ابروهایمان را چطور برداریم تا ریشه آنها در اثر برداشتن با بند و موچین، آسیب نبیند؟ «حذف موچین از لوازم اصلاح ابرو و استفاده از تیغ و قیچی برای مرتب کردن و حالت دادن به ابروها، بهترین راه پیشنهادی به خانم هایی است که نمی خواهند در دوران میانسالی و سالمدی، ابروهای نازک و تنکی داشته باشند. اگر خانمی تا آخر عمرش هم ابروهای خود را با استفاده از تیغ و قیچی مرتب کند، می تواند مطمئن باشد هیچ ریزشی در موهای ابرویش حس نخواهد کرد و حتی در دوران سالمندی هم ابروهای پرپشت و زیبایی خواهد داشت. »

 

 ریزش ابرو ناراحتی هورمونی

بعضی از ناراحتی های هورمونی مانند بیماری تیرویید می توانند باعث خشکی و شکنندگی موها شوند. بیماری آلوپسی هم که یک بیماری خودایمنی است، می تواند باعث التهاب ابروها و ریزش تکه ای (مانند سکه) و غیریکنواخت آنها شود. برخی ناراحتی های روانی هم ممکن است بر ریزش ابروها تاثیر بگذارند. مثلا برخی از افراد عادت دارند هنگام استرس و اضطراب با موهای خود بازی کنند و موی سر، مژه، سبیل یا ابروی خود را بکنند. این بیماران فقط با کندن برخی از موهای خود در اثر استرس و فشارهای روانی احساس آرامش می کنند و باید برای درمان به روان پزشک ارجاع داده شوند. نام این بیماری هم تریکوتیلومانیا، یعنی اجبار به کندن مو است.

 

 کمبود ویتامین کمبود ابرو

معمولا کمبود ویتامین A به طور مزمن (نه مقطعی) می تواند باعث کم پشت شدن موهای سر شود. در صورتی که کمبودهای تغذیه ای مانند کمبود ویتامین A نمی توانند نقش چندانی در ریزش و کم پشت شدن ابروها داشته باشند. با این حساب، بخورنخورهای تغذیه ای ما نقشی در کم و زیاد شدن ابروهایمان ندارند.