بیاید با هم رمان های خوب ایرانی رو بخونیم و نقد کنیم

اول سلام
اومدم نظرمو در مورد رمان اسطوره بگم.
رمان اسطوره جذابیت ها و کشش خاص خودش رو داره و من دوست داشتم بخونمش. گرچه خیلی دنبال این نبودم که ته رمان اتفاق خاصی بیفته ولی سیرشو دوست داشتم.

اما خب به نظرم یه مقدار سطح پایین بود, میشه گفت که مناسب سن های دبیرستانی و حداکثر اوایل بیست هست, دقیقا همون سن خود شاداب و رفیق فابش تبسم. برای من که این سن رو رد کردم با این که علاقه داشتم بخونم، خیلی فوق العاده نبود. ترجیح میدم تجربه هایی متفاوت تر ازین که یه دختر و پسر هر چند نا متعارف عاشق هم میشن رو بخونم, عواطف و احساساتی زیرپوستی تر :-)
رمان خونایی که اثار نویسنده های حرفه ای تر رو خوندن سلیقه شون متفاوته یه مقدار سختگیر میشن. رمان هایی مثل اسطوره حواشی و زوایدی داره که به نظر یه خواننده حرفه ای کش دادن رمان به نظر میاد. نویسنده های حرفه ای با اشاره های تلویحی داستان رو پیش میبرن به خواننده اجازه میدن درک و استنباط خودش رو از داستان داشته باشه شخصیت های داستانشون گاها ایده پردازن, قلم هاشون قویه ادم حظ میکنه بعضی جمله ها رومی خونه تو ذهنش حک میشه احساسی و عاشقانه صرف نیست.
اما رمان هایی مثل اسطوره متن خیلی معمولی ای داره بعضا از ادبیات و اصطلاحات محاوره و حتی رایج در فضای نت استفاده میکنه و این مساله باعث میشه رمان تاریخ مصرف پیدا کنه.
نویسنده صاحب سبک نیست یا از سبک خاصی پیروی نمیکنه و عمده تلاشش تهییج عواطف و احساساته اونم احساسات خواننده ی نوجوان!

با همه ی این ها دوباره میگم که رمان کشش داره و دوست داشتم بخونمش اگر چه تو ذهنم ماندگار نشد.

فعلا همین ها به ذهنم رسید
موفق باشبد