تاریخچه این روز: علاوه بر این که ماه ها اسم داشتند، هریک از روزهای ماه نیز یک نام داشتند:
روز اول(روز اورمزد)
روز دوم(روز بهمن به معنی سلامت، اندیشه كه نخستین صفت خداوند است)
روز سوم(اردیبهشت به معنی بهترین راستی و پاكی كه باز از صفات خداوند است)
روز چهارم(شهریور به معنی شاهی و فرمانروایی آرمانی كه خاص خداوند است)
روز پنجم(سپندار مذ بوده است، سپندار مذ لقب ملی زمین است، یعنی گستراننده، مقدس، فروتن، زمین نماد عشق است چون با فروتنی، تواضع و گذشت به همه عشق می ورزد، زشت و زیبا را به یك چشم می نگرد و همه را چون مادری در دامان پر مهر خود امان می دهد، به همین دلیل در فرهنگ باستان اسپندار مذگان را بعنوان نماد عشق می پنداشتند)
در هر ماه، یک بار، نام روز و ماه یکی می شده است که در همان روز که نامش با نام ماه مقارن می شد، جشنی ترتیب می دادند متناسب با نام آن روز و ماه، مثلاً شانزدهمین روز هر ماه، مهر نام داشت و که در ماه مهر، مهرگان لقب می گرفت و می بینیم که چگونه هر جشنی با معنی و مفهوم عمیق خود برای مردم شادی می آفرید.
روز آبان در ماه، آبان جشن آبانگان است یعنی جشن ستایش آب و روز روز آذر در ماه، آذر جشن آذرگان است یعنی جشن ستایش آتش و همین طور روز پنجم ماه اسفند، سپندارمذ یا اسفندار مذ نام داشت که جشنی با همین عنوان می گرفتند سپندارمذگان روز زن و زمین است.
