خانم هایی که شوهراتون ازتون راضین وبهتون افتخار میکنن به ما هم بگین چیکار کردین؟

به نظر من اول از همه باید اعتماد به نفس داشته باشی و سعی کنی شخصیت مستقل و قوی برای خودت بسازی چون اکثر آقایون از زنهایی که بهشون بچسبن و مدام با رفتارهاشون سعی کنن راضی نگهشون دارن و ازشون تایید بگیرن زیاد خوششون نمیاد . بعد از اون سعی کن انسان خوبی باشی و نکاتی که خدا در قرآن و ائمه و معصومین در احادیث برای داشتن زندگی سالم گفتن رو رعایت کنی تا علاوه بر همسرت همه اطرافیان و دوستانت دوستت داشته باشن . نکته بعدی اینه که شما نباید نیت انجام کارهای خوبتو رضایت همسرت قرار بدی یعنی اگه کار خوبی انجام میدی اگه به همسرت محبت میکنی و برای آرامش و خوشبختیش تلاش میکنی اول از همه باید به خاطر رضای خدا و بعد از اون به خاطر رضایت خودت از زندگیت و آرامش روانت باشه. به خاطر اینکه خودت عشق و زیبایی اونو تجربه کنی به همسرت عشق بورز و به خاطر اینکه بنده خوبی برای خدا باشی و خدا ازت راضی باشه واسه شوهرت انرژی بذار و همه تلاشتو بکن تا خوشبختش کنی اینطوری حتی اگه از طرف همسرت بی توجهی و بی مهری دیدی احساس شکست و ناکامی نمیکنی و از کارت پشیمون و دلسرد نمیشی . همیشه این نکته رو در نظر داشته باش که قرار نیست یک شبه نتیجه بگیری چون عشق و محبت به مرور زمان تاثیر خودشونو رو طرف مقابلت میذارن و به اصطلاح سنگ رو آب میکنن پس سعی کن زود نا امید نشی . علاوه بر اینها سعی کن سطح انتظارات خودتو با نوع شخصیت همسرت تطبیق بدی بعضی از آقایون عشقشونو با ابراز علاقه و انجام کارهای بزرگ برای همسرشون نشون میدن بعضیا از طریق لمس و روابط فیزیکی بعضیا از طریق شور و اشتیاق جنسی و بعضی هم از طریق حسی پس اول نوع شخصیت همسرتو بشناس و بعد انتظاراتتو تعیین کن مثلا بعضی مردا رو حتی اگه خیلی تحت فشار بذاریشون بازم نمیتونن عشقشونو از طریق کلامی بهت ابراز کنن چون این کار تو ذاتشون نیست ولی این به این معنا نیست که همسرشونو دوست ندارن و این نکته ایه که ما خانومها باید درکش کنیم . البته تا حدی میشه با صحبت و گفتگو سطح انتظارات و عملکردتونو با هم هماهنگ کنید اما فقط تا حدی .
اینا نظرات شخصی من بود امیدوارم به دردت بخوره.