ساناز افشار :
پاراگراف اولو خیلی دوست داشتم.خیلی وقتا تو مسیری که می رم انقدر به آرزوهایی که دارم و داشتم فکر می کنم که نزدیکه جا بمونهم.بعضی وقتا هست که آدم خوشحاله که به بعضی آرزوهاش نرسیده
قاعدتاً برآورده شدن آرزو ، باید باعث خوشحالی بشه
شایدم آرزو میتونه خواسته دست نیافتنی باشه
