رها جون :
آخه یه چیزی هست وقتی عندالمطالبه هست ازصدتاآقا شایدچهاربنج درصدشون نقدی بدن بیشترشون ازریربارش فرارمیکنن به هرنحوی شده که فکرنمیکنم سربناهی بشه واسه خانم خیلیاشونم انقد سخت میگیرن به زن که مهرحلال وجون ازادمیکنه
بعد اینکه دادگاه خانواده هم انقدسخت میگیره که خانما معمولا ازخیردوندگیش می گذرن
فقط یه چند درصدی اونم خیلی کم جلوی طلاق رو میگیره.
همینو میگم فرهنگ ما قاطی کرده هنوز به خط تعادل نرسیده. اونی که عند المطالبه بوده فلسفش چیزی بوده که از غنی ترین تا ضعیف ترین مردم بتونن راحت پرداختش کنن(الان خیلی ها تو 14 سکه هم میمونن اما یه همچین عددی زیر 20 سکه رو میشه تا حدی گفت همه میتونن). ولی اون سر پناه و پشتوانه و ... نمیتونه عند المطالبه باشه مگه از دارایی های موجود باشه. دلیل اینکه دادگاه ها سخت میگیرن میبینن طرف تو سالهای مشترک کلا 50 میلیون دارایی نداره اونوقت باید 500 میلیون بده به جرم اینکه طرف قاطی کرده. چون این قانون خیلی عادلانه نیست فساد میاره. مردها هم از قانون عدم تمکین همسر و جا به جا کردن دارایی و ... استفاده میکنن که فقط دشمنی و نفرت میاره (که اکثر طلاق های ما این شکلی هست) و مال عمومی و وقت عمومی دادگاه و ... رو میگیره.
اما تقسیم کردن دارایی(چه 1000 تومن چه 1 میلیارد) نه وقت دادگاه رو میگیره و خشم میاره با هم زندگی کردن این دارایی رو دارن با هم تقسیم میکنن و هر موقع نخواستن با هم باشن جدا میشن. حالا اگه خوب عمل کرده باشن سرپناهشون بزرگ تره، اگه فقیر باشن با مهریه طرف پول بشو نیست که نیست 
